ขุ่นพระ!ฉันชอบเด็ก
8.0
เขียนโดย namjj
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 16.11 น.
10 ตอน
2 วิจารณ์
12.60K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 17.10 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
7) ep.5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแยม:ฮัลโหลแก อยู่ไหนพิม:ใกล้ถึงรร.ล้ะแยม:อ้อ กำลังออกไป รอที่เดิมนะพิม:โอเคจ้าจบสนทนาแยม:แม่ค้ะ แยมไปก่อนนะแม่:แซนวิชลูกแยม:ขอ2กล่องนะคะแม่:จ้าแยม:หวัดดีคะแม่-รร.-แยม:มาแล้วๆพิม:ป่ะ ไปซ้อมกันแยม:เดี๋ยว ไปหาน้องก่อนเส้พิม:แกนี่สุดยอดเลยเนาะ ถึงเค้าเย็นชาแกก็ยังเดินหน้าต่อแยม:ฉันต้องแค่น้องใจอ่อนก็พอแล้ว ไปกันเถอะ-สนามบอล-พิม:ไหนว่ะ ไม่เห็นมีใครเลยแยม:สงสัยยังไม่มาพิม:นี่มัน7:00โมงแล้วนะแยม:รอสักพักล้ะกันพิม:อื้มๆแยม:ขอบคุณนะแกพิม:ยินดีเว้ยยแยม:เห้ย น้องมานู้นแล้วว
แยม:คิมๆคิม:มีไรครับพี่แยมแยม:คือพี่เอาแซนวิชมาให้ นี่ของคิมและของแฟนคิมน้ะคิม:แฟน?แยม:ใช่แฟนคิม:ฝนหรอ แยม:มั้งคิม:นั่นมันลูกพี่ลูกน้องแยม:ดีใจจังคิม:แค่นี้ใช่ป้ะแยม:เดี๋ยวก่อนสิ อ้ะคิม:เอามาให้ทำไมแยม:เห็นชอบเล่นบอล อ้ะเอาไปสิคิม:ผมรับไม่ได้หรอกแยม:เอาไปเถอะน่าา อย่าลืมรับแอดพี่ล้ะ บายคิม:...-ห้องดนตรี-แยม:เหลืออีก1สัปดาห์น้ะ สัปดาห์หน้าแสดงให้เต็มที่นะ เอ้อภูภู:ห้ะแยม:อ่ะ เราให้ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยวภู:โห้ยย ไม่รับหรอกแยม:เอาไปเถอะหน่า ตอนแข่งเอามาเล่นด้วยน้ะภู:ขอบใจนะแยม:ยินดีๆ เอาล่ะทุกคนมาเริ่มร้องเพลงกัน 1 2 3แอบรักใครคนหนึ่ง ทำทุกอย่างให้เขา แต่เขาไม่เคยหันกลับมาหากัน เพราะเหตุผลบางอย่างที่สองเราต่างกัน มาทำให้ฉันไหวหวั่นอย่างนี้ ทำไมไม่เคยรัก ทำไมไม่เคยเห็น ในสิ่งที่ฉันเป็นมันไม่ดีตรงไหน ~~ *ลองเปิดใจสักครั้ง อย่าเดินหนีกันได้ไหม ลองมาคบกัน ลองมารู้ใจ แล้วเธอจะรู้ว่ารักของฉัน ไม่ธรรมดา แต่มีราคาให้เธอลองเปิดใจจจจจ~~@/@^!