คำสาปพ่อมดทรราช

ณ บ้านของขุนนพรัตน์ เมืองเวียงเหนือ
ขุนนพรัตน์ก็ได้แต่นั่งครุ่นคิดถึงแต่นางบัวสาย จนกระทั่งขุนนพรัตน์ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ก็เลยสั่งบ่าวเตรียมม้าอาชาคู่ใจเพื่อเตรียมออกเดินไป ณ เมือง เจ้าพระยา เพื่อจะได้เจอแม่นางบัวสาย
หลังจากที่บ่าวของขุนนพรัตน์ได้เตรียมม้าเอาไว้แล้ว ขุนนพรัตน์ก็ได้ กระโดดขึ้นอาชาม้าคู่ใจแล้วควบม้าคู่ใจอย่างเร็วไวเพื่อไปหาแม่นวลน้องบัวสายในทันใด
หลังจากที่ขุนนพรัตน์ได้ควบม้าอย่างเร็วไม่ถึง 1ชั่วโมงก็มาถึง ณ เมืองเจ้าพระยา 
      ในทันที่ที่ขุนนพรัตน์ได้ถึงเมืองเจ้าพระยา ก็ได้ขี่ม้าไปที่ตลาดสดเมืองเจ้าพระยา ซึ่งที่นั่น เป็นที่ที่บัวสายปลูกบ้านปลูกเรือนอยู่ที่นั่น
    ทันใดที่ถึงหน้าบ้านบัวสายที่เป็นร้านขายกับข้าว ขุนนพรัตน์ก็ได้เดินเข้าไปทันที แล้วก็ทำท่าพูดขึ้นว่า
ขุนนพรัตน์."แม่นางบัวสาย ขนมจีนน้ำเงี้ยวหน่อยจานหนึ่ง"
หลังจากที่บัวสายได้ยินเสียงของท่านขุนนพรัตน์บัวสายก็ถึงครั้งตกใจแล้วก็พูดตอบขุนนพรัตน์ในทันทีว่า
บัวสาย."ได้ๆๆเจ้าค่ะท่านขุนนพรัตน์รอประเดี๋ยวนะเจ้าค่ะ"
หลังจากนั้นบัวสายก็ได้ไปตักขนมจีนน้ำเงี้ยวใส่จานแล้วเดินตรงเข้าไปเสิร์ฟขุนนพรัตน์
ขุนนพรัตน์."แม่นางบัวสายข้าไม่ได้เจอหน้าเจ้านานรู้สึกเจ้าก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ"
บัวสาย."ท่านก็ว่าไปท่านขุน"
บัวสายถึงแม้จิตใจนางจะยังมีความเป็นชายที่หลงเหลือครั้นมายังเป็นเซียงบ่าง แต่ด้วยเมื่อร่างกายนางกลายเป็นหญิงโดนผู้ชายแซวก็เลยเป็นธรรมดาที่ต้องเขินเป็นธรรมดา
ขุนนพรัตน์."555+แม่นางบัวสาย เอ้ยยย "
บัวสาย."ปากหวานนะท่านขุน5555+"
ขุนนพรัตน์."แล้วจะลองชิมไหมหละ 5555+"
บัวสาย."บ้าไปแล้วท่านขุนพูดจาอย่างไรเช่นนั้น 55555+"
ขุนนพรัตน์."ก็เจ้าว่าข้าปากหวานไงหละ ข้าก็เลยอยากให้เจ้าลองมมาชิมดูไง5555+"
ในขณะที่สองคนยังคงต่อล่อตอเถียงกันอย่างสนุกสนานนั้น พ่อแม่ของบัวสายกับยัยแป้งเปียกก็กลับมาถึงบ้านพอดี พอแม่ของบัวชายเห็นบัวสายกำลังคุยกับขุนนพรัตน์อย่างสนุกสนานก็เลยแทรกขึ้นมาว่า
แม่ของบัวสาย."อะแฮ่ม!!!เป็นสาวเป็นนางนะลูกพูดจาอะไรกับผู้ชายก็ให้มันน้อยๆๆหน่อยนะบัวสาย 5555555+"
