The last thing I loved her(สิ่งสุดท้าย ฉันรักเธอ)

9.5

เขียนโดย LaTisMSL

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.19 น.

  2 ตอน
  9 วิจารณ์
  4,928 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 02.01 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) ความรักที่เธอคงไม่มีวันได้รับมัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
สิ่งสุดท้าย&ฉันรักเธอ
บท มาร์ค
(มาร์คเป็นชายหนุ่ม อายุ20ปี เป็นคนที่เงียบๆขึมๆ แต่ว่าวันหนึ่งมาร์คก็บังเอิญมาเจอกับสาวน้อยวัยใส ชื่อเมย์ อายุ18ปี เธอเป็นสาวแบ๊ว!แต่วันหนึ่งเธอก็ได้มาเจอกับมาร์คและเธอเกิดชอบในตัวมาร์ขึ้นมาแต่เธอไม่กล้าบอกมาร์คเธอก็เลยแอปเนียน เธอเรียกและชี้หน้ามาร์ค)
เมย์:นิ!! นายคนนั้นนะ
มาร์ค:ห๊ะ!! ผมหรอ
เมย์:ใช้ นายนั่นแหละ..นายแอบถ่ายรูปฉันใช้มั๊ย(เธอพูดพร้อมแอบยิ้มในใจ)
มาร์ค:นิ!! เธออย่ามามั่วฉันไม่เคยถ่ายรูปเธอเลย(มาร์คพูดด้วย หน้าที่นิ่ง นิ่ง)
เมย์:ฉันไม่เชื่อหรอก...ไหนเอามือถือมาดูสิ?
มาร์ค:ทำไมฉันต้องให้คนอย่างเธอดูด้วย(พูดด้วยใบหน้านิ่ง นิ่ง)
เมย์:หนอยแน่!! ทำไมที่ไม่กล้าให้ดูเพราะนายแบบถ่ายรูปฉันจริงๆสินะ
มาร์ค:ฉันจะไปล่ะ รำคาญเธอจริงๆ
เมย์:ป๊อดนี้หว่า ไม่ยอมรับความจริง(เมย์คิดในใจ แฮร่ๆคาวนี้แหละได้ผลแน่ๆ)
มาร์ค:เมื่อกี้เธอว่าใคร ป๊อด!
เมย์:ก็ว่านายไง ไอ้ป๊อด!!!
มาร์ค:หนอย ยายนี้ เอาไปดูเลยไป
เมย์:เอามา สิ
(มาร์คยื้นมือถือให้เมย์ จากนั้นก็ยิบมือถือไปแล้วบันทึกเบอร์ของมาร์คและก็บันทึกเบอร์เธอด้วยไว้ ฮาๆ!)
(จากนั้นเธอก็ยืนชมตัวเองในใจ"เรานี้มันแผนสูงนี้หว่า ฮาๆ!")
มาร์ค:นิ! เธอคืนมือถือฉันมาได้ยัง? เธอก็ไม่เจออะไรแล้วนิ
เมย์:แล้ววันหลังก็อย่า ทำตัวลับๆล่อๆ อีกล่ะ
มาร์ค:อืม ไปล่ะ
(เมย์ ยืนยิ้มแล้วก็เดินกลับบ้านไป....2วันต่อมา เมย์โทรไปหามาร์ค)
เมย์:ฮาโหล น...นี้ใช้เบอร์มาร์คหรือเปล้า ค๊ะ
มาร์ค:ใช้ครับ ไม่ทราบ ว่านี้ใครหรอ ครับ
เมย์:อ่อ ใช้จริงด้วย(พูดด้วยความดีใจและเขิล)
มาร์ค:ว่าอะไรนะครับ?
เมย์:เปล้า ค่ะ ค...คือ คือว่าคืนนี้ว่าหรือเปล้า ค๊ะ
มาร์ค:ก็ว่างนะ ครับ มีอพไรหรือเปล้าครับ
เมย์:คืนนี้ 2ทุ่มมาเจอฉันที่ร้าน"เบเกอรี่"ได้หรือเปล้า ค๊ะ
มาร์ค:อืม เดี๋ยวดูก่อน นะ
เมย์:เค ค่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ค๊ะ
(พอเมย์ว่างสาย เมย์ก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวและไปรอที่ร้าน"เบเกอรี่" พอถึง2ทุ่มเมย์ก็ยืนรออยู่พักหนึ่งมาร์คก็ยังไม่มาเมย์ยืนรอจนถึง2ทุ่มครึ่ง เมย์จึงหันหลังแล้วเดินกลับไปทางเดิม แต่!อยู่ๆก็มีเสียงคนตระโกนเรียก ดังขึ้นว่า)
มาร์ค:นิ! เธอนะใช้คนที่โทรไปหาเราหรือเปล้า
(เมย์หันหน้ามาด้วยความดีใจ ยิ้มและพูดว่า)
เมย์:ใช้ ค่ะ ฉันเอง
มาร์ค:โทษนะ ที่ให้รอนานพอดีเราไปทำธุรมาน่ะ
เมย์:ค่ะ ไม่เป็นไร
มาร์ค:มีอะไรหรือเปล้า วันก่อนเธอยังหาว่าฉันแอบถ่ายรูปเธออยู่เลย
เมย์:เปล้าค่ะ ก็แค่อยากเลี้ยงเค้ก ขอโทษไง ค๊ะ
(แต่จริงๆแล้วเมย์ อยากจะบอกรักแต่เมย์ไม่กล้าเลยแกล้งทำเป็นจะเลี้ยงเค้ก)
มาร์ค:อ่อ ที่จริงไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้
เมย์:เอาน่า! ไม่เป็นไรหรอกแค่นิดๆหน่อยๆเอง ไปไป มัวรออะไรเร้าเข้าไปเร็ว
มาร์ค:อะ..อะ..โอเค เข้าก็เข้า
(จากนั้นพวกเค้าก็กลายเป็นเพื่อนกันไป ชอบไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เป็นประจำทุกวัน จนวันหนึ่งเมย์อยากจะบอกรัก มาร์คก็เลยโทรนัดมาร์คมา)
เมย์:ฮาโหล มาร์ค
มาร์ค:มีอะไรหรอ
เมย์:มีอะไรจะบอก มาเจอกันที่เดิม2ทุ่มที่"เบเกอรี่"
มาร์ค:ได้
(และมาร์คก็มารอเมย์ที่ที่เค้านัดกันไว้ แต่ว่าละหว่างที่เมย์กำลังเดินมาก็ได้เกิดอุบัติเหตุ ถูกรถชนเสียก่อน)
ยังไม่จบตอนหน้าจะเป็นอย่างไร
โปรดติดตามตอนต่อไป

 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา