Sanrio รักวุ่นๆของหนุ่มซานริโอ!
-
เขียนโดย Lkung
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.48 น.
3 ตอน
6 วิจารณ์
6,171 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2559 17.54 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) คาเฟ่ซานริโอ(30%)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่สาม
คาเฟ่ซานริโอ
ที่บ้านพอมพอม
“พอมพอม ฉันทำตรงนี้เสร็จแล้ว”
ผมหันไปตามเสียงเรียกของคิตตี้พลางชะโงกหน้าไปดูจอโน๊ตบุ๊ค
“อือ ของฉันก็ใกล้เสร็จแล้วล่ะ”
ผมพูดและหันกลับมาทำส่วนของตัวเองต่อให้เสร็จเรียบร้อย
“พอมพอม~ เสร็จรึยังอ่า อยากไปคาเฟ่แล้วววว”
มายเมโล่พูดและกลิ้งไปมาบนพื้นเหมือนเด็กที่โดนขัดใจ
“พอมพอมส่วนของผมก็เสร็จแล้วนะครับ”
ลาล่าพูดพลางเลื่อนจอโน๊ตบุ๊คมาให้ผมดู
ทุกคนคงจะสงสัยว่าทำไมวันนี้ทุกคนถึงมาอยู่ที่บ้านผมสินะ
คำตอบก็คืออาจารย์ให้จับกลุ่มกันทำงานยังไงล่ะ!
“ใกล้เสร็จแล้วละ อีกนิดเดียว”
ผมพูดตอบมายเมโล่และกลับมาทำงานต่อ เพื่อที่งานจะได้เสร็จเร็วๆ คาเฟ่ซานริโอ
กรุ๊งกริ๊ง~
พวกผมเดินเข้ามาในคาเฟ่และกวาดตามองรอบๆเพื่อหาโต๊ะว่างๆนั่ง
เมื่อผมเจอโต๊ะว่างแล้วก็รีบเดินไปนั่งพร้อมกับทุกๆคน
ที่นั่งของพวกผมติดริมหน้าต่าง ข้างนอกร้านเป็นสวนดอกไม่เล็กๆและมีรูปปั้นตัวละครซานริโอวางไว้เพื่อให้ลูกค้าได้ถ่ายรูป พวกผมมาที่นี่บ่อยๆเวลาว่างหรือหลังทำงานเสร็จน่ะ
“รับอะไรดีคะ?”
พนักงานสาวถามพวกผมพลางยื่นเมนูให้และหยิบสมุดขึ้นมาเตรียมจดรายการอาหาร
“เอาพุดดิ้งพูริน เค้กมายเมโลดี้ สายไหมซินาม่อนโรล แล้วก็แพนเค้กคิตตี้ครับ”
ผมพูดบอกพนักงานสาวและส่งเมนูคืน
-----------------------------------------30%------------------------------------
คาเฟ่ซานริโอ
ที่บ้านพอมพอม
“พอมพอม ฉันทำตรงนี้เสร็จแล้ว”
ผมหันไปตามเสียงเรียกของคิตตี้พลางชะโงกหน้าไปดูจอโน๊ตบุ๊ค
“อือ ของฉันก็ใกล้เสร็จแล้วล่ะ”
ผมพูดและหันกลับมาทำส่วนของตัวเองต่อให้เสร็จเรียบร้อย
“พอมพอม~ เสร็จรึยังอ่า อยากไปคาเฟ่แล้วววว”
มายเมโล่พูดและกลิ้งไปมาบนพื้นเหมือนเด็กที่โดนขัดใจ
“พอมพอมส่วนของผมก็เสร็จแล้วนะครับ”
ลาล่าพูดพลางเลื่อนจอโน๊ตบุ๊คมาให้ผมดู
ทุกคนคงจะสงสัยว่าทำไมวันนี้ทุกคนถึงมาอยู่ที่บ้านผมสินะ
คำตอบก็คืออาจารย์ให้จับกลุ่มกันทำงานยังไงล่ะ!
“ใกล้เสร็จแล้วละ อีกนิดเดียว”
ผมพูดตอบมายเมโล่และกลับมาทำงานต่อ เพื่อที่งานจะได้เสร็จเร็วๆ คาเฟ่ซานริโอ
กรุ๊งกริ๊ง~
พวกผมเดินเข้ามาในคาเฟ่และกวาดตามองรอบๆเพื่อหาโต๊ะว่างๆนั่ง
เมื่อผมเจอโต๊ะว่างแล้วก็รีบเดินไปนั่งพร้อมกับทุกๆคน
ที่นั่งของพวกผมติดริมหน้าต่าง ข้างนอกร้านเป็นสวนดอกไม่เล็กๆและมีรูปปั้นตัวละครซานริโอวางไว้เพื่อให้ลูกค้าได้ถ่ายรูป พวกผมมาที่นี่บ่อยๆเวลาว่างหรือหลังทำงานเสร็จน่ะ
“รับอะไรดีคะ?”
พนักงานสาวถามพวกผมพลางยื่นเมนูให้และหยิบสมุดขึ้นมาเตรียมจดรายการอาหาร
“เอาพุดดิ้งพูริน เค้กมายเมโลดี้ สายไหมซินาม่อนโรล แล้วก็แพนเค้กคิตตี้ครับ”
ผมพูดบอกพนักงานสาวและส่งเมนูคืน
-----------------------------------------30%------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