ช่วงชีวิติหนึ่ง

8.0

เขียนโดย นิชา

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 23.40 น.

  6 ตอน
  3 วิจารณ์
  9,171 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2559 08.20 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) เรื่องเล่า 3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     หลังจากเรียนจบ ป.6 นิได้เรียนต่อ ม.1 ที่โรงเรียนรัฐบาลใกล้บ้าน พี่ชายไปอยู่กับแม่ที่พัทยา ส่วนนิมีแม่เลี้ยงทำหน้าที่คอยรับ - ส่ง ไปกลับโรงเรียน พ่อทำงานรับเหมาก่อสร้าง ทางบ้านก็มีเงินใช้ ไม่เคยขาดมือ ค่อนข้างที่จะมีเงินด้วยซ้ำไป 

     แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง ก็ย่อมมีปัญหาไม่ลงรอยกัน เป็นธรรมดา ถึงจะไม่ลงรอยกันแต่แม่เลี้ยงก็ทำหน้าที่ของเธอไม่ขาดตกบกพร่องอะไร เธอมีหน้าที่รับส่งนิไปโรงเรียน ทำอาหาร ดูแลบ้าน และดูแลพ่อ เรื่องกินข้าวนิแทบจะไม่ได้ร่วมวงทานข้าวกับครอบครัวเลยด้วยซ้ำ

     เลิกเรียนมานิก็เก็บตัวอยู่คนเดียว ไม่ค่อยออกไปเล่นกับเพื่อนๆ เหมือนก่อน ส่วนมากเพื่อนๆและพี่แถวบ้านจะมาตามออกไปนั่งคุยกันซะมากกว่า นิชอบอ่านหนังสือการ์ตูน นิยาย ส่วนมากก็อ่านหนังสืออยู่บ้าน ไม่เคยไปเที่ยวไหน ไม่เคยไปดูหนังเลย จะอยู่คนเดียวตลอด 

    จนแม่เลี้ยงมีลูก นั่นคือน้องชายของนินั่นเอง พอมีน้องนิยิ่งไม่มีใครสนใจ บางครั้งนิยังเคยคิดว่า พ่อเคยคิดมั๊ยมามีนิอยู่ด้วย เวลาพ่อไปเที่ยว ก็จะไปกับแม่เลี้ยง น้องชาย และหลานๆ ของแม่เลี้ยง แล้วให้นิอยู่บ้านคนเดียว แม้แต่เดินห้างนิยังไม่เคยไป จะดูหนังช่วงค่ำต้องไปดูบ้านป้า หนังจบก็เดินกลับบ้านมานอน เพราะแม่เลี้ยงและพ่อจะนอนไว 2 ทุ่มก็เข้ามุ้งนอนกันแล้ว

     ช่วงที่เรียน ม.1 - ม.3 ไม่มีอะไรน่าสนใจมาก ก็จะเป็นเหมือนเดิมทุกๆวัน  ตื่นเช้า ไปเรียน กลับบ้าน อยู่บ้านทำตัวอีกอย่าง เหมือนเด็กเก็บกด ขาดความรัก เก็บตัวอยู่คนเดียว อยู่โรงเรียนทำตัวอีกอย่าง คือสนุกสนาน เรียนไม่ค่อยเก่งนะ แต่ชอบทำกิจกรรมโรงเรียนเช่น ไปประกวดโครงงานพระพุธศาสนา ได้ที่ 1 ของเขต ประกวดมารยาท ได้ที่ 1 ประกวดสวดมนต์ ได้ที่ 1 ไม่ชอบเล่นกีฬา กีฬาที่เล่นเป็นและแข่งชนะระดับเขตคือ แบตมินตั้น ส่วนเรื่องผู้ชายมีมาจีบบ้าง แต่นิไม่เคยสน

     นิจะเป็นคนที่รูปร่างหน้าตาโตเกินตัวมีคนมาจีบเยอะแต่นิไม่สนใจ ไม่เคยมีแฟน นิจะเป็นคนแต่งตัวเยอะและโป้บ้าง เพราะได้รับบริจากเสื้อผ้าดีๆจากคุณป้าพยาบาลที่เคยเล่าข้างต้น แกอยู่กรุงเทพ เรื่องการแต่งตัวย่อมทันสมัยกว่าต่างจังหวัด นิจะชอบใส่เสื้อกล้าม สายเดี่ยว กางเกงยีนขาสั้น เพราะเสื้อผ้ามีแค่นี้ เค้าบริจาคมา พ่อไม่เคยซื้อให้ แม้แต่ชุดนักเรียนชุดเดียวยังใส่ 3 ปี

     เมื่อจบ ม.3 นิอยากเรียนสายสามัญโรงเรียนดังของจังหวัด แต่สุดท้ายนิก็ไม่ได้เรียน พ่อให้นิเรียนสายอาชีพ เรียนอาชีวะ ใกล้บ้าน มีแม่เลี้ยงรับส่งเหมือนเดิม นิขึ้นรถเมย์ไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ 

     เมื่อเริ่มโตเป็นสาว หน้าตาก็เข้าขั้นว่าดูดี แถมหุ่นยังเกินตัวอีก สูง 165 ซม. น้ำหนัก 52 กิโล กำลังอวบดูดี สัดส่วน 36 - 26 - 37 เคยเดินสายประกวดบ้าง รับเดินขบวนตามงานจังหวัดบ้าง ผู้ชายเข้ามาจีบมากมาย ทั้งเด็กทั้งแก่ หน้าตานิบ้องแบ้ว กับหุ่นแบบนี้ มีคนเคยช่วนนิไปเป็นเด็กแมทด้วย แต่นิไม่สน ใครมาจีบก็ไม่สน ไม่เคยมีแฟน วันๆ ก็เรียน ทำกิจกรรม และเมาส์อยู่กับเพื่อนอย่างเดียว นิเป็นหรีดกีฬาสี เป็นดามเมเยอร์ และทำกิจกรรมโรงเรียนอีกหลายอย่าง เป็นที่รู้จักของนักศึกษาในโรงเรียน นิเรียนแผนกคอมพิวเตอร์ธุรกิจ เคยไปแข่งพิมพ์ดีดน่าจะเป็นของกรมอาชีวะทั่วประเทศ เดี่ยวได้ที่ 11 ของประเทศ กลุ่ม ได้ที่ 32 การแข่งพิมพ์ดีดจะมีวิธีคิด มีบางคนที่พิมพ์เร็วกว่านิ แต่ผิดเยอะ คะแนนคำก็จะน้อยลง นิก็ไม่รู้หรอกว่าพิมพ์เร็วแค่ไหน เคยได้ใบประกาศที่วิทยาลัยพิมพ์เร็วที่สุด 44 คำต่อนาที เป็นตัวแทนของวิทยาลัยไปทำกิจกรรมต่างๆ กับทางจังหวัด และอีกมากมาย ที่เล่ามาไม่ใช่อะไรหรอก แค่จะบอกว่าที่ทำมาทั้งหมด ยังโดนพ่อด่าว่าไม่เคยทำอะไรให้ภาคภูมิใจเลย เป็คุณจะน้อยใจมั๊ย มีใบประกาศจากทางวิทยาลัยมาเพียบ แต่พ่อไม่เคยภูมิใจเลย

     จนวันหนึ่ง......

 

                        -------------------------------

ง่วงอ่ะ ไม่ได้ตรวจคำผิดด้วย ผิดพลาดก็ขออภัยนะค๊ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านเรื่องสั้นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา