It's very strange(รักนี้มันแปลกมาก)

1ปีผ่านไปเร็วเหมือนโกหก ตอนี้ผมขึ้นชั้น ม.3แล้วคราฟอะไรๆก็เปลี่ยนแต่สิ่งเดวที่ไม่เปลี่ยนเลย
คือ ความรักที่ผมมีต่อมาย ฮาฮาฮา!!! ไม่ว่าจ่ะผ่านไปนานเท่ารัยผมก็ยังมีความรู้สึกดีๆให้กับมายเสมอ ถึงแม้มายจ่ะม่เคยมีมันให้ผมเลย อิอิ วันนี้เป็นวันศุกร์เปิดเรียนวันแรกทุกคนก็จ่ะหาที่นั่งแล้วก็รอรับ ตารางเรียนแต่บังเอิญว่าผมหันไปด้านหลังพอดี เอ๊ะๆ!! นี้มันมายนิหว่าผมนิดีใจจน มโนไปเลื่อยเลยคราฟ ผมรีบหันหน้ากับมาแล้วหันไปหาเพื่อนผมยื้นหน้าไปข้างหูเพื่อนและกระซิบเบาๆว่า
เห้ย!! มายมันนั่งข้างหลังกุว่ะแล้วผมก็ยิ้มและทำหน้าตาหื่นๆหน่อย ฮาๆ!! พอกลับบ้านไปผมก็รีบ
หาFacebookของมายทันที พอผมเจอผมรีบกดเพิ่มเพื่อนเลยสิคราฟ รอรัย อิอิ 2วันต่อมามายรับแอ๊ดผม ผมนิรีบถล่มใลค์ให้เลยอ่ะ แต่ว่า นางมายไม่เคยใลค์กลับสักครั้งเดียวผมคิดในใจ
"อีห่านิ ไม่คิดจ่ะใลค์ให้คนหล่อจริงๆหรอ ว่ะ" คิดในใจพร้อมกับยิ้มไปด้วย อิอิ
พอวันจันทร์ผมก็ไป โรงเรียนตามปกติผมเปิดประตูห้องเดินไปที่โต๊ะว่างกระเป๋าแล้วนั้ง รู้ไหมสิ่งแรกที่ผมได้รับคืออะไร นางมายคนสวยมันไม่มีรัยทำมันก็เลยตบหัวผมเล่นแม่งเลย ผมหันหน้าไปมองและคิดในใจ "นิมึงไม่มีรัยทำจริงๆใช้ ป่ะ"จากนั้นผมก็หันหน้ากลับมาแล้วคุยกับเพื่อน สักพักเพื่อนในห้องเสียงดัง นางมายตระโกนบอก"เห้ย!! เงียบๆดิฟังครูเค้าสอนก่อน"แต่ว่าผมกับเพื่อนม่สนใจยังนั่งคุยต่อนางมายมันก็เลย ตบเข้าที่หัวผมอีกรอบ ผมนิหันไปมองหน้าแล้วทำตาปลิบๆบอกมันว่า"อย่าตบเค้าดิ เค้าเจ็บน่ะ"มายตอบอย่างรวดเร็วว่า"สมควร" ผมก็ไม่กล้าทำอะไร นางมายมัน เพราะผมกลายเป็นทาสรักของ นางมายไปแล้ว แล้วในปีนั้นเองผมก็ได้เจอกับครูฝึกสอน ชื่อว่าพี่อาร์ทเค้าเป็นครูที่สนิทกับผมมาก ผมมักจ่ะไปไหต่อไหนด้วยกันแล้ววันหนึ่งผมก็เล่าเรื่องที่ว่าผมชอบมายให้พี่เค้าฟัง
วันนั้นผมนั้งรถไปกับเค้าแล้วก็พูดขึ้ว่า"เออ! พี่ผมมีรัยจ่ะบอก"พี่อาร์ทถาม"มีรัยหรอ"ผมบอกว่า
"ผมชอบมายว่ะพี่ พี่ว่าผมต้องทำงัยดีมายมันถึงจ่ะ ชอบผม"พี่อาร์ท"โห! คงยากอ่ะติส มายมันเป็นทอมน่ะ เว้ย! แกชอบมันจริงหรอ"ผมบอกว่า"จริงดิพี่"พี่อาร์ทเงียบแล้วพูดว่า"อืม"