Sanrio รักวุ่นๆของหนุ่มซานริโอ!
เขียนโดย 
Lkung
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.48 น.
แก้ไขเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2559 17.54 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) เปิดภาคเรียน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่สอง
เปิดภาคเรียน
เวลา 6.30 น.
แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านบานหน้าต่างทำให้ผมรู้ว่าเช้าวันใหม่มาถึงแล้ว ผมลุกจากเตียงและเดินไปเข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อนก่อนที่จะมาแต่งตัวและลงไปทำอาหารเช้า
ผมเอาขนมปังสองแผ่นใส่ลงในเครื่องปิ้งระหว่างรอให้ขนมปังได้ที่ผมก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อจัดตารางเรียนของวันนี้พอลงมาข้างล่างขนมปังก็ได้ที่ผมหยิบจานออกมาและวางขนมปังไปหนึ่งแผ่นส่วนอีกแผ่นเอามาทาแยมพอทาแยมเสร็จแล้วจึงเอาขนมปังอีกแผ่นมาประกบเข้าด้วยกันและเอาวางไว้บนจานตามเดิม
ผมเดินไปเปิดตู้เย็นและหยิบกล่องนมออกมารินใส่แก้วเพื่อดื่มคู่กับขนมปังก่อนไปเรียน
เวลา 7.00 น.
“พอมพอม~” ผมหันไปตามเสียงเรียกและพบกับมายเมโล่ที่กำลังยืนรอผมอยู่หน้าบ้าน
ผมเดินออกนอกบ้านโดยที่ไม่ ลืมล็อกประตุบ้านไว้ เมื่อแน่ใจว่าล็อกประตูบ้านแล้วก็เดินไปหามายเมโล่ที่ยืนรออยู่หน้าบ้านและออกเดินทางไปโรงเรียนพร้อมกัน
ที่โรงเรียน
“อรุณสวัสดิ์ทุกคน/อรุณสวัสดิ์ทุกคน” ผมกับมายเมโล่กล่าวทักทายทุกคนทันทีที่เดินมาถึงพร้อมกับเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง
“อรุณสวัสดิ์/อรุณสวัสดิ์”
“อรุณสวัสดิ์ครับ พอมพอมกับมายเมโล่^^”
คิตตี้ซินาม่อนและลาล่ากล่าวทักทายพวกผมทั้งสอง
“เอาล่ะนักเรียนนั่งที่ได้แล้ว”
พออาจารย์เดินเข้ามานักเรียนทุกคนก็แยกย้ายกันไปนั่งที่ของตัวเองและชั่วโมงเรียนก็เริ่มต้นขึ้น
พักเที่ยง
“วันนี้จะกินอะไรดีอ่า~” มายเมโล่พูดขึ้นพร้อมกวาดตามองรอบๆโรงอาหาร
“ทุกๆคนไปกินบนดาดฟ้ากันมั้ย? วันนี้ผมกับซินาม่อนทำข้าวกล่องมาให้ทุกคนเลยนะ”
ลาล่าพูดพร้อมทั้งชูข้าวกล่องที่เจ้าตัวเองพูดถึงเมื่อกี้
“เอาสิ ฉันอยากลองชิมฝีมือของลาล่าอยู่พอดีเลย><”
มายเมโล่พูดพร้อมกันเดินนำหน้าไปยังดาดฟ้า
“นี่นายไม่อยากกินฝีมือฉันเหรอมายเมโล่-_-”
ซินาม่อนพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปดึงคอเสื้อของมายเมโล่
“ฝีมือของซินาม่อนเหรอ กินได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย บู่-3-~”
มายเมโล่พูดพร้อมทั้งกับแกะมือของซินาม่อนออก
“มายเมโล่-_-^^”
“จะใจเย็นๆสิซินาม่อน ฉะฉันอยากจะกินฝีมือนายนะ^^;;”
ผมพูดปรามซินาม่อนก่อนที่จะเดินไปยังดาดฟ้าพร้อมกับทุกคน
ที่ดาดฟ้า
“กินแล้วนะครับ/กินแล้วนะครับ/กินแล้วนะครับ/กินแล้วนะครับ/กินแล้วนะครับ”
พอพูดเสร็จพวกผมก็ลงมือกินกลางวันกันอย่างสนุกสนาน
“อันนี้น่ารักจัง จะกินล่ะน้า~”
มายเมโล่พูดและกำลังจะข้าวปั้นเข้าปาก
“อันนี้นายห้ามกิน-_-^^”
ซินาม่อนพูดพร้อมทั้งฉวยเอาข้าวปั้นที่มายเมโล่ถืออยู่และเอามาให้ผม
“อ่ะนี่ฉันให้”
“น่ะนายเอาให้ฉันทำไม???”
ผมพูดพร้อมทั้งทำหน้างงงวยใส่ซินาม่อน
“ก็คนบางคนแถวนี้บอกว่าไม่อยากกินฝีมือฉัน →_→” (มองแรง)
ซินาม่อนพูดพร้อมกับมองไปทางมายเมโล่
“แหะๆ^^;;”
ผมหัวเราะแห้งๆพร้อมทั้งกับเอาข้าวปั้นเข้าปาก
“อร่อยจัง><~”
ผมพูดและเอื้อมมือไปเอาข้าวปั้นมาอีก
“จริงเหรอพอมพอม งั้นฉันขอกินด้วยคนสิ><”
มายเมโล่พูดและเอื้อมมือหมายจะเอาข้าวปั้นที่ซินาม่อนทำ
“ไม่ได้!!!”
ซินาม่อนพูดและเอากล่องข้าวหันไปทางอื่น
“เค้าขอกินหน่อยน้าตัวเอง*-*”
“ก็บอกว่าไม่ได้ไงเล่า!”
“เก๊าขอโต้ดน้าที่บอกว่าไม่อยากกินฝีมือตัวเอง*-*”
มายเมโล่พูดและเข้าไปอ้อนซินาม่อน
“ก็ได้ อ่ะเอาไป-_-”
ซินาม่อนพูดและเอาข้าวปั้นให้มายเมโล่ แล้วช่วงพักกลางวันก็ดำเนินต่อไปอย่างสนุกสนาน
---------------------------------------------------------------------------------
วันนี้แต่งเพลิน เลยยาว(?)แบบนี้เลยยยยยยยย ไว้เจอกันใหม่น้า ติชมได้น้าไม่กัดฉีดยาแล้ว>3<~
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