แล้วยน้องรักแป้งเปียกก็พูดแทรกมาเสริมอีกว่า
แป้งเปียก."ใช่ๆๆแล้วท่านแม่ ว่าแต่คนอื่นตัวเองทำสะเอง 55555+"
บัวสาย."ท่านแม่ก็ว่าไป 5555+ หุบปากเดี่ยวนี้เลยยัยแป้ง 5555+"
แป้งเปียก."ท่าแม่ข้าว่าอย่าไปขัดขว่างความสุขของพี่บัวสายเลยแม่ เฮ้อ สงสัยท่านแม่จะได้มีลูกเขยเป็นท่านขุนแล้วละมั้งนี่ 555+"
แม่ของบัวสาย."ใช่ๆๆๆ เฮ้ออีกบ่ดนดอกลูกเราจักได้เป็นฝั่งเป็นฝากะหมู่เค้าจักเทื่อ 55+"
บัวสาย."ท่านแม่อะ!!!"
แม่ของบัวสาย."อุ้ยๆๆไปก่อนดีกว่าไม่อยากอยู่เป็น กขคง 55+"
แป้งเปียก."ใช่ๆๆไปดีกว่าท่านแม่"
หลังพ่อแม่ของบัวสายกับแป้งเปียกก็ได้ดินขึ้นบ้านไป
บัวสาย."เฮ้อท่านแม่กับยัยแป้งเปียกนี้จริงๆๆเลย"
ขุนนพรัตน์."55555+แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นขึ้นมาจริงๆๆหละ"
บัวสาย."ท่านขุนก็ว่าไป5555+"
ขุนนพรัตน์."ข้าถามจริงๆๆแม่นางบัวสายก็งามขนาดนี้ทำไมทานถึงยังไม่ออกเหย้าออกเรือนกะเค้าสักที"
บัวสาย."อ่อๆๆคือข้ายังไม่พร้อมอะท่านขุน ข้ายังอยากเป็นโสดช่วยท่าพ่อท่านแม่ทำมาค้าขายอยู่อะ เอ๊ะๆๆ ทำไมท่านถามข้าแบบนี้มีไรปะเนี่ย555+"
ขุนนพรัตน์."ป่าวๆๆไม่มีอะไรข้าก็ถามไปงั้นหละ 5555+"
บัวสาย."ว่าแจ่ท่านขุนอายุกี่ปีแล้วรึ"
ขุนนพรัตน์."ข้าหรอตอนนี้ก็อายุได้ 25 แล้วหละ ทำไมหรอ ".
บัวสาย."ปะป่าวมีไม่อะไรจริงๆๆๆๆๆๆๆ"
ขุนนพรัตน์."อือๆๆ ขนมจีนน้ำเงี้ยวเจาก็อร่อยดีนะ ว่าแต่คนเอามาเสิร์ฟนี่จะอร่อยหรือป่าวนะ 555555+"
บัวสาย."ท่านก็พูดไปเนาะท่านขุน5555+"
หลังจากที่พูดไปด้วยกินขนมจีนไปด้วยเสร็จทานขุนนพรัตน์อัศวินกล้าก็ได้จ่ายเบี้ยจ่ายสตังค์ค่าขนมจีนน้ำเงี้ยวแก่แม่นาบัวสาย
ขุนนพรัตน์."ไว้โอกาสหน้าเดี่ยวข้ามาเล่นกับเจ้าใหม่นะแม่นางบัวสาย ลาก่อนนะ"
บัวสาย."จ้าๆๆ โชคดีนะท่าขุนเดินทางปลอดภัยนะเจ้าค่ะ"
หลังจากที่ร่ำลากันเสร็จแล้วท่านขุนก็ได้ควบม้าอย่างเร็วกลับ นครเวียงเหนือ
ในขณะนั้นเองบัวสายก็นั่งครุ่นคิดว่า
บัวสาย."เฮ้อนี่คนที่เคยอุปถัมก์เราสมัยเป็นเณร เคยพาเราเป็นทหารกล้า ยังมาแอบชอบเราอีก เฮ้อ เวรกรรม เวรกรรม ของมึงหละอิบัว เอย "
 
 
 
 55555+เดี่ยวพุ่งนี้มาอัพใหม่นะคราบท่านผู้อ่าน 55555+