^#แยม:วันนี้ดีมาก เรานะเก็บตัว2วันนะ สองวันนี้ใครอยากทำอะไรให้เต็มที่นะ พอผ่าน2วันไปแล้วซ้อมปกติและรอแข่งนะจ้ะทุกคน:โอเค ไฟท์ติ้งงมิ้น:พรุ่งนี้เรียนปกติอ่ะดิอ้อม:ก็ใช่นะสิแยม:ป้ะๆ ไปกินข้าวดีกว่านะ เที่ยงล้ะ(ไวจัง555)พิม:กินไรดีจ้าาแยม:เอาผัดกะเพราเหมือนเดิมป่ะ แล้วก็เป็นน้ำเปล่าดีไหมทุกคน:จัดไป แต่ขอไข่ดาวด้วยพิม:โอเค แกไปซื้อน้ำนะแยมแยม:ได้เลยพิม:มาแล้วๆอ้อม:แยมยังไม่มาหรอพิม:นึกว่ามาแล้ว"ในตอนที่ฉันมาซื้อน้ำให้เพื่อนๆ มีเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่ง พูดว่านี่คิมมีป้ามาจีบแกอ้อว้ะ"แยม:...เพื่อนคิม:ป้าเลิกยุ่งกับเพื่อนผมเถอะ มันไม่ชอบป้าหรอกแยม:..."ฉันรีบเร่งฝีเท้าอย่างโดยเร็ว แล้วมานั่งที่โต๊ะ"มิ้น:ไปซื้อน้ำนานจังแยม:อ้อ พอดีรอหลอดจากป้าหนะพิม:มาๆกินข้าวเถอะ(กินเสร็จ เลิกเรียน5555ไวยังกะโกหกอีกล้ะ)แยม:พวกแกกลับบ้านไปก่อนเลยนะทุกคน:โอเคๆกลับบ้านดีๆนะภู:ให้เรารอไหมแยม:ไม่ต้องหรอกขอบคุณนะทุกคน:บายแยม:เมื่อไหร่จะมาน้าาา เพื่อนคิม:นี่ป้าแยม:...เพื่อนคิม:รอไอ้คิมหรอแยม:ใช่ คิมอยู่ไหนหรอเพื่อนคิม:อยากรู้ก็ไปดูเองดิ555 ไปล้ะป้าาาแยม:ไอ้เด็กบ้าเอ้ยคิม:นี่แยม:อ้าวคิม มาแล้วหรอคิม:เห็นไหมล้ะแยม:เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เป็ยอะไรหรือป่าวคิม:จะกลับบ้านไม่ใช่หรอ กลับดิแยม:กลับกับพี่นี่นะคิม:แล้วแต่พี่ละกัน"เค้าก็มีมุมมองน่ารักดีเนอะ หรือว่าเขาจะใจอ่อนแล้ว หวังว่าจะมีหวังบ้างนะ"แยม:เอ่อนี่คิม ทำไมอยู่ดีๆถึงพูดดีกับพี่ล้ะคิม:ไม่รู้สิ แยม:นี่เราใจอ่อนแล้วใช่ป้ะคิม:ไม่ ผมแค่สงสารเฉยๆแยม:ปากแข็งคิม:รถเมล์มาล้ะแยม:อย่าลืมไปเชียร์พี่น้ะ คิม:ถ้าไม่ลืมแยม:ก็อย่าลืมล้ะกันคิม:ถึงบ้านผมล้ะแยม:กลับบ้านดีๆน้ะ อย่าลืมรับแอดน้ะคิม:พี่ก็กลับบ้านดีๆล้ะกัน(อมยิ้ม)แยม:อื้ม(อมยิ้ม)-บ้านแยม-แยม:แม่มีพวกที่ทำเค้กไหมคะแม่:อยู่ในตู้ แยม:คะแม่"ฉันทำคัพเคักแสนอร่อย(ทานได้ไหม) ให้น้องคิม เริ่มจากทำผิดๆถูกๆ แต่อร่อยนะ "แยม:แม่ๆ มาชิมเค้กหน่อยแม่:ไหนๆ อั่มแยม:เป็นไงมั่งแม่แม่:แม่ว่ามันเค็มไปน้ะแยม:หรอแม่:เอางี้เรามาช่วยกันทำน้ะ
แม่:เป็นไงอร่อยมั้ยแยม:อร่อยมากแม่ ขอบคุณนะคะ-วันต่อมา-แยม:ไปแล้วนะแม่แม่:จ้า-รร.-แยม:จ้ะเอ๋ พิม:มาเช้าะแฮะแยม:อ้ะนี่พิม:เค้กหรอแยม:อื้ม กินให้หมดล้ะ เดี๋ยวมาน้ะพิม:จ้าตึก ตึกๆแยม:คิมคิม:มีไรพี่แยมแยม:อ้ะ คิม:ให้ผมหรอแยม:ใช่ทานให้อร่อยนะ นี่ทำเองเลยนะคิม:ขอบคุณครับ แยม:เอ้าไปให้เพื่อนด้วยสิ คิม:ครับๆ(อมยิ้ม)แยม:พี่ไปล้ะน้ะ อย่าหักโหมล้ะ-ห้องดนตรี-แยม:อ้ะเค้ก ทานให้อร่อยนะทุกคน:ขอบคุณน้ะแยม:วันนี้ไม่ซ้อมหนิ งั้นเราไปเรียนกันทุกคน:โนเวย์แยม:อะๆก็ได้พิม:แกเอาเค้กไปให้น้องเค้าหรอจ้ะแยม:ช่ายยภู:แยมขอคุยไรหน่อยดิแยม:ว่ามาดิ ภู:ขอส่วนตัวแยม:โอเคๆ
