[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

Sasuke talk

 "พวกมึงมากันพอดี โอ้ย!!" ผมร้องเจ็บเมื่อเห็นพวกเพื่อนมากันซึ่งยกพวกมาเลยหรอเนี่ย

  "ชิกามารุมึงไปยกไอซาสึเกะขึ้นดิ้"

  "อา...ก็ได้"

  "ซาอิกับลีช่วยกันหากล่องพยาบาลมา"

  "ซาสึเกะมึงเป็นไรวะ"

  "เรื่องมันยาวว่ะที่รู้ๆซากุระหนีไป"

  "กูบอกให้มึงคุยดีๆ มึงไปใส่อารมณ์อะดิถึงเป็นอย่างนี้! กูรู้ด้วยว่ามึงทำมากกว่าพูดด้วย สมควรที่ซากุระจังหนีไปได้!"

  "มึงเพื่อนกูเปล่าเนี่ยแทนที่จะช่วยบอกทางแก้ไข"

  "กูช่วยมึงแล้วแต่เนตรวงแหวนของตระกูลอุจิวะที่มีแต่ตระกูลมึงเท่านั้นแหละมึงถึงได้เป็นอย่างนี้ มึงถูกอำนาจของเนตรครอบงำ ทำให้ทั้งโกรธเกลียดและแค้นนี่ไง"

  "กูรู้แต่มันห้ามไม่ได้นี่วะไม่อยากจะหยาบกับมึงเพราะกูเป็นคนขอให้มึงช่วย"

  "เสร็จละ แผลไม่ลึกมากแค่มีเลือดซึมออกมานิดหน่อยท่าทางจะถูกของที่เป็นโลหะทุบหัวนะ"

  "นี่รึเปล่าที่นายบอก?"ชิกามารุหยิบนาฬิกาที่ซากุระทุบหัวผมจนเลือดไหลมาให้เนจิดู

  "น่าจะใช่ เพราะมีเลือดติดอยู่กับขาตั้งนาฬิกาด้วย"

  "ใช่ซากุระเอานาฬิกาทุบหัวฉัน"ผมยืนยันหลักฐานที่ซากุระทำมันคือนาฬิกาที่เลอะเลือด

  "แล้วคุณซาสึเกะเรียกพวกผมมาทำไมหรอครับ?"ซาอิหน้าตายถามผม

  "ฉันมีแผนวันพรุ่งนี้ พวกแสงอุษาจะพาไปเที่ยวที่ทะเลตั้งแต่6โมงเช้า-4โมงเย็นซึ่ง......"

(เค้าไม่บอกหรอกน่า#^_^555ว่าเขาวางแผนอะไรแล้วก็เพราะอะไรถึงทำ:writer)

(ไรท์..จะกวน***ไปไหนฟละ:คนอ่านที่น่ารักของไรท์)

 

Kakashi talk

 ผมบอกลาทุกคนในงานก่อนจะพาซากุระขึ้นมาบนห้องของผมเธอดูเศร้าหมอง ตาเธอบวมมากเลยเธอคงจำเป็นที่จะต้องเสียน้ำตาที่ล้ำค่าของเธอให้ไหลไปอีกสักเท่าไรกัน

  "ไหนบอกฉันหน่อยซิว่าเธอไปโดนอะไรถึงร้องไห้ตาบวมอย่างนี้?"

  "....."เธอเงียบไม่ตอบผม

  "หนู....โดนลักพาตัวโดย..อุจิวะ ซาสึเกะค่ะ"ไม่นานเธอก็ตอบผมโดยสีหน้าที่เย็นชามาก

  "แล้วเกิดอะไรขึ้นอีก?!"ผมตกใจกับคำตอบเพราะซาสึเกะคือลูกศิษย์ที่ผมเชื่อใจว่าจะไม่ทำอะไรแย่ๆอย่างนี้...พูดประชดไปงั้นๆแหละความจริงไม่ได้เชื่อใจอะไรด้วยซ้ำแต่เรื่องที่ซาสึเกะบอกเลิกซากุระ ผมคิดว่านั่นแหละคือมัน มันที่มีใจให้คนอื่น

  "หนู..โดน..แต่มันเป็นเรื่องที่..หนูยอมรับไม่ได้!เขาพยายามที่จะทำมิดีมิร้ายหนู.."

  "ห๊ะ...ซาสึเกะ!!! แกมันเป็นลูกของกรมตำรวจอุจิวะอยู่รึเปล่านะ! เธอไม่เป็นอะไรแล้วนะซากุระฉันอยู่ตรงนี้แล้ว.."

