หอพักพิศวง

วันที่สอง
ฉันตื่นขึ้นก็พบว่าตนเองไมีได้นอนคนเดียว เพื่อเปิดผ้าห่อก็พบว่าเจ้าคนหลงตัวเองนอนอยู่ข้างฉัน
"กรี๊ดๆๆๆ"
"พี่เป็นอะไรครับมันเป็นใครครับพี่"
"เป็นอะไรรุ่นน้อง"
"เป็นอะไรกันไปหมดนี้ มาทำอะไรอยู่ยูกินี่"
"คนรู้จักของคุณครูเหรอครับ"
ฉันไม่รู้เลยว่าเจ้าไซบะจะอยู่ในห้องของฉันแบบนี้และนอนอยู่เตียงของฉัน ส่วนฉันนอนอยู่บนพื้นห้องของตนเอง
"ทำไมไปนอนในห้องของยูกิจัง"
ฉันได้ยินบทสนทนาของคุณครูกับเจ้าไซบะ
"ก็สนใจยัยนั้นนะ"
"สนใจยูกิเหรอ คอยไม่รู้ซินะว่ายูกิเป็นเด็กมีปัญหาเยอะมากนะ และสนใจตรงไหนของยูกิ"
"พี่ผมไม่ใช่ของเล่นนะครับ"
เสียงเจ้าน้องชายของฉัน
"ยู ไปโรงเรียนกันเถอะ"
"ครับพี่"
ฉันเดินไปโรงเรียนกับน้องชายและยูก็พูดขึ้นว่า
"พี่ไม่เข้าพูดหน่วยก็เข้าใจผิดก็หมด"
"ฉันพูดเล่นและฉันไม่ได้สนใจเธออยู่แล้ว"
ฉันเจ้าคนหลงตัวเองที่ดังมาจากข้างหลังของเราพี่น้อง ฉันคิดในใจแต่แรกแล้วว่าไซบะมีคนที่ได้สนใจอยู่แล้ว
"ก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องสนใจ ไปกันเถอะ"
"ครับพี่"
ฉันกับเจ้าน้องชายเดินมาจนถึงโรงเรียนก็เห็นเจ้ายูโตะที่เป็นประธานนักเรียน
"ไงสองพี่น้องเจ้าปัญหาของโรงเรียน"
"ห้าๆๆๆๆๆ"
"หัวเรอะไปเถอะ จะกำจัดเป็นรายคนเลย"
ทุกคนในโรงเรียนเงียบเป็นแถวฉันกับเจ้าน้องชายเดินเข้าโรงเรียนแบบเงียบๆ แต่ไม่นานรุ่นพี่นานะก็เข้ามาทัน
"ไง ยูกิ ยู อย่างเป็นพี่น้องเย็นชาเหมือนเดิมนะ"
"และรุ่นพี่อากาชิไม่ได้มาด้วยกันเหรอค่ะ"
"จริงด้วยปกติต้องมาด้วยนี้ครับ"
"ก็พาไซบะไปหาคุณครูนะ"
"จะว่าไปเจ้าไซบะอยู่ไหนนะ"
ฉันเดินออกมาจากวงและเดินไปที่ห้องเรียนก็พบว่าทุกคนมายืนอยู่ข้างนอกฉันเดินเข้าไปถามหัวหน้าห้องเกิดอะไร
"มีอะไรเหรอ"
"ยูกิจัง มาดูนักเรียนของห้องเราเร็ว"
"เจ้าไซบะ"
"ไง ยูกิจัง"
"คนรู้จักของยูกิจังเหรอ"
"ไม่ใช่คนรู้จักแต่เป็นแฟนของยูกิ"
"ห๊า!!!!!!!!!"
"ฉันไม่ใช่แฟนของคนแบบนายเหรอ"
ฉันพูดแบบไหนออกและเตะเจ้าไซบะจนสลบไป เพื่อนในห้องเรียนก็พาเจ้าไซบะไปห้องพยาบาท ส่วนฉันก็ไปนั่งที่ของตนเองตามปกติ
(ตอนที่ 2 จบแล้ว)