First Love รักแรก
10.0
เขียนโดย HanaHana[ฮานาฮานะ]
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 09.58 น.
17 ตอน
0 วิจารณ์
19.23K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 11.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
6) ฉันปลื้มรุ่นน้องล่ะ รุ่นน้องตามจีบ!?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่อยู่ในสถานะโสดมานานพักใหญ่ๆ โรงเรียนก็มีงานประกวดดาวเดือนประจำโรงเรียน ปีนี้ที่ปรึกษาห้องเรียนฉันเป็นเจ้าของโปรเจคนี้ ห้องฉันเลยซวยไปด้วยต้องไปเตรียมงานช่วยแถมยังให้คิดโปรเจคส่งอีก เอ่อ...นี่ฉันเป็นนักเรียนหรือลูกจ้าง?
ด้วยความที่ห้องเรียนฉันเป็นห้องเรียนจากสารทิศทั่วประเทศไทยมารวมตัว ไม่ใช่ห้องท้ายนะ(ห้องรองkingต่างหาก) พวกเราจึงเกิดidealแปลกๆ ละครเวทีรวมทุกภาค มีทั้งการรำมโนราห์ ผีตาโขน แข่งเรือยาว(บนบก) ฟ้อนเทียน บลาๆๆๆ ประเพณีการละเล่นแทบทุกภาค ปิดท้ายด้วยการโชว์ความสามารถของผู้เข้าประกวดดาวเดือน อันนี้พวกเราเหล่านักเรียนไม่มีสิทธิ์เสนออะไร ได้แต่นั่งดูตามพริบๆ หล่อ...สวย... อิจฉาแรง
ฉันกับเพื่อนอีก4คนได้ไปเป็นพี่เลี้ยงให้กับเดือนประจำโรงเรียนที่เหลือ 7 คนสุดท้ายเพื่อตัดสิน 1ในนั้นมีน้องชายที่น่ารักของฉันอยู่ด้วย ไม่ใช่น้องชายแท้ๆหรอก เป็นเพื่อนของน้องสาว(ลูกพี่ลูกน้อง)ฉันเอง รู้จักกันมาก็...นาน...นานมากอ่ะ เล่นหัวเล่นหางกันได้เลยล่ะ และก็ทำให้รู้จักกับ5 หนุ่มน้อยเพื่อนของ6(น้องชายที่น่ารัก) 5เป็นขวัญใจของสาวๆในโรงเรียน
เพราะเขาทั้ง...
สูง อืม...สูงกว่าฉันด้วยล่ะ
หล่อ อันนี้ยอมรับ
กีฬาเก่ง โดยเฉพาะบาสฯ
สุดท้ายแม้5 และ6 จะไม่ชนะก็ตาม ส่วนคนที่ชนะดันเป็นน้องรหัสของฉัน ขอยอมรับว่ามันหล่อมาก หล่อแบบลูกครึ่งเลยล่ะ ตากลมโต คิ้วเข้ม มีกล้าม ผิวขาว แต่เสียอย่างเดียวมันมาเป็นน้องรหัสฉัน เจอกันวันแรกมันก็หลีใส่ฉันแล้ว แถมมันยังไม่เรียกฉันว่า ‘พี่’ อีก ไอ้ไม่เรียกพี่พอรับได้เพราะฉันอาจหน้าเด็ก แต่มันทำตัวเหมือนฉันเป็นเพื่อนมันมากเกินไปคือแบบ... ไม่เคารพกันเลยอ่ะ มันเลยไม่อยู่ในcatalogสารบัญผู้ชายของฉัน
กลับมาที่ 5 ดีกว่า... หลังจากงานประกวดจบ
ฉันกับ 5 เราก็มีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ ซึ่งความสัมพันธ์นี้ที่ปรึกษาฉันตาไวแสงมาก แกเดินมาเตือนฉันก่อนที่จะมีการพัฒนาความสัมพันธ์ซะอีก ทุกๆวันแกจะเข้ามาบอกว่ารักษาเนื้อรักษาตัวดีๆหน่อย อย่าทำอะไรให้เกินงาม บลาๆๆๆ เอ่อ...นี่ฉันจะไปทำเรื่องเสื่อมเสียถึงสถาบันหรอ?