  "พี่คาคาชิ..หนูไม่อยากให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้นอีกหนูต้องทำยังไงคะ..."เธอกอดผม ผมคงทำได้แต่ลูบหัวไม่ได้แล้วผมก็เลยต้องกอดเธอกลับ

  "แค่อยู่ข้างๆฉันก็พอซากุระ แค่นี้จริงๆเธอไม่จำเป็นที่จะต้องทรมานคนเดียวแล้วเพราะซาสึเกะทำเธอเจ็บปวดฉันเองก็..เจ็บเหมือนกันที่ต้องเห็นเธอร้องไห้ทั้งวัน"เธอกอดผมแน่นกว่าเดิมก่อนจะพูดว่า

  "ฉัน....รักพี่นะคะ"(0////0)ดะ..เดี๋ยวนะ..เธอบอกอะไร?!!!  คำพูดนี้ควรเป็นของคนอื่นซะมากกว่าคนที่ไม่ใช่ผม

  "อะ..เอ่อ..ไปอาบน้ำเถอะซากุระพรุ่งนี้ตื่นตี5ไปทะเลนะ ไปอาบน้ำซะแล้วไม่ต้องไปเครียดกับเรื่องวันนี้เพราะมันจะเป็นอดีตที่หดหู่ที่สุดในความทรงจำ"เธอกำลังจะหลับไปเพราะเหนื่อยจากเรื่องของวันนี้มามาก

  "ค่ะ เรื่องเมื่อกี้ที่หนูพูดไปมันคือเรื่องจริงนะคะ(>_<!)"เธอพูดกับผมแล้วหยิบผ้าขนหนูก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปซื่อๆ นี่เอาทีเผลอนะเนี่ยยัยตัวแสบผมคงต้องออกไปยืนสูดอากาศข้างนอกแล้วล่ะเดี๋ยวเธอออกมาสภาพผ้าขนหนูพันตัวเดี๋ยวมันจะลามไปใหญ่

(เฮ้ย~~~...ซากุระเรื่องนี้หนูใจเย็นนิดนึงนะลูก:writer)

  10นาทีผ่านไป

  ตัวเล็กน่าจะอาบน้ำเสร็จแล้วนะ?

  "ครูคะเสร็จแล้วค่ะ อาบต่อได้แล้วนะคะ!"นั่นไงตะโกนเรียกให้ไปอาบต่อละ

  "...!!!..เธอแน่ใจนะว่าจะใส่เสื้อนี้นอน?"ชุดที่เธอจะใส่ตอนนอนมันคือเสื้อเชิ้ตสีดำเหมือนของผู้ชายยังไงๆก็ไม่รู้

  "ค่ะ มีกาเกงขาสั้นทับอยู่ไม่ต้องห่วงค่ะ ครูไปอาบน้ำเหอะ"

  "ไล่หรอเนี่ย?"ผมหยิบผ้าขนหนูอีกตัวกับเสื้อผ้าของตัวเองจะเข้าห้องน้ำแต่ขอแกล้งไอตัวเล็กมันก่อนจะได้ยิ้มบ้าง

  "ถึงหนูไม่ไล่ยังไงก็เข้าไปอาบน้ำอยู่ดีจริงมั้ยคะ?"

  "จ้าๆไม่เถียงแล้ว"ผมเถียงอะไรก็แพ้หมดแหละ..หึๆ

 

Sakura talk

 เรื่องที่พูดว่า"รัก"มันคือเรื่องจริงแต่ยังไงก็ตัดจากซาสึเกะไม่ได้อยู่ดี ฉันไม่เข้าใจตัวเองถ้าถึงเวลาเลือกจะเลือกใครล่ะช่างเถอะไว้ทีหลังดูพวกนี้มันไลน์คุยกันดีกว่า 3ทุ่มละพวกมันจะคุยอะไรกันบ้าง ส่องก่อน 

---

 

อิโนะ สวยเริ่ด: พวกแกเห็นซากุระป่ะ? ฉันชักจะเป็นห่วงมันแล้วอะห่วงตั้งแต่ไฟดับละ 

ฮินาตะ เขินจัง: นั่นนะสิคะตั้งแต่ไฟดับก็ไม่เห็นเลยอะค่ะ 

เท็นๆ แสบซ่า:ฉันก็ไปหาที่ห้องน้ำแล้วนะก็ไม่เห็นเลย

เทมาริ สุดแซ่บ: ขนาดบู๊ทขนมยังไม่มีเลย

พวกแกฉันอยู่ในห้องของอาจารย์คาคาชิแล้ว!!

อิโนะ สวยเริ่ด: เฮ้ย..ยัยเถิกไม่เป็นไรใช่มั้ย?!!!!!

เออฉันไม่เป็นไรพรุ่งนี้มีเรื่องเล่าให้ฟัง

เท็นๆ แสบซ่า: เรื่องไร?