แยม:มีไรป่าว ดูไม่สบายนะภู:คือเราชอบแกว่ะแยม:ตอนไหนอ้ะภู:ฉันไม่รู้ชอบเธอตอนไหน แต่เธอเหมือนคนที่เติมเต็มให้ เธอนิสัยดี เป็นกันเอง แคร์คน ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง เธอเป็นคนน่ารัก ฉันไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้เลย ตั้งแต่เธอเข้ามา พ่อแม่ฉันก็เป็นแบบเธอและเธอก็เป็นแบบนั้นแยม:คือเราชอบแกไม่ได้ว้ะ เราเป็นเพื่อนกันนะภู แล้วฉันก็มีคนที่ชอบแล้วจริงๆ
ภู:เราเข้าใจ ขอบคุณที่ผ่านมา เราว่าเราจะไม่เล่นวงดนตรีแล้วว่ะ อ้อ ไม้กลองเราจะเอาคืนเธอนะ
แยม:ไม่เอาดิภู อย่าออกจากวงเลย เราต้องการแกนะ ถ้าขาดแกไปแล้วมันจะสมบูรณ์ได้ไง จะให้ฉันทำยังไงแกถึงจะเข้าใจ แค่นี้ฉันก็รับไม่ไหวแล้วฮือๆ อย่าออกจากวงเลยนะ เราเป็นเพื่อนกันนะ
ภู:แต่เราไม่อยากเป็นแค่เพื่อน
แยม:แกจะเอาไง
ภู:เธอก็เป็นแฟนฉันสิ ฉันชอบเธอนะ
แยม:แต่ฉันมีคนชอบอยู่แล้ว
ภู:งั้นก็ขอออกจากวงนะ
แยม:ก็ได้ เรายอมก็ได้
ภู:พูดจริงน้ะ
แยม:อื้ม ถ้ามันทำให้แกดีขึ้น และทำให้แกไม่ออกจากวงเราก็ยอมทำ เพราะแกคือเพื่อน
ภู:ขอบคุณที่ให้โอกาสเรานะ แต่เลิกยุ่งกับเด็กนั่นได้ไหม
แยม:อื้ม ก็ได้ แต่เราไม่รับปากนะ
ภู:ขอแค่แกอยู่ข้างๆเราก็พอแล้ว
แยม:คิมๆคิม:มีไรครับพี่แยมแยม:คือพี่เอาแซนวิชมาให้ นี่ของคิมและของแฟนคิมน้ะคิม:แฟน?แยม:ใช่แฟนคิม:ฝนหรอ แยม:มั้งคิม:นั่นมันลูกพี่ลูกน้องแยม:ดีใจจังคิม:แค่นี้ใช่ป้ะแยม:เดี๋ยวก่อนสิ อ้ะคิม:เอามาให้ทำไมแยม:เห็นชอบเล่นบอล อ้ะเอาไปสิคิม:ผมรับไม่ได้หรอกแยม:เอาไปเถอะน่าา อย่าลืมรับแอดพี่ล้ะ บายคิม:...