5 เป็นเด็กที่น่ารักมาก เขามักจะเลิกเรียนเร็วกว่าฉัน(ห้องเรียนฉันก็ไม่ต่างจากห้องkingที่เรียนแบบเลือดตาแทบกระเด็น) เลิก5-6โมงเย็นเขาก็ยังนั่งรอฉันอยู่ที่หน้าโรงเรียนกับกลุ่มเพื่อนๆ พอฉันออกมาเขาก็จะปลีกตัวมาหาพร้อมน้ำหนึ่งแก้ว เฮ้ย~ หลงเด็กก็ตอนนี้ล่ะ
เขาทำแบบนี้ให้แทบจะทุกวัน มีบางวันที่เป็นฉันเองที่ต้องรอ แต่รอไม่ถึง5โมงเย็น เขาก็จะเดินมาบอกให้ฉันกลับบ้านก่อน เพราะเขาต้องซ้อมบาสฯคงเลิกดึก แถมยังมีการบอกว่า “กลับบ้านถึงมันอันตราย ยิ่งเป็นผู้หญิงสวยๆแบบพี่XXอยู่ด้วย ผมไม่อยากให้คนอื่นจ้อง ผมหึง!” รีบกลับสิคะ...รออะไร เขาไล่ เอ้ย! ขอร้องขนาดนี้
ด้วยความที่ห้องเรียนฉันเป็นห้องเรียนจากสารทิศทั่วประเทศไทยมารวมตัว ไม่ใช่ห้องท้ายนะ(ห้องรองkingต่างหาก) พวกเราจึงเกิดidealแปลกๆ ละครเวทีรวมทุกภาค มีทั้งการรำมโนราห์ ผีตาโขน แข่งเรือยาว(บนบก) ฟ้อนเทียน บลาๆๆๆ ประเพณีการละเล่นแทบทุกภาค ปิดท้ายด้วยการโชว์ความสามารถของผู้เข้าประกวดดาวเดือน อันนี้พวกเราเหล่านักเรียนไม่มีสิทธิ์เสนออะไร ได้แต่นั่งดูตามพริบๆ หล่อ...สวย... อิจฉาแรง
ฉันกับเพื่อนอีก4คนได้ไปเป็นพี่เลี้ยงให้กับเดือนประจำโรงเรียนที่เหลือ 7 คนสุดท้ายเพื่อตัดสิน 1ในนั้นมีน้องชายที่น่ารักของฉันอยู่ด้วย ไม่ใช่น้องชายแท้ๆหรอก เป็นเพื่อนของน้องสาว(ลูกพี่ลูกน้อง)ฉันเอง รู้จักกันมาก็...นาน...นานมากอ่ะ เล่นหัวเล่นหางกันได้เลยล่ะ และก็ทำให้รู้จักกับ5 หนุ่มน้อยเพื่อนของ6(น้องชายที่น่ารัก) 5เป็นขวัญใจของสาวๆในโรงเรียน
เพราะเขาทั้ง...
สูง อืม...สูงกว่าฉันด้วยล่ะ
หล่อ อันนี้ยอมรับ
กีฬาเก่ง โดยเฉพาะบาสฯ
สุดท้ายแม้5 และ6 จะไม่ชนะก็ตาม ส่วนคนที่ชนะดันเป็นน้องรหัสของฉัน ขอยอมรับว่ามันหล่อมาก หล่อแบบลูกครึ่งเลยล่ะ ตากลมโต คิ้วเข้ม มีกล้าม ผิวขาว แต่เสียอย่างเดียวมันมาเป็นน้องรหัสฉัน เจอกันวันแรกมันก็หลีใส่ฉันแล้ว แถมมันยังไม่เรียกฉันว่า ‘พี่’ อีก ไอ้ไม่เรียกพี่พอรับได้เพราะฉันอาจหน้าเด็ก แต่มันทำตัวเหมือนฉันเป็นเพื่อนมันมากเกินไปคือแบบ... ไม่เคารพกันเลยอ่ะ มันเลยไม่อยู่ในcatalogสารบัญผู้ชายของฉัน
กลับมาที่ 5 ดีกว่า... หลังจากงานประกวดจบ
ฉันกับ 5 เราก็มีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ ซึ่งความสัมพันธ์นี้ที่ปรึกษาฉันตาไวแสงมาก แกเดินมาเตือนฉันก่อนที่จะมีการพัฒนาความสัมพันธ์ซะอีก ทุกๆวันแกจะเข้ามาบอกว่ารักษาเนื้อรักษาตัวดีๆหน่อย อย่าทำอะไรให้เกินงาม บลาๆๆๆ เอ่อ...นี่ฉันจะไปทำเรื่องเสื่อมเสียถึงสถาบันหรอ?
5 เป็นเด็กที่น่ารักมาก เขามักจะเลิกเรียนเร็วกว่าฉัน(ห้องเรียนฉันก็ไม่ต่างจากห้องkingที่เรียนแบบเลือดตาแทบกระเด็น) เลิก5-6โมงเย็นเขาก็ยังนั่งรอฉันอยู่ที่หน้าโรงเรียนกับกลุ่มเพื่อนๆ พอฉันออกมาเขาก็จะปลีกตัวมาหาพร้อมน้ำหนึ่งแก้ว เฮ้ย~ หลงเด็กก็ตอนนี้ล่ะ
เขาทำแบบนี้ให้แทบจะทุกวัน มีบางวันที่เป็นฉันเองที่ต้องรอ แต่รอไม่ถึง5โมงเย็น เขาก็จะเดินมาบอกให้ฉันกลับบ้านก่อน เพราะเขาต้องซ้อมบาสฯคงเลิกดึก แถมยังมีการบอกว่า “กลับบ้านถึงมันอันตราย ยิ่งเป็นผู้หญิงสวยๆแบบพี่XXอยู่ด้วย ผมไม่อยากให้คนอื่นจ้อง ผมหึง!” รีบกลับสิคะ...รออะไร เขาไล่ เอ้ย! ขอร้องขนาดนี้
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