ก็บอกว่าไว้พรุ่งนี้ฝันดีนะทุกคน

เทมาริ สุดแซ่บ: OK พรุ่งนี้ก็พรุ่งนี้

---

 

 (ชื่อไลน์แต่ละบุคคลนี่...สุดยอดหาคำบรรยายไม่เจอเลย : writer)

  10นาทีผ่านไป

  "ซากุระ นอนได้แล้วนะอย่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์"พี่คาคาชิจะมาอะไรตอนนี้กำลังส่องไลน์ไอนารูโตะอยู่เลยง่า(>3<)

  "ค่า~~เดี๋ยวจะนอนเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ งุ่ย!!"อารายเนี่ยพี่จะมาทำไมตอนนี้(>3<)

  "เห้ย!!พี่คาคาชิ เอาโทรศัพท์หนูมานะ"

  "นอนเดี๋ยวนี้ ซากุระ!"เฮ้ย~ของส่วนตัวใครๆก็อยากได้คืนป่ะพี่

  "ม่าย~เอามานะ ของหนูอะ"ฉันเขย่งตัวไปเอาโทรศัพท์แต่พี่ก็จะสูงไปไหนถ้าเทียบฉันตัวเท่าหัวไหล่เองนะ

  "ว้าย!!"

  "เฮ้ย!! ซากุระ!"

  เอ๋?ทำไมไม่เจ็บอะงง?เดี๋ยวนะไม่ใช่พื้นแต่เป็น...พี่คาคาชิ

  "พี่ง่า!! เอามานะ"ถึงหน้าจะห่างกันไม่กี่คืบก็เอาโทรศัพท์มาาา(>////<)

  "เพิ่งจะล้มเองนะมีแรงด้วยหรอเนี่ยยัยตัวแสบ ขืนฉันให้ไปเธอก็เล่นต่อสิ มาทายคำถามกันถ้าเธอชนะจะได้โทรศัพท์กลับไปและถ้าเธอแพ้โทรศัพท์นี้จะอยู่กับฉันถึงพรุ่งนี้ตอนเช้าฉันจะคืนเธอ09:10แล้วเธอก็ต้องนอนด้วย"

  "....."(-/////-)คนบ้า!

  "อะไรเอ่ย?ทั้งดื้อ ทั้งซน ทั้งแสบ ทั้งน่ารัก ทั้งสวย"

  "ไรอะ?มาทายคำถามเฉยเลย ก็ได้ค่ะหนูจะทาย"ฉันใช้เวลาคิดอยู่2นาที

  "ผู้หญิงหรอ?"

  "ผิด!!เธอเองไงซากุระเพราะฉะนั้นโทรศัพท์นี้คือของฉันชั่วคราว!"

  "!!....พี่คาคาชิบ้า!!!!!บ้าที่สุดเลย ง่า!"พี่บ้าอะไม่รู้อ่ะตอนนี้วิ่งไปเอาผ้าห่มคลุมโปงแล้ว! เขินเป็นนะ(>/////<)

  'หึๆยังไงเธอก็แพ้คำถามนี้ ซากุระ'(คาคาชิคิดในใจก่อนจะไปนอนที่โซฟา:writer)

 

  23:57

  หาว~...หิวจังเลยกี่ทุ่มแล้วอ่ะ เห้ย!!จะเที่ยงคืนแล้วดันหิวอะไรตอนนี้เนี่ย!!

  "เป็นไงเป็นกัน เจออะไรก็เฉยๆเข้าไว้~"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ

  "ตู้เย็นจ๋า..."

 

แอ่ด~(เสียงเปิดตู้เย็น)

 

  "มีนมนี่หน่าดีนะที่ซื้อมาด้วยกินเลยดีกว่า แก้วๆ โห๋..รสอร่อยจังน่าจะซื้อรสสตอเบอรี่ด้วยนะเนี่ย"

 

 

  ตึกๆ (เสียง???)

 

 

  "เห้ย?!เสียงไรอ่ะอย่ามีอะไรตอนนี้นะ ฮึ้ย~"(π_π)ขอร้องล่ะอย่ามีอะไรตอนนี้นะขอร้องๆจังหวะนี้ฉันถือแก้วที่ใส่นมไปด้วยแล้วก็เดินไปด้วยฉันเห็นเงาอะไรบางอย่างตรงระเบียงลอยไปแต่...ฉันเดินไปก็ไม่เห็นพี่คาคาชิแกจะไปไหนตอนนี้เนี่ย

  "พี่คาคาชิ ไปไหนเนี่ย?"

