ตำนานความรักของ Jeff the killer

"เจฟ...ตื่นได้แล้ว"เสียงแม่ผมเรียกผมให้ผมตื่นจากฝันร้าย
"..."ผมเด่งตัวขึ้นจากที่นอนแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวลงไปอาบน้ำ
 
~ ~ ~      ในขณะที่กำลังฝัน          ~ ~ ~  
 
ผมตื่นขึ้นมาจากห่วงนิทราก็พบว่าตนเองนั้นนอนอยู่นอกบ้าน ด้วยความที่มึนงงผมจึงลุกขึ้นนั่งอยู่กับที่สักพักแล้วค่อยๆลุกขึ้นไปเปิดประตูบ้านเพื่อที่จะเข้าไปในตัวบ้าน ในระหว่างที่ผมเดินมาในบ้านผมรู้สึกว่ายังมึนๆหัวอยู่เลยจึงเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป ผมตกใจกับภาพข้างหน้ามากผมมองกระจกบานใหญ่ตรงอ่างล้างหน้าก็พบตัวอักษรที่เขียนด้วยเลือดว่า "am i beautiful?"
ผมจึงเดินออกจากห้องน้ำไปเปิดไฟที่ห้องครัวก็เจอรูปครอบครัวของผมถูกของมีคมกรีดจนเสียหายและมีรอยเลือดเปอะเต็มรูป ผมจึงเดินขึ้นไปบนห้องซึ่งต้องผ่านห้องพ่อกับแม่ก่อน ในระหว่างที่ผมเดินผ่านหน้าห้องของพ่อกับแม่ผมก็เผลอมองเข้าไปในห้อง ที่ผมเห็นคือประตูห้องถูกเปิดออกมีรอยเลือดกระเซ็นตามพื้นห้อง ด้วยความสงสัยผมจึงเดินเข้าในห้องภาพที่ผมเห็นข้างหน้าคือ ผมเห็นพ่อกับแม่นอนจมกองเลือด แล้วสภาพในห้องมีเลือดกระจายเปอะเต็มห้องไปหมด เมื่อผมก่มหน้าลงมาดูที่มือของตนเองก็พบว่ามือผมมันเปือนเลือด ในตอนนั้นผมรู้สึกช็อคมากผมจึงค่อยๆเดินถอยหลังออกจากห้องไปแล้วไปยังห้องของลูว์ เมื่อผมเข้าไปในห้องก็พบว่าลูว์นอนตายคาที่นอนโดยมีเลือดไหลออกมาจากร่างกายเต็มไปหมด เมื่อผมหันไปมองก็พบเงาดำๆจนเกือบจะมองไม่เห็น อยู่ๆก็มีลมพัดเข้ามาแรงมากทำให้ผ้าม่านเปิดออกผมจึงรู้ได้เลยว่าหน้าต่างไม่ได้ปิด ผมเพ่งสายตามองไปที่เงานั่นจึงรู้ว่าเงานั่นมันก็คือตัวผมแต่ที่แตกต่างออกไปคือมันมีผมสีดำแต่ตัวผมมีผมสีน้ำตาลออกแดงนิดๆ สีผิวของมันขาวซีดแต่ตัวผมเป็นผิวสีขาวปกติ หน้าของมันน่ากลัวมาก มันมีตาที่กลมโตกว่าคนปกติและตรงขอบตาเป็นสีดำทั้ง2ข้าง ปากของมันฉีกขาดเกืออบถึงใบหู ที่ผมมองเห็นมันเพราะมีแสงจากดวงจันทร์ที่พอจะสาดส่องแสงเข้ามาในห้องนี้ได้บ้าง...
"หึหึ..."มันแค่นหัวเราะออกมาเสียงดังเมื่อมันเห็นผมกำลังนั่งร้องไห...
 
"เจฟ...ตื่นได้แล้ว"ผมได้ยินเสียงของแม่ผมจึงสดุ่งตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองนั้นแค่ฝันไป
 
~ ~ ~   เหตุการณ์ปัจจุบันหลังจากฝัน ~ ~ ~
 
หลังจากที่ผมอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวตามเครื่องแบบนักเรียนแล้วเดินมานั่งทานอาหารเช้าที่โต๊ะอาหารกับพี่ชายที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
 
"..."ลูว์มองมาที่ผมแล้วเอียงคอไปมา
 
"มองอะไรหรอ"
 
"อ่อ นายแต่ตัวแบบนี้แล้วมันดูดีนะ"
 
