Cut Part 3 : ยินดีต้อนรับสู่รีสอร์ตของเจ๊บู

“ทะ ทำไมอะ?”  วอนอูถามเสียงสั่น ...กูไม่ได้กลัวนะ กูตื่นเต้น><
 
“ก็....ตอนผมจูบพี่อะ ยังไงมันก็ต้องเลอะอยู่ดี” มินกยูวางขวดไวน์ลงบนหัวเตียงก่อนจะกลับมาสนใจวอนอูที่นอนนิ่งอยู่ แล้วค่อยๆขยับใบหน้าหล่อลงมาจ้องริมฝีปากวอนอู  
 
“ผมดูแลพี่ได้นะ”
หลังจบประโยคร่างสูงก็ประทับริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนทีละครั้งเพื่อปรับอารมณ์ของอีกคนให้มีความร่วมมือแต่อีกคนกลับตอบสนองอย่างกระทันหันจนมินกยูตกใจ แขนยาวของวอนอูเอี้ยวไปโอบรัดลำคอของร่างสูง ก่อนที่ริมฝีปากทั้งสองจะบดขยี้กันอย่างร้อนแรง จนลิปสติกสีแดงเลอะไปทั่วใบหน้าของทั้งคู่ ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพร่งปากของวอนอูอย่างรวดเร็ว ทั้งคู่แลกลิ้นร้อนกันอยู่สักพัก จนเริ่มหมดอากาศหายใจ
 
“ แฮก แฮก~” เสียงหอบของลมหายใจดังไปทั่วห้องโดยที่แขนของวอนอูยังคงโอบรอบคอของมินกยูอยู่อย่างนั้น สายตาแห่งความต้องการจดจ้องกันอย่างไม่ละไปไหน
 
“พูดอะไรไว้จำด้วยนะ พี่ไม่เคยยอมใครตั้งแต่วันแรก แต่พี่จะยอมเรา” วอนอูดันตัวร่างสูงให้นอนลงใต้ร่างตัวเองบ้างก่อนที่จะยกตัวเองขึ้นไปนั่งคร่อมลำตัวของมินกยูแล้วเอื้อมมือไปหยิบขวดไวน์ที่วางอยู่บนหัวเตียงจัดการเปิดขวดออกอย่างรวดเร็วแล้วราดมันลงไปบนเสื้อของร่างสูง เผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องอันเร้าอารมณ์
และกลิ่นของไวน์มันปลุกอารมณ์ของทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี มือบางค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของมินกยูออกทีละเม็ด ส่วนอีกมือนึงก็กระดกขวดไวน์เข้าปากไป จนตอนนี้เสื้อของมินกยูถูกโยนลงไปกับพื้นเป็นที่เรียบร้อย ร่างหนาค่อยๆยกตัวเองขึ้นมาจ้องหน้าร่างบาง แล้วแย่งขวดไวน์ไปจากมือของวอนอู ก่อนดันตัวอีกคนให้กลับไปนอนนิ่งบนเตียงอีกครั้ง  
 
“อ๊ะ! จะ เจ็บ” เขี้ยวของมินกยูค่อยๆขบกัดไปทั่วคอจนวอนอูต้องร้องออกมา ขวดไวน์ค่อยๆเทลงบนซอกคอขาวของวอนอูอย่างช้าๆ ก่อนที่ร่างสูงจะก้มหน้าลงไปดื่มมันอย่างหิวกระหาย  ส่วนอีกคนก็เงยหน้าขึ้นรับอย่างรู้งาน มือหนาวางขวดไวน์ลงบนที่เก่า แล้วหันมาถอดเสื้อตัวจิ๋วของวอนอูออก เอวคอดและหน้าท้องขาวๆทำให้มินกยูต้องกลืนน้ำลายลงในคอ มือหนาเลื่อนไปเกี่ยวกางเกงไว้แต่ก็ถูกร่างบางรั้งมือไว้ก่อน
 
“เราถอดให้พี่ก่อนแบบนี้พี่ก็เสียเปรียบดิ”
 
“งั้นพี่ก็ลุกมาถอดให้ผมด้วยสิ”
วอนอูกระตุกยิ้มแต่ก็ยกตัวขึ้นมาแล้วทาบริมฝีปากหนาของมินกยู มือของทั้งสองก็ทำหน้าที่ของมันต่อไป.....จนตอนนี้ทั้งคู่เหลือแค่ร่างกายเปลือยเปล่า ปากหนาของมินกยูกำลังขบเม้มเม็ดทับทิมสีสวยที่ละข้างพรางใช้มือบดคลึงเอวบางของอีกคน
 
