black roes

 
 
ลอนดอน (ปี ค.ศ. 1590)
 
ผมมีชื่อว่าแดน หรือ แดนนี่ คนส่วนมากที่ผมสนิทจะชอบเรียกว่าแดนนี่มากกว่า เพราะฟังดูแล้วไพเราะดี และเธอคนนี้ก็เช่นกัน...
 
"แดนนี่!" มารีน สาวน้อยน่ารักน่าหยิก เธองดงามราวกับเทพธิดาตัวน้อย ดวงตาสีอความารีนสดใสเหมือนทุกวัน ริมฝีปากจิ้มลิ้มนั่นกำลังส่งยิ้มมาให้ผม ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่สามารถสะกดทุกสายตาได้ดีเชียวล่ะ!
 
"ไง มารีน วันนี้ก็ยังน่ารักเหมือนเดิมนะ" ผมพูดพร้อมกับยิ้มไปด้วย พลางใช้มือขยุ่มผมนุ่มสีดำสนิทไปด้วย มารีนไม่ใช่ชาวยุโรปแต่เป็นลูกครึ่ง เธอมีชายสายเอเชียเพราะมีบิดาเป็นชาวไทย และมีแม่เป็นชาวรัสเซีย 
 
"อื้ม! นี่แดนนี่ วันพรุ่งนี้ก็จะถึงวันวาเลนไทน์แล้วนะ! ฉันตื้นเต้นมากเลยล่ะแดนนี่^^" เธอว่าและเผยรอยยิ้มที่ทำให้โลกสว่างขึ้นมาทันตา ทำเอาคนรอบข้างถึงกับเคลิ้ม
 
"อือฮึ แล้วทำไมเหรอ?" ทันทีที่ผมถามออกไป ใบหน้าสวยหวานที่เคยเปื้อนยิ้ม บัดนี้กลับหม่นลงทันตาเห็น มารีนก้มหน้าลงเล็กน้อย ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรง ก่อนที่จะเผยรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้แดน แต่ถ้าดูดีๆก็จะสังเกตุเห็นว่าในดวงตากลมโตคู่นั่นแอบซ่อนความน้อยใจไว้อยู่
 
"มะ ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ.. แดน วันนี้นายกลับไปก่อนเลยนะ ฉันมีรายงานที่ต้องทำกับเพื่อนน่ะ ขอโทษนะจ้ะ" มารีนเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย ก่อนที่เดินหนีผมไปเลย
 
เอาเถอะ ผมไปดีกว่า...
 
 
 
 
 
 
ณ ร้าน Roes's LoRitah
 
ที่นี่เป็นร้านดอกกุหลาบชื่อดังในลอนดอน โดยมี ริต้า หญิงวัย 41 ปีเป็นเจ้าของร้าน ในวันธรรมดาที่ไม่มีเทศกาลอะไรเธอก็จะขายดอกไม้ทั่วไปเหมือนร้านดอกไม้ที่อื่นๆ แต่ถ้าเป็นวันสำคัญๆ เช่น วันคริสต์มาส ปีใหม่ ฯลฯ เธอก็จะขายเฉพาะดอกไม้ประจำวันสำคัญนั้นๆ ดอกไม้ของเธอมีคุณภาพดีกว่าใคร และแน่นอนราคาย่อมสูงลิ่วตามไปด้วย ว่ากันว่าใครก็ตามที่มาซื้อดอกไม้ที่ร้านนี้จะมีแต่โชคดีไปทั้งปี
 
และผม..ก็มายืนอยู่ตรงนี้แล้ว
 
สาเหตุที่ผมเมินเฉยต่อคำพูดของมารีนก็เพื่อที่จะเซอร์ไพร์เธอต่างหาก ถึงมุกนี้จะโบราณไปนิดหน่อยก็เถอะนะ
 
กริ๊ง
 
"สวัสดีครับ ป้าริตะ...อ้าว คุณไม่ใช่ป้าริต้านี่ คุณเป็นพนักงานใหม่เหรอ?" ผมเข้ามาข้างในก่อนจะเรียกหาป้าริต้า เพราะเราค่อนข้างสนิทกันดี แต่ว่ากลับมีเด็กหนุ่มหน้าตาพอใช้ได้มาแทน 
 
"ใช่ฮะ ผมเป็นพนักงานใหม่ของที่นี่ ไม่ทราบว่าคุณต้องการดอกไม้อะไรฮะ" เด็กหนุ่มถามอย่างคล่องแคล่ว
 
"อืมม.. ดอกกุหลาบน่ะ ขอเป็นสีแดงสดกับสีขาวได้มั้ย? แล้วก็ข่วยจัดช่อให้ที"
 
"เรียนคุณลูกค้า ขออภัยฮะ ตอนนี้ทั้งร้านเหลือเพียงแค่กุหลาบสีดำเท่านั้นฮะ ซึ่งมันสื่อได้ทั้ง ความรักชั่วนิรันดร์กาล แต่ก็สื่อได้อีกความหมายว่า..."
 
"เอาดอกนั้นแหละ! จัดช่อให้ที"
 
"แต่ว่า...เห้อ เอาอย่างนั้นก็ได้ฮะ"
 
 
 
 
                                                                      50% เดี๋ยวมาต่อใหม่