"จะชมว่าน้องตัวเองหล่อก็บอกมาเถอะ อย่าปากแข็งดิ"แน่นอนว่าผมหล่อ คิคิ
 
"วันนี้ไปด้วยกันนะ"
 
"อ่า งั้นรอแปปกินข้าวก่อน"พูดจบผมก็รีบตักอาหารเข้าปากจนหมดจาน
 
เมื่อทานอาหารเสร็จผมกับลูว์ก็เดินทางไปยังป้ายรถเมล์ ในระหว่างนั่งรอสักพักก็มีสเก็ตบอร์ดอันเล็กๆกลิ้งมาชนเข้ากับขาของผม แล้วจู่ๆก็มีเด็ก3คนเดินมาที่ผมและลูว์ยืนรอรถอยู่ คนตรงกลางทั้งส่วนสูงและขนาดตัวก็เท่าๆกับผม คนทางซ้ายมือผอมมากๆส่วนคนทางขวามือก็ตัวใหญ่มาก(?)
 
"สวัสดีฉันชื่อแลนดี้ คนทางซ้ายชื่อเคดต์คนทางขวาชื่อทรอย"เด็กคนตรงกลางพูดแนะนำตัวเอง
 
"นี่พวกนายน่ะ...มาใหม่สินะ ไม่เคยเห็นหน้าเลยนี่หว่า"แลนดี้ถาม
 
"มีอะไรงั้นเหรอ"ลูว์ถามแลนดี้
 
"..."ผมได้แต่ยืนมองแลนดี้กับลูว์คุยกัน
 
"หึหึ...พวกนายต้องจ่ายค่าธรรมเนียมนิดๆหน่อยๆน่ะ"แลนดี้พูดจบเขาก็หันหน้าไปทางเคดต์และทรอยทียืนอยู่ด้านหลังเขา สิ้นเสียงของแลนดี้ทรอยและเคดต์จึงเดินไปอยู่ด้านหลังของลูว์ ทรอยกำลังจะหยิบกระเป๋าตังค์ของลูว์ออกมาแต่ลูว์ทำท่าทางจะขัดขืน
 
"ถ้ายอมร่วมมือด้วยจะไม่เกิดความรุนแรงขึ้น"แลนดี้พูดขึ้นพร้อมกับหยิบมีดพกออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา ลูว์เห็นอย่างนั้นจึงยืนนิ่งปล่อยให้ทรอยเอากระเป๋าตังค์ไปอย่างง่ายดายโดยไม่ขัดขืนแต่อย่างใด พอทรอยได้กระเป๋าตังค์มาแล้วทรอยจึงส่งกระเป๋าตังค์ให้เคดต์ เคดต์รับกระเป๋าตังค์จากทรอยแล้วเดินเอากระเป๋าตังค์ไปส่งให้กับแลนดี้ แลนดี้จึงจัดการเอากระเป๋าตังค์ของลูว์มาใส่กระเป๋ากางเกงของตนเอง  ผมเห็นอย่างนั้นผมจึงเดินเข้าไปบีบจมูกของแลนดี้แล้วจับให้หน้าของแลนดี้มาสบตากับผม พร้อมกับจับข้อมือของแลนดี้ที่เขากำลังถือมีดอยู่ชูขึ้นเหนือหัวของเราทั้ง2 แล้วหักมัน ทำให้มีดในมือของแลนดี้ตกลงพื้น
 
"ม มือชั้นนน!!!"แลนดี้ตะโกนลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวด
 
"เจฟ ถอยออกมาจากตรงนั้นแล้วนั่งลงซะ!!!"ลูว์สั่งผมให้นั่งลงกับพื้น
 
"ไม่!!!"ผมจึงตอบปฏิเสธเสียงแข็งทำให้ลูว์ถึงกับอึ่งแล้วยืนเงียบ 
 
ผมจึงก้มตัวลงไปเก็บมีดที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา ทรอยกับเคดต์วิ่งเข้ามาหาผมพร้อมกับถือท่อนไม้ไว้ในมือคนละอัน เคดต์วิ่งมาพร้อมกับกำลังจะเอาท่อนไม้ฟาดหัวผมแต่ผมหลบพร้อมกับใช้มีดที่อยู่ในมือของผมแทงเข้าที่บริเวณไหล่ซ้ายของเคดต์ ทำให้เคดต์ล้มลงไปนั่งกับพื้นแล้วร้องดังลั่น จากนั้นทรอยก็วิ่งเข้าใส่ผม แต่ผมไม่จำเป็นต้องใช้มีดอีกแล้ว ผมกำหมัดแน่นแล้วต่อยเข้าที่ท้อง