[keedkean] หอพักป่วน ก๊วน นักเขียน
6.7
เขียนโดย magami_kuro
วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 16.56 น.
5 อีก1วัน ของเรา
4 วิจารณ์
9,206 อ่าน
3) ทำไมหละ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงเรียนเเห่งนึง
"สวัสดีจร้า" ฉันไปทักเด็กสาวกลุ่มหนึ่ง
"จะๆ...ไปกันเถอะพวกเรา" เด็กกลุ่มนั้นเดินไปอย่างไว เเละเดินไปหาเด็กป.5อีกกลุ่มนึง
"ทำไมกันนะ" ฉันนั้งคิดพึมพำ
"มึงๆกูไรมาเล่าให้ฟังวะ" เพื่อนของฉันไม่สิคนรู้จัก เขาชื่อบี
"ไรหรอบี" ฉันถาม
"ไอ้พวกนั้นนิทรามึงวะ" บีบอก
"ว่ายังไงเหรอ(?)" ฉันถาม
"มันบอกว่า มึงอะบ้า ปัญญาอ่อน งี้เง่า" บีเล่า
[อันนี้เป็นความจริงเลยนะ]
ณ ปัจจุบัน
"นี้เเหละเหตุผล...ที่เบื่อโลก จนปัจจุบันนี้...ก็ยังเบื่อโลก" ฉันพูดอธิบายในพวกเขาฟีง (ฟัง)
"เเล้วนีทไปทำอะไรมาหละ=____=" พี่เคถาม
"ตอนนั้นหนูเป็นเด็กใหม้(ใหม่) หนะ" ฉันพูด
"คิดมากๆ" พี่บุกพูดต่อ
"จร้าๆ" ฉันยิ้มเหยื่อยๆ
"เป๊ปซี่มั้ย" พี่เคถาม
"เอาดิ" ฉันรีบพูด
ทันใดที่ทันใดที่!(ยาว)พี่เคกำลังปวดขวดเป๊ปซี่
"โอ๊ย ขอโทษๆ" พี่สาคูชนกะพี่เค ทำให้เป๊ปซี่หลุดมือ
"ไม่เป็นไรๆ" พี่เคพูดเเละดันหยิบขวดเป๊ปซี่...เเละเอามันนมาเขย่าต่อ!!!
"นี้อะ" พี่เคเอาเป๊ปซี่ให้ฉัน
"ขอบคุณฮับ" ฉันรับเป๊ปซี่ เเละรีบเปิด...
พุ่ง!!!!!
นํ้าเป๊ปซี่สีนํ้าตาลซ่า ที่อัดเเก๊สมาอย่างดี เเละเเรงดันอากาศอันเยอะ ทำให้พุ่งใส่หน้า ฉันเต็ม
"เหนียวจริงๆ=____=" ฉันพูดพร้อมกำมือเเน่น
ท่ามกลางค ว าม เศร้า เสียใจ เเต่ยังมีเสียงหัวเราะเบาๆอยู่เสมอมันคอยชี้เเจงตลอดว่า...ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
______________________________=
โปรดติดตามตอนต่อไป ตอน เล่นเเมร่งทั้งวัน
"สวัสดีจร้า" ฉันไปทักเด็กสาวกลุ่มหนึ่ง
"จะๆ...ไปกันเถอะพวกเรา" เด็กกลุ่มนั้นเดินไปอย่างไว เเละเดินไปหาเด็กป.5อีกกลุ่มนึง
"ทำไมกันนะ" ฉันนั้งคิดพึมพำ
"มึงๆกูไรมาเล่าให้ฟังวะ" เพื่อนของฉันไม่สิคนรู้จัก เขาชื่อบี
"ไรหรอบี" ฉันถาม
"ไอ้พวกนั้นนิทรามึงวะ" บีบอก
"ว่ายังไงเหรอ(?)" ฉันถาม
"มันบอกว่า มึงอะบ้า ปัญญาอ่อน งี้เง่า" บีเล่า
[อันนี้เป็นความจริงเลยนะ]
ณ ปัจจุบัน
"นี้เเหละเหตุผล...ที่เบื่อโลก จนปัจจุบันนี้...ก็ยังเบื่อโลก" ฉันพูดอธิบายในพวกเขาฟีง (ฟัง)
"เเล้วนีทไปทำอะไรมาหละ=____=" พี่เคถาม
"ตอนนั้นหนูเป็นเด็กใหม้(ใหม่) หนะ" ฉันพูด
"คิดมากๆ" พี่บุกพูดต่อ
"จร้าๆ" ฉันยิ้มเหยื่อยๆ
"เป๊ปซี่มั้ย" พี่เคถาม
"เอาดิ" ฉันรีบพูด
ทันใดที่ทันใดที่!(ยาว)พี่เคกำลังปวดขวดเป๊ปซี่
"โอ๊ย ขอโทษๆ" พี่สาคูชนกะพี่เค ทำให้เป๊ปซี่หลุดมือ
"ไม่เป็นไรๆ" พี่เคพูดเเละดันหยิบขวดเป๊ปซี่...เเละเอามันนมาเขย่าต่อ!!!
"นี้อะ" พี่เคเอาเป๊ปซี่ให้ฉัน
"ขอบคุณฮับ" ฉันรับเป๊ปซี่ เเละรีบเปิด...
พุ่ง!!!!!
นํ้าเป๊ปซี่สีนํ้าตาลซ่า ที่อัดเเก๊สมาอย่างดี เเละเเรงดันอากาศอันเยอะ ทำให้พุ่งใส่หน้า ฉันเต็ม
"เหนียวจริงๆ=____=" ฉันพูดพร้อมกำมือเเน่น
ท่ามกลางค ว าม เศร้า เสียใจ เเต่ยังมีเสียงหัวเราะเบาๆอยู่เสมอมันคอยชี้เเจงตลอดว่า...ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
______________________________=
โปรดติดตามตอนต่อไป ตอน เล่นเเมร่งทั้งวัน
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