-ห้องดนตรี-แยม:เหลืออีก1สัปดาห์น้ะ สัปดาห์หน้าแสดงให้เต็มที่นะ เอ้อภูภู:ห้ะแยม:อ่ะ เราให้ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยวภู:โห้ยย ไม่รับหรอกแยม:เอาไปเถอะหน่า ตอนแข่งเอามาเล่นด้วยน้ะภู:ขอบใจนะแยม:ยินดีๆ เอาล่ะทุกคนมาเริ่มร้องเพลงกัน 1 2 3แอบรักใครคนหนึ่ง ทำทุกอย่างให้เขา แต่เขาไม่เคยหันกลับมาหากัน เพราะเหตุผลบางอย่างที่สองเราต่างกัน มาทำให้ฉันไหวหวั่นอย่างนี้ ทำไมไม่เคยรัก ทำไมไม่เคยเห็น ในสิ่งที่ฉันเป็นมันไม่ดีตรงไหน ~~ *ลองเปิดใจสักครั้ง อย่าเดินหนีกันได้ไหม ลองมาคบกัน ลองมารู้ใจ แล้วเธอจะรู้ว่ารักของฉัน ไม่ธรรมดา แต่มีราคาให้เธอลองเปิดใจจจจจ~~@/@^!^#แยม:วันนี้ดีมาก เรานะเก็บตัว2วันนะ สองวันนี้ใครอยากทำอะไรให้เต็มที่นะ พอผ่าน2วันไปแล้วซ้อมปกติและรอแข่งนะจ้ะทุกคน:โอเค ไฟท์ติ้งงมิ้น:พรุ่งนี้เรียนปกติอ่ะดิอ้อม:ก็ใช่นะสิแยม:ป้ะๆ ไปกินข้าวดีกว่านะ เที่ยงล้ะ(ไวจัง555)พิม:กินไรดีจ้าาแยม:เอาผัดกะเพราเหมือนเดิมป่ะ แล้วก็เป็นน้ำเปล่าดีไหมทุกคน:จัดไป แต่ขอไข่ดาวด้วยพิม:โอเค แกไปซื้อน้ำนะแยมแยม:ได้เลยพิม:มาแล้วๆอ้อม:แยมยังไม่มาหรอพิม:นึกว่ามาแล้ว"ในตอนที่ฉันมาซื้อน้ำให้เพื่อนๆ มีเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่ง พูดว่านี่คิมมีป้ามาจีบแกอ้อว้ะ"แยม:...เพื่อนคิม:ป้าเลิกยุ่งกับเพื่อนผมเถอะ มันไม่ชอบป้าหรอกแยม:..."ฉันรีบเร่งฝีเท้าอย่างโดยเร็ว แล้วมานั่งที่โต๊ะ"มิ้น:ไปซื้อน้ำนานจังแยม:อ้อ พอดีรอหลอดจากป้าหนะพิม:มาๆกินข้าวเถอะ(กินเสร็จ เลิกเรียน5555ไวยังกะโกหกอีกล้ะ)แยม:พวกแกกลับบ้านไปก่อนเลยนะทุกคน:โอเคๆกลับบ้านดีๆนะภู:ให้เรารอไหมแยม:ไม่ต้องหรอกขอบคุณนะทุกคน:บายแยม:เมื่อไหร่จะมาน้าาา เพื่อนคิม:นี่ป้าแยม:...เพื่อนคิม:รอไอ้คิมหรอแยม:ใช่ คิมอยู่ไหนหรอเพื่อนคิม:อยากรู้ก็ไปดูเองดิ555 ไปล้ะป้าาาแยม:ไอ้เด็กบ้าเอ้ยคิม:นี่แยม:อ้าวคิม มาแล้วหรอคิม:เห็นไหมล้ะแยม:เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เป็ยอะไรหรือป่าวคิม:จะกลับบ้านไม่ใช่หรอ กลับดิแยม:กลับกับพี่นี่นะคิม:แล้วแต่พี่ละกัน"เค้าก็มีมุมมองน่ารักดีเนอะ หรือว่าเขาจะใจอ่อนแล้ว หวังว่าจะมีหวังบ้างนะ"แยม:เอ่อนี่คิม ทำไมอยู่ดีๆถึงพูดดีกับพี่ล้ะคิม:ไม่รู้สิ แยม:นี่เราใจอ่อนแล้วใช่ป้ะคิม:ไม่ ผมแค่สงสารเฉยๆแยม:ปากแข็งคิม:รถเมล์มาล้ะแยม:อย่าลืมไปเชียร์พี่น้ะ คิม:ถ้าไม่ลืมแยม:ก็อย่าลืมล้ะกันคิม:ถึงบ้านผมล้ะแยม:กลับบ้านดีๆน้ะ อย่าลืมรับแอดน้ะคิม:พี่ก็กลับบ้านดีๆล้ะกัน(อมยิ้ม)แยม:อื้ม(อมยิ้ม)-บ้านแยม-แยม:แม่มีพวกที่ทำเค้กไหมคะแม่:อยู่ในตู้ แยม:คะแม่"ฉันทำคัพเคักแสนอร่อย(ทานได้ไหม) ให้น้องคิม เริ่มจากทำผิดๆถูกๆ แต่อร่อยนะ "แยม:แม่ๆ มาชิมเค้กหน่อยแม่:ไหนๆ อั่มแยม:เป็นไงมั่งแม่แม่:แม่ว่ามันเค็มไปน้ะแยม:หรอแม่:เอางี้เรามาช่วยกันทำน้ะ
