ความรักของสองเรา

ฉันเลือกประตูที่ดูกลัวที่สุดเพราะว่าก็อบลินชอบอยู่ที่แบบนี้

"ใจกลัวเหมือนกันนะสาวน้อย" เสียงซินแบด

"เขาให้เลือกคนละประตูไม่ใช่เหรอค่ะ"

"จริงที่สาวน้อยคนนี้พูดถูก" เสียงโคเอน

"แต่..ฉันเป็นห่วงเด็กคนนี้นะ" เสียงซินแบด

"ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ"

"นักรบทุกคนเลือกที่คิดว่าเหมาะกัีบตนเองหรือยัง"

"เธอชื่ออะไร" เสียงโคเอน

"ชื่อมินค่ะ"

พอบอกชื่อไปเขาก็เดินไปด้วยที่เราอย่าไม่รู้ชื่อเขา แต่ตอนนี้ต้องช่วยก็อบลินก่อน

"นักรบทุกคนเตรียนตัว"

"เริ่มการแข่งขันได้"

ประตูถูกเปิดฉันรีบวิ่งเข้าข้างในสิ่งที่เห็นศพนับร้อยเต็มไปหมด ฉันรีบวิ่งเพราะให้เข้าถึงตัวก็อบลิน แต่กลับไม่เห็นก็อบลิน ด้วยความเหนื่องฉันนั่งลงและเล่นพิณที่แอบเอาเข้ามาด้วย

"เจ้าเล่นได้ไพเราะเหมือนเดิมนะ"

"ก็อบลิน ฉันดีใจน่าที่เห็นนายไม่เป็นอะไร"

"ของที่เจ้าจะต้องนำออกไปคือสิ่งนี้"

"กำไรข้อมือ มันคืออุปกรณ์เวทมนตร์"

"ถูกต้อง เอาไปเถอะ"

"เจ้ามากับข้าสิ"

"ข้าจะขอติดตามเจ้าไปจนวันตายของเจ้า"

พอก็อบลินพูดจบก็แปลงกายเป็นวง ถึงฉันจะไม่เข้าใจเท่าไรแต่ก็ได้ ฉันเรียกก็อบลินออกมา แต่ก็อบลินมีขนาดตัวใหญ่กว่าข้าหน่วยนิด แล้วฉันกับก็อบลินกลับออกมาพอกัน มันทำให้ทุกคนในสนานตกใจมาก

"เป็นไปไม่ได้ที่ก็อบลินจะยอมเป็นอสูนรับใช้"

"เก่งมากเลยมิน" เสียงอาลาดิน

"ยอดมากเลย" เสียงอาลีบาบา

"เจ้าเก่งจริงๆ" เสียงจูดัล

"เจ้าเป็นใคร" เสียงมิน

"ข้าชื่อจูดัลและเจ้าชื่ออะไร" เสียงจูดัล

"เธอชื่อมินนะ" เสียงโคเอน

"คุณ" เสียงมิน

"ข้าชื่อโคเอนและคนนี้ชื่อซินแบด"

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"เราจะประกาศผู้ชนะในครั้งนี้ ผู้คือมิน"

"ยินดีด้วยนะมิน" เสียงอาลาดิน

หลังการแข่งขันจบลง ก็มีงานเลี้ยงให้กับผู้ชนะให้การแข่งขัน แต่สำหรับฉันมันเป็นงานของอาลาดินมากกว่าแต่ฉันก็ไม่ได้คิดมาก แต่งานนี้มีความพิเศษที่ว่าจะให้เต้นคู่ ฉันจะเลือกใครดีละ