หอพักพิศวง

วันที่สอง

ฉันตื่นขึ้นก็พบว่าตนเองไมีได้นอนคนเดียว เพื่อเปิดผ้าห่อก็พบว่าเจ้าคนหลงตัวเองนอนอยู่ข้างฉัน

"กรี๊ดๆๆๆ"

"พี่เป็นอะไรครับมันเป็นใครครับพี่"

"เป็นอะไรรุ่นน้อง"

"เป็นอะไรกันไปหมดนี้ มาทำอะไรอยู่ยูกินี่"

"คนรู้จักของคุณครูเหรอครับ"

ฉันไม่รู้เลยว่าเจ้าไซบะจะอยู่ในห้องของฉันแบบนี้และนอนอยู่เตียงของฉัน ส่วนฉันนอนอยู่บนพื้นห้องของตนเอง

"ทำไมไปนอนในห้องของยูกิจัง"

ฉันได้ยินบทสนทนาของคุณครูกับเจ้าไซบะ

"ก็สนใจยัยนั้นนะ"

"สนใจยูกิเหรอ คอยไม่รู้ซินะว่ายูกิเป็นเด็กมีปัญหาเยอะมากนะ และสนใจตรงไหนของยูกิ"

"พี่ผมไม่ใช่ของเล่นนะครับ"

เสียงเจ้าน้องชายของฉัน

"ยู ไปโรงเรียนกันเถอะ"

"ครับพี่"

ฉันเดินไปโรงเรียนกับน้องชายและยูก็พูดขึ้นว่า

"พี่ไม่เข้าพูดหน่วยก็เข้าใจผิดก็หมด"

"ฉันพูดเล่นและฉันไม่ได้สนใจเธออยู่แล้ว"

ฉันเจ้าคนหลงตัวเองที่ดังมาจากข้างหลังของเราพี่น้อง ฉันคิดในใจแต่แรกแล้วว่าไซบะมีคนที่ได้สนใจอยู่แล้ว

"ก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องสนใจ ไปกันเถอะ"

"ครับพี่"

ฉันกับเจ้าน้องชายเดินมาจนถึงโรงเรียนก็เห็นเจ้ายูโตะที่เป็นประธานนักเรียน

"ไงสองพี่น้องเจ้าปัญหาของโรงเรียน"

"ห้าๆๆๆๆๆ"

"หัวเรอะไปเถอะ จะกำจัดเป็นรายคนเลย"

ทุกคนในโรงเรียนเงียบเป็นแถวฉันกับเจ้าน้องชายเดินเข้าโรงเรียนแบบเงียบๆ แต่ไม่นานรุ่นพี่นานะก็เข้ามาทัน

"ไง ยูกิ ยู อย่างเป็นพี่น้องเย็นชาเหมือนเดิมนะ"

"และรุ่นพี่อากาชิไม่ได้มาด้วยกันเหรอค่ะ"

"จริงด้วยปกติต้องมาด้วยนี้ครับ"

"ก็พาไซบะไปหาคุณครูนะ"

"จะว่าไปเจ้าไซบะอยู่ไหนนะ"

ฉันเดินออกมาจากวงและเดินไปที่ห้องเรียนก็พบว่าทุกคนมายืนอยู่ข้างนอกฉันเดินเข้าไปถามหัวหน้าห้องเกิดอะไร

"มีอะไรเหรอ"

"ยูกิจัง มาดูนักเรียนของห้องเราเร็ว"

"เจ้าไซบะ"

"ไง ยูกิจัง"

"คนรู้จักของยูกิจังเหรอ"

"ไม่ใช่คนรู้จักแต่เป็นแฟนของยูกิ"

"ห๊า!!!!!!!!!"

"ฉันไม่ใช่แฟนของคนแบบนายเหรอ"

ฉันพูดแบบไหนออกและเตะเจ้าไซบะจนสลบไป เพื่อนในห้องเรียนก็พาเจ้าไซบะไปห้องพยาบาท ส่วนฉันก็ไปนั่งที่ของตนเองตามปกติ

(ตอนที่ 2 จบแล้ว)