 

  วูบบบ(เสียงลม)

 

  "โอ้ยเสียงลมมันพัดราวเหล็กนี่เองดังตึกๆเลยหรอเนี่ย?"เย่!..ไม่ใช่ผี..โหยหัวใจนี่ลงตาตุ่มเลย เอ๊ะ!โทรศัพท์เรา....พี่เขาไม่อยู่ ฮิๆ(^_*)เสร็จเรา ฉันวางนมลงก่อนจะเอาโทรศัพท์แล้วนอนที่เดิม

  "เธอคิดว่าฉันไม่รู้รึไง?"เสียงนี้มัน...

  "พี่คาคาชิ!!!!"ลุกละฉัน ไม่โง่ให้โดนจับหรอก

  "จะไปไหน!"

  "หนีพี่ไง ว้าย!!"โดนจับจนได้ ชิ! แต่พี่เขากอดเราอ่ะอร๊ายยย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ(>/////<)

  "ฉันว่าแล้วว่าเธอต้องเอาโทรศัพท์ตอนฉันไม่อยู่แน่ๆ เอามานี่"

  "ง่า ขอคืนเหอะนะ"

  "บอกว่าไงคืนตอนไหน พรุ่งนี้เช้า9:10"

  "ก็ได้บอกแล้วนะว่า9:10"

  "อืม.."

  "พี่ไปนอนที่พี่ดิ ฉันจะนอนตรงนี้"

  "ขืนฉันนอนตรงโซฟาอีก ฉันก็โดนขโมยโทรศัพท์อีกสิ!"

  "ห๊ะ!! ไม่เอาด้วยหรอกถ้าจะนอนฉันยอมนอนโซฟาดีกว่า"

  "นอนนี่แหละยัยตัวแสบวันนี้วุ่นทั้งวันเลยรู้บ้างมั้ย?นอนตรงนี้หมอนข้างก็มี บอกให้ตอนนี้เที่ยงคืนแล้วถ้ายังไม่นอนอีกฉันจะให้เธอนอนคนเดียวเดี๋ยวลุกขึ้นมาตอนกลางดึกอาจเจออะไรก็ไม่รู้นะ หึๆ"

  "หึ้ย!! ไม่เอานะก็ได้ๆยอมก็ได้"

   'โทรศัพท์ก็เอาไป!ที่ตัวเองก็มีไม่นอน! คิดอะไรของเขาอยู่เนี่ย!'

  "นินทาฉันอยู่รึเปล่าเนี่ย?"

  "เปล่านิคะไม่มีอะไร นอนเถอะค่ะเที่ยงคืนแล้ว"

 

  5:00

   โอ้ย!!!ใครมันเปิดไฟเนี่ย?!มันแสบตา!!!

  "ซากุระ ตื่นได้แล้ว"

  "ขออีก3นาที..น้าค้า~"

  "ไม่ได้ เธอต้องลุกไปอาบน้ำด่วน"

  "ง่า..ก็ได้ ทรมานชะมัดการตื่นเช้าเนี่ย"

  "เร็วๆล่ะ"

  "ค่า~"(=_=)น่าเบื่อ...เหมือนแม่กับพ่อเลยแหะเอะอะก็ไล่อย่างเดียว

  10นาทีผ่านไป

  ฉันออกมาใส่เสื้อผ้าเป็นชุดเดรสสั้นสีขาวแล้วก็ที่คาดผมสีแดงที่มีดอกซากุระปลอมติดอยู่ด้วยรองเท้าก็..ไม่รอด..รองเท้าแตะแน่นอน

  "เสร็จแล้วค่ะพี่คาคาชิ"

  "....อะ..อืม"

  "เป็นไรคะ?"

  "ไม่ได้เป็นไร ลงไปหาพวกเพื่อนเธอเถอะ"

  "มีพิรุธนะครู?"

  "ไม่มี่! รีบๆลงไปเหอะ"

  "ไม่มีก็ไม่มีไปก่อนนะคะ"

 

 

 

Writerคนเดิมมาแล้ว writeอยากบอกว่าwriteได้ทำซีรีย์ใหม่แล้วชื่อว่า{Fic Naruto}ซีรีย์หมุนเวลามารักใครบางคน ก็ฝากติดตามหน่อยนะคะแต่ยังไม่เริ่มเรื่องถ้าสนใจก็ลองหาอ่านเรื่องอื่นไปก่อนนะคะแต่สำหรับซีรีย์นี้ก็ใกล้จะจบไปทุกทีแล้ว เรื่องใหม่นี้ก็จะมาเร็วๆนี้นะคะ ถ้าชอบก็ฝากกดติดตาม กดแชร์ กดโหวต comment ให้ด้วยนะEp.นี้ไปก่อนนะคะ บ๊ายบาย จุ๊บๆ ♡♡ write รักคนอ่านทุกคนนะคะ