“อ่า ซี๊ด อะ อ๊า”
 
“พะ พี่วอนอู ผมไม่มีเจลนะ”
 
“ไม่เห็นต้องใช้เลย เดี๋ยวทำให้ นอนเฉยๆไปเหอะ” วอนอูพลิกร่างของมินกยูให้นอนนิ่งแล้วค่อยๆเลื่อนมือของตัวเองไปคลุมแก่นกายใหญ่ของมินกยู ก่อนขยับขึ้นลงช้าๆและใช้ปากช่วยเพื่อกระตุ้นมินกยูจนต้องครางออกมาเสียงต่ำ
 
“อ่า อืม อ่า อ่า พะ พี่วอนอู อยากเข้าแล้ว อ๊ะ” วอนอูขยับปากขึ้นลงเร็วๆอีกสองสามครั้ง แล้วขยับตัวไปนั่งทับแก่นกายของมินกยู ทำให้ตอนนี้สะโพกของวอนอูบดคลึงอยู่กับบริเวณต้องห้าม ก่อนยกสะโพกขึ้นแล้วค่อยๆหย่อนช่องทางรักลงให้พอดีกับแก่นกายจนมิดลำ
 
“อ๊ะ! อื้อ” วอนอูเปล่งเสียงออกมาเล็กน้อยเพราะความเจ็บ แล้วขยับตัวขึ้นลงช้าๆ โดยที่มีร่างสูงสวนทางอยู่ตลอด จากจังหวะช้าๆค่อยๆเปลี่ยนเป็นจังหวะที่เร็วและถี่ขึ้นเรื่อยๆ
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ่าส์ อ๊า ซี๊ด อ๊ะ อ่า~”
 “อือ อืม อ่า อ่า เร็วอีกนิดได้ปะ”
 
ผับ! ผับ ผับ!! ผับ ผับ!!
“อ๊ะ อะ อะ อ่าส์”
เสียงหอบของทั้งคู่ดังสลับกันลั่นไปทั่วห้องจนกระทั่งถึงจังหวะหนึ่งที่วอนอูต้องหยุดสะโพกลง
 
“เหนื่อยแล้วอะ” วอนอูว่าเสียงเบาและเหนื่อยหอบ ทำให้อีกคนต้องดันตัววอนอูให้นอนลงไปบนเตียง แต่แก่นกายยังคงเชื่อมกันอยู่  มินกยูกางขาของวอนอูออกให้กว้างขึ้นแล้วชันเข่าลงกับเตียง ก่อนเริ่มขยับสะโพกเข้าออกตามความต้องการโดยที่วอนอูเองก็แอ่นสะโพกรับ มือหนาเลื่อนไปจับแก่นกายของวอนอูรุดขึ้นลงไปด้วย จากเสียงครางหวานๆกลายเป็นเสียงสูงที่เต็มไปด้วยความเสียวซ่าน
 
“อ๊า ซี๊ด ซี๊ด อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” วอนอูส่งเสียงไปตามจังหวะที่มินกยูกระแทกเข้ามาถี่ขึ้นเรื่อยๆ
 
“ไม่ไหวแล้วอะพี่ อีกนิดเดียวแล้วอะ อือ อืม” มินกยูว่าแต่ก็ยังคงขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหว่ะที่แรงขึ้น เหมือนไม่ได้รู้สึกเหนื่อยอะไรเลย
 
“พี่ไม่ไหวแล้ว อ่า อืม!” เพียงไม่นานนักน้ำสีขาวขุ่นของวอนอูก็ปล่อยออกมาเลอะเทอะมือของมินกยู
 
“อะ เสร็จแล้ว” สะโพกแกร่งขยับอยู่อีกไม่กี่ทีก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในร่างของวอนอูบ้าง จนไหลเยิ้มออกนอกช่องทางรัก มินกยูถอดแก่นกายออกและดึงแขนของวอนอูให้ขยับตัวขึ้นไปนั่งพิงบนหัวเตียง แล้วคว้าผ้าห่มมาห่มร่างไว้
 
กลับไปอ่านต่อนะคะคนดี   Part 3 : ยินดีต้อนรับสู่รีสอร์ตของเจ๊บู Wonnie