รักนี้ไม่มีวันตาย

1 อาทิตย์ต่อมา..
ลูมี่พยายามหลบหน้าหลบตาสตีฟจนสตีฟสงสัย
สตีฟเลยมาหลบตรงหน้าห้อง..รอจังหวะลูมี่ออกมาจากนั้นก็
"แบร่!!!"สตีฟแกล้งหญิงสาวจนหญิงสาวตกใจ..
"นายสตีฟ!! หลบไปชั้นจะกลับบ้าน"หญิงสาวพูดอย่างเคืองๆ
"เมื่อกี๊นี้ชั้นของโทษแต่ชั้นอยากรู้ว่าเธอหลบหน้าชั้นทำไม??"
"ห่าง กัน สัก พัก ไงใครพูดจำไม่ได้หรอ หึๆ"ลูมี่พูดเหมือนนางร้าย
"เอ่อ ชั้น ขอโทษนะ วันนั้นชั้นพูดไม่คิด"สตีฟพูดอย่างสำนึกผิด
"หึๆ ขอโทษหรอ สงสัยนางคงจะคิดก่อนพูดกับยัยเคสตี้นั่นล่ะสิ"ลูมี่พูดแขวะ
"เพราะเธอเป็นอย่างนี้ไง ชั้นถึงไม่ชอบเธอ"สตีฟพูดอย่างอัดอั้นไม่ไหว
หญิงสาวที่แข็งแรงก็ดูอ่อนแอลงอย่างเห็นได้ชัด เพราะคำพูดประโยคเดียวเท่านั้น
"ฮือๆ ชั้นเกลียดนาย"ลูมี่พูดอย่างเสียใจ
และแล้วลูมี่ก็วิ่งออกไปพร้อมน้ำตามี่ไหลลงมา
โดยไม่รู้เลยมีสายตาคู่หนึ่งมองมาด้วยความอาฆาตแค้น
"นังลูมี่เตรียมตายซะเถอะ"เคสตี้พูดด้วยความแค้น

เคสตี้จะทำไร ต้องติดตาม