First Love รักแรก
เขียนโดย HanaHana[ฮานาฮานะ]
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 09.58 น.
แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 11.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) ย้ายโรงเรียน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเดือนสุดท้ายก่อนปิดเทอม(ป.3) ฉันถูกเพื่อน(ผู้หญิง)ในกลุ่มจับพิรุธได้ว่าแอบชอบ2 พวกนั้นล้อฉันทั้งในห้องเรียน นอกห้องเรียน โรงอาหาร สนามกีฬา ทุกทีที่มีโอกาส แต่ก็ไม่มีใครนอกเหนือจากเพื่อนในกลุ่มที่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือ 2
เดือนนี้เป็นเดือนที่ฉันพีคสุดๆ
เรื่องแรก... ฉันรู้ว่าเพื่อนผู้หญิงในห้องคนหนึ่งแอบชอบ2เหมือนกัน เพราะหล่อนเดินมาบอกให้ทราบถึงที่ หล่อนชื่อ A เรียนเก่งมาก จากที่ฉันรู้มา เหตุผลที่เธอชอบ2 เพราะ2มักจะชมเธออยู่บ่อยๆ สวยบ้างล่ะ น่ารักบ้างล่ะ ใจดีบ้างล่ะ บลาๆๆๆ เพราะเธอคือต้นฉบับของการบ้าน และงานต่างๆ
เรื่องที่สอง... 2กำลังจะย้ายโรงเรียน ช็อค! เหมือนหัวใจหยุดเต้น ไม่ใช่ๆ ตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าIอาการหัวใจหยุดเต้นมันเป็นยังไง แต่หน้าตาตอนที่รู้เรื่องนี่เอ๋อกินใช้ได้เลยล่ะ เพราะเพื่อนทักมา
แต่ทุกคนก็ไม่ได้ใส่ใจกับความเอ๋อของฉันสักเท่าไหร่ เพราะทุกคนก็เอ๋อ ตกใจ แปลกใจเหมือนกัน ที่ช็อคสุดคือ A เธอรู้ได้ยังไงว่า2จะย้ายโรงเรียน เธอเป็นคนแรกที่รู้เรื่องของ2 อันนี้สิที่ทำให้ฉันพีคสุดๆ หนักกว่าการที่รู้ว่าเธอชอบ2ซะอีก
ก่อนที่ฉันจะรู้ว่า2จะย้ายโรงเรียน ฉันวางแผนไว้ว่าจะไปสารภาพรักกับเขา หลังจากที่รู้ว่าAก็ชอบ2เหมือนกัน กะว่าจะชิงตัดหน้าสารภาพไปก่อนเลย เพราะยังไงซะถ้าถูกปฏิเสธ อย่างน้อยๆอีกไม่กี่อาทิตย์ก็ปิดเทอม เราก็คงไม่ได้เจอหน้ากันแล้ว จะได้ไม่เจ็บ
แต่แล้วความคิดนั้นก็เปลี่ยนไป หลังจากที่รู้ว่า2จะย้ายโรงเรียน
ถ้าการรู้ความจริงนี้มาจากปากเพื่อนคนอื่น ฉันก็ยังจะสารภาพรักออกไป เพราะอย่างน้อยคนที่รู้เรื่องของ2ก็รู้มาในฐานะเพื่อน ไม่ใช่คนที่แอบชอบ แต่นี่มาจากคนที่แอบชอบเหมือนกัน และเธอก็มักจะทำตัวรู้เรื่องของ2ไปซะทุกอย่าง เห็นแล้วหมั่นไส้!!!
อาทิตย์หน้าก็จะปิดเทอมแล้ว.....
ฉันกับ2 เราแทบจะไม่ได้คุยอะไรกันเลยหลังจากวันที่ฉันเข้าไปถามเขาว่าจะย้ายโรงเรียนหรอ? เขาตอบกลับมาแค่เสียงในลำคอ อืม ก่อนจะเดินไปหาเพื่อนชายคนอื่น ตอนนั้นเองมันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนหัวใจถูกบีบขึ้นมา ในตอนนั้นฉันคิดว่าตัวเองแอบเป็นโรคหัวใจรึเปล่า? ทำไมพักนี้หัวใจทำงานหนักเกินไป
หลังจากที่ทุกคนรู้ว่า2กำลังจะย้ายโรงเรียน 2เองก็ไม่ค่อยร่าเริงเท่าไหร่นัก เด็กผู้ชายที่ชอบโวยวายเสียงดัง เดินชมคนโน้นคนนี้ไปทั่ว(ยกเว้นฉัน) และชอบเดินผ่านฉัน ตอนนี้ไม่มีเด็กผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว เขาหายไปแล้ว มีเพียงเด็กผู้ชายที่นิ่ง เงียบ พูดน้อยเข้ามาแทน
แต่ที่แปลกกว่านั้นคือ ไอ้1กับไอ้3พวกมันไม่มายุ่งวุ่นวายกับฉันเลย ชื่อพ่อชื่อแม่ไม่มีเลย จะว่ายังไงดีล่ะ จะบอกว่าดีใจก็ใช่แต่...บรรยากาศเก่าๆที่วุ่นวายกำลังจะหายไป
ฉันคิดถึง... บรรยากาศตอนนั้น แบบนั้น...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