กลัวว่าเรารักกันไม่ได้
เขียนโดย ขอจันทร์
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 21.53 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 19.19 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) สาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"แกๆดูนั่นดิ พี่สองคนนั้นไม่เห็นจะเหมาะกันเลย เฮ้อ ไม่รู้ว่าพี่ผู้หญิงคนนั้นจะอายบ้างไหมนะที่คบอยู่กับผู้ชายหล่อของโรงเรียน"
"ใช่ๆแต่ฉันล่ะอายแทน ฮ่าๆๆ" เสียงนกเสียงการ้องประสานกัน ระหว่างหญิงสาวแว่นหนาเดินมากับหนุ่มสูงหล่อ ดีกรีนักกีฬาโรงเรียน
"ฉันมัน ดู แย่ ขนาด นั้น เลย หรอ ฉันเริ่มไม่มั่นใจกับความรักของเราแล้วล่ะบอม "เธอหยุดฟังเสียงที่กระหน่ำนั้นและพูดกับตัวเองเดินก้มหน้าพลางจับแว่นหนาโขของเธอ
___________________________________________________
7: 30น.
เป็นเวลาที่สายสำหรับชายหนุ่มที่บ้านอยู่ห่างจากโรงเรียน เขาชื่อ บอม หนุ่ม ม.ปลายสุดฮอต ขาว สูง ดีกรีนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง เขารีบวิ่งลงมาจากห้องพลางคว้าขนมปังปิ้ง 1 แผ่นที่กระเด้งออกมาจากเตาปิ้งซึ่งบ่งบอกว่าเขาสายมากแล้ว เพราะขนมปังจะถูกปิ้งโดยแม่ของเขาเพื่อที่จะให้พ่อของเขารับประทานคู่กับกาแฟในตอน 8: 00 น. ก่อนที่จะออกไปทำงาน พ่อของบอมเป็นประธานบริษัท chilltoysที่รวบรวมเหล่าของเล่นของเล่นเด็กๆไว้เพียบ ด้วยตำแหน่งประธานบริษัทนี้ทำให้พ่อของบอมไปทำงานกี่โมงก็ได้หรือไปวันที่มีประชุมก็ได้ “บอม” เสียงพ่อเรียกชื่อเขา บอมรีบหันกลับหลังพร้อมความลุกลี้ลุกลนด้วยความรีบ “เดี๋ยวพ่อไปส่ง กว่าแกจะไปถึงป้ายรถเมล์ เดี๋ยวก็โดนทำโทษอีกเราะ “ พ่อพูดพลางยิ้ม “ครับพ่อ” บอมรีบตอบรับ 7: 59 น. ล้อรถถูกจอดสนิทกับพื้นถนน “ขอบคุณครับพ่อ เจ๋งมากพ่อยังไม่สาย เหลือเวลาอีกตั้งหนึ่งนาทีแหนะ” บอมพูดพร้อมยิ้มอ่อนๆ เขาย่างเท้าลงมาจากรถปิดประตูแล้วหันมองพ่อขับรถออกไป “ ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย” เสียงเพลงชาติดังขึ้น ตอนนี้เวลา 8 : 00 น. “เฮ้ย! คงสายอีกตามเคยสินะ” บอมยืนบ่นขณะยืนเคารพธงชาติ เพราะบอมเป็นคนที่มาสายตลอดจนสนิทกับยามหน้าโรงเรียนแล้ว บอมถูกเรียกให้ไปรวมตัวกับเพื่อนที่มาสาย มันก็หน้าเดิมๆทั้งนั้น
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