Sanrio รักวุ่นๆของหนุ่มซานริโอ!
-
เขียนโดย Lkung
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.48 น.
3 ตอน
6 วิจารณ์
6,170 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มีนาคม พ.ศ. 2559 17.54 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) เพื่อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่หนึ่ง
เพื่อน
ก่อนวันเปิดภาคเรียนหนึ่งวัน...
ก่อนเปิดภาคเรียนหนึ่งวัน...
“โควตะคุงงงงงง”
ผมหันไปตามเสียงเรียกและพบกับยูเพื่อนของผมที่กำลังยืนโบกอยู่กับกลุ่มเพื่อนอีกสามคนที่กำลังยืนรออยู่หน้าร้านคาเฟ่ซานริโอที่นัดกันไว้
ผมรีบวิ่งไปหายูทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก และไปถึงที่หน้าร้านอย่างรวดเร็วพร้อมกล่าวขอโทษทุกคนที่มาสาย
“ขอโทษนะที่มาสายพอดีมั่วแต่ทำเจ้านี่น่ะ แหะๆ^^;;”
ผมพูดพร้อมทั้งยื่นที่นำมาด้วยให้พวกเขาดู
“นายมาสายเพราะมั่วแต่ทำเจ้าพวกนี้เนี้ยนะ-_-;;”
‘ชุนซึเกะ’พูดพร้อมหยิบตุ๊กตาซานริโอที่จับมือกันออกมาจากถุงกระดาษที่ผมเอามาด้วย
“อือ ก็ฉันอยากให้พวกเราเป็นเพื่อนกันตลอดไปนินา ก็เลยนั่งทำตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ อันนี้ของมายเมโล่ อันนี้ของลาล่า ส่วนอันนี้ของซินาม่อนนะ”
ผมพูดพร้อมทั้งหยิบตุ๊กตาซานริโอที่อยู่ในถุงกระดาษออกมาให้ทุกคน
“ว้าว! ขอบคุณมากเลยนะครับที่ทำมาให้ผม ผมชอบมากเลย><”
ลาล่าพูดพร้อมทั้งแสดงท่าทางดีใจ
“ขอบใจมากเลยนะพอมพอม”
“ไม่เป็นไรหรอก แค่เรื่องเล็กน้อยเอง^^”
ถ้าถามว่าทำไมพวกผมถึงมาเป็นเพื่อนกันได้ละก็...ต้องย้อนกลับไปสิบสามปีก่อน
สิบสามปีก่อนที่โรงเรียนอนุบาลเนโกะเนโกะ
‘เด็กๆจ๊ะเงียบๆหน่อยจ๊ะคุณครูจะจัดกลุ่มให้นั่งเรียนแล้วนะจ๊ะ’
คุณครูพูดพร้อมทั้งกวาดตาอ่านรายชื่อในกระดาษและกำลังจัดกลุ่มนักเรียนเพื่อที่จะได้ให้เด็กๆทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ในห้อง
‘เอาล่ะจ๊ะ กลุ่มที่หนึ่งมี ฮาเซกาวะ โควตะคุง มิซึโนะ ยูคุง นาชิโนะมิยะ เรียวคุง มินาโมโตะ เซอิจิโร่คุง แล้วก็โยชิโนะ ชุนซึเกะคุงจ๊ะ’
กลับมาที่ปัจจุบัน... ก็ตามนั้นแหละครับ จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่และอาจจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
อ่า...ใช่ๆผมลืมแนะนำตัวแล้วก็เพื่อนๆสินะ ผมชื่อ ฮาเซกาวะ โควตะ หรือพอมพอม ส่วนคนที่ทักผมตอนต้นเรื่องชื่อ มิซึโนะ ยูหรือมายเมโล่ ส่วนคนที่พูดกับผมเมื่อกี้ชื่อ โยชิโนะ ชุนซึเกะ หรือคิตตี้ คนที่ผมเรียกว่าลาล่า ชื่อ นาชิโนะมิยะ เรียว ส่วนคนสุดท้ายที่พูดชื่อ มินาโมโมตะ เซอิจิโร่ หรือซินาม่อน รวมพวกผมทุกคนก็จะเป็นแก๊งซานริโอสุดหล่อ!(?)
----------------------------------------------------------------------------------
มาสั้นๆได้ใจความอีกแล้ว-----แค่ก//โดนโบก คำบรรยายนี่แถบไม่ค่อยมีเลย ทำไมน่ะเหรอ คิดคำบรรยายไม่ออกไง! // โดนตบ ติชมได้นะฮะ เจอกันใหม่ตอนหน้า:3
เพื่อน
ก่อนวันเปิดภาคเรียนหนึ่งวัน...