แม่:เป็นไงอร่อยมั้ยแยม:อร่อยมากแม่ ขอบคุณนะคะ-วันต่อมา-แยม:ไปแล้วนะแม่แม่:จ้า-รร.-แยม:จ้ะเอ๋ พิม:มาเช้าะแฮะแยม:อ้ะนี่พิม:เค้กหรอแยม:อื้ม กินให้หมดล้ะ เดี๋ยวมาน้ะพิม:จ้าตึก ตึกๆแยม:คิมคิม:มีไรพี่แยมแยม:อ้ะ คิม:ให้ผมหรอแยม:ใช่ทานให้อร่อยนะ นี่ทำเองเลยนะคิม:ขอบคุณครับ แยม:เอ้าไปให้เพื่อนด้วยสิ คิม:ครับๆ(อมยิ้ม)แยม:พี่ไปล้ะน้ะ อย่าหักโหมล้ะ-ห้องดนตรี-แยม:อ้ะเค้ก ทานให้อร่อยนะทุกคน:ขอบคุณน้ะแยม:วันนี้ไม่ซ้อมหนิ งั้นเราไปเรียนกันทุกคน:โนเวย์แยม:อะๆก็ได้พิม:แกเอาเค้กไปให้น้องเค้าหรอจ้ะแยม:ช่ายยภู:แยมขอคุยไรหน่อยดิแยม:ว่ามาดิ ภู:ขอส่วนตัวแยม:โอเคๆ
แยม:มีไรป่าว ดูไม่สบายนะภู:คือเราชอบแกว่ะแยม:ตอนไหนอ้ะภู:ฉันไม่รู้ชอบเธอตอนไหน แต่เธอเหมือนคนที่เติมเต็มให้ เธอนิสัยดี เป็นกันเอง แคร์คน ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง เธอเป็นคนน่ารัก ฉันไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้เลย ตั้งแต่เธอเข้ามา พ่อแม่ฉันก็เป็นแบบเธอและเธอก็เป็นแบบนั้นแยม:คือเราชอบแกไม่ได้ว้ะ เราเป็นเพื่อนกันนะภู แล้วฉันก็มีคนที่ชอบแล้วจริงๆ
ภู:เราเข้าใจ ขอบคุณที่ผ่านมา เราว่าเราจะไม่เล่นวงดนตรีแล้วว่ะ อ้อ ไม้กลองเราจะเอาคืนเธอนะ
แยม:ไม่เอาดิภู อย่าออกจากวงเลย เราต้องการแกนะ ถ้าขาดแกไปแล้วมันจะสมบูรณ์ได้ไง จะให้ฉันทำยังไงแกถึงจะเข้าใจ แค่นี้ฉันก็รับไม่ไหวแล้วฮือๆ อย่าออกจากวงเลยนะ เราเป็นเพื่อนกันนะ
ภู:แต่เราไม่อยากเป็นแค่เพื่อน
แยม:แกจะเอาไง
ภู:เธอก็เป็นแฟนฉันสิ ฉันชอบเธอนะ
แยม:แต่ฉันมีคนชอบอยู่แล้ว
ภู:งั้นก็ขอออกจากวงนะ
แยม:ก็ได้ เรายอมก็ได้
ภู:พูดจริงน้ะ
แยม:อื้ม ถ้ามันทำให้แกดีขึ้น และทำให้แกไม่ออกจากวงเราก็ยอมทำ เพราะแกคือเพื่อน
ภู:ขอบคุณที่ให้โอกาสเรานะ แต่เลิกยุ่งกับเด็กนั่นได้ไหม
แยม:อื้ม ก็ได้ แต่เราไม่รับปากนะ
ภู:ขอแค่แกอยู่ข้างๆเราก็พอแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