ก่อนเปิดภาคเรียนหนึ่งวัน...
“โควตะคุงงงงงง”
ผมหันไปตามเสียงเรียกและพบกับยูเพื่อนของผมที่กำลังยืนโบกอยู่กับกลุ่มเพื่อนอีกสามคนที่กำลังยืนรออยู่หน้าร้านคาเฟ่ซานริโอที่นัดกันไว้
ผมรีบวิ่งไปหายูทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก และไปถึงที่หน้าร้านอย่างรวดเร็วพร้อมกล่าวขอโทษทุกคนที่มาสาย
“ขอโทษนะที่มาสายพอดีมั่วแต่ทำเจ้านี่น่ะ แหะๆ^^;;”
ผมพูดพร้อมทั้งยื่นที่นำมาด้วยให้พวกเขาดู
“นายมาสายเพราะมั่วแต่ทำเจ้าพวกนี้เนี้ยนะ-_-;;”
‘ชุนซึเกะ’พูดพร้อมหยิบตุ๊กตาซานริโอที่จับมือกันออกมาจากถุงกระดาษที่ผมเอามาด้วย
“อือ ก็ฉันอยากให้พวกเราเป็นเพื่อนกันตลอดไปนินา ก็เลยนั่งทำตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ อันนี้ของมายเมโล่ อันนี้ของลาล่า ส่วนอันนี้ของซินาม่อนนะ”
ผมพูดพร้อมทั้งหยิบตุ๊กตาซานริโอที่อยู่ในถุงกระดาษออกมาให้ทุกคน
“ว้าว! ขอบคุณมากเลยนะครับที่ทำมาให้ผม ผมชอบมากเลย><”
ลาล่าพูดพร้อมทั้งแสดงท่าทางดีใจ
“ขอบใจมากเลยนะพอมพอม”
“ไม่เป็นไรหรอก แค่เรื่องเล็กน้อยเอง^^”
ถ้าถามว่าทำไมพวกผมถึงมาเป็นเพื่อนกันได้ละก็...ต้องย้อนกลับไปสิบสามปีก่อน
สิบสามปีก่อนที่โรงเรียนอนุบาลเนโกะเนโกะ
‘เด็กๆจ๊ะเงียบๆหน่อยจ๊ะคุณครูจะจัดกลุ่มให้นั่งเรียนแล้วนะจ๊ะ’
คุณครูพูดพร้อมทั้งกวาดตาอ่านรายชื่อในกระดาษและกำลังจัดกลุ่มนักเรียนเพื่อที่จะได้ให้เด็กๆทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ในห้อง
‘เอาล่ะจ๊ะ กลุ่มที่หนึ่งมี ฮาเซกาวะ โควตะคุง มิซึโนะ ยูคุง นาชิโนะมิยะ เรียวคุง มินาโมโตะ เซอิจิโร่คุง แล้วก็โยชิโนะ ชุนซึเกะคุงจ๊ะ’
กลับมาที่ปัจจุบัน... ก็ตามนั้นแหละครับ จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่และอาจจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
อ่า...ใช่ๆผมลืมแนะนำตัวแล้วก็เพื่อนๆสินะ ผมชื่อ ฮาเซกาวะ โควตะ หรือพอมพอม ส่วนคนที่ทักผมตอนต้นเรื่องชื่อ มิซึโนะ ยูหรือมายเมโล่ ส่วนคนที่พูดกับผมเมื่อกี้ชื่อ โยชิโนะ ชุนซึเกะ หรือคิตตี้ คนที่ผมเรียกว่าลาล่า ชื่อ นาชิโนะมิยะ เรียว ส่วนคนสุดท้ายที่พูดชื่อ มินาโมโมตะ เซอิจิโร่ หรือซินาม่อน รวมพวกผมทุกคนก็จะเป็นแก๊งซานริโอสุดหล่อ!(?)
----------------------------------------------------------------------------------
มาสั้นๆได้ใจความอีกแล้ว-----แค่ก//โดนโบก คำบรรยายนี่แถบไม่ค่อยมีเลย ทำไมน่ะเหรอ คิดคำบรรยายไม่ออกไง! // โดนตบ ติชมได้นะฮะ เจอกันใหม่ตอนหน้า:3
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