หรือเพียงแค่เหงา

เจอกันครั้งแรก

  17.30น.

"โหล...อยู่ใหน"

"อยู่หน้าหอ รีบมาเลย"

"เออๆ รออยู่ตรงนั้นแหละกำลังไป"

     ตอนนี้ฉันยืนรอใครบางคนอยู่หน้าหอพักของตัวเองฉันอยู่ในชุดสบายๆเสื้อกีฬากางเกงวอม ใช้วันนี้ฉันได้นัดดินคนที่คุยกันเมื่อวาน เขาบอกว่าวันนี้จะพาฉันไปเที่ยวอยากรู้จังว่าที่ใหน พูดยังไม่ทันขาดคำตายยากจริงๆนายคนนี้พูดปุ๊บมาปั๊บ

 ปิ๊ด ปิ๊ด 

"ไปกัน"

"อะ อ๋อๆ"

"ไปให้อาหารปลากัน"

"ที่ใหน"

"วัด"

     นายคนนี้เข้าวัดเป็นด้วยหรอเนี้ยไม่อยากจะเชื่อเลยตอนนี่ฉันนั้งซ้อนมอเตอร์ไซค์เขาอยู่อยากบอกว่านายดินขับรถเร็วมากจนทำให้ฉันเขยิบเข้าไปไกล้เขามากขึ้นแล้วเอามือมาจับที่เอวเขาทำเหมือนจะกอดแต่ไม่กล้า

เอี๊ยดดดดดด!!!!

กึก!!

โอ๊ะ!!!

"นี้นายขับรถให้มันดีๆหน่อยสิ"

"โทษทีน่ะ กลัวหรอ"

" T T "

     โอ๊ยเจ็บๆนายดินต้องบ้าแน่ๆเลยก็ดูนายนั้นขับรถสิเร็วเหมือนกับจรวดแล้วเสียงเมื่อกี๊น่ะ เอี๊ยดก็เสียงเบรคไง แล้วก็ กึกหัวฉันชนหมวกกันน็อคของดินอะ ส่วนโอ๊ยคงไม่ต้องบอกเนอะ แล้วตอนนี้ฉันก็ได้มาอยู่ที่วัด(ไม่ขอเอ่ยนาม)

"นี้คุณหญิงเดินมาสิ"

"ก็กำลังเดินอยู่ไม่เห็นไง"

"คร๊าบ คร๊าบ เชิญครับ"

     ดินทำท่าผายมืออกเหมือเชิญให้เข้าไปข้างใน ฉันเดินไปซื้ออาหารปลาแล้วเดินออกมาหาดินจากนั้นเราสองคนก็มายืนให้อาหารปลากัน ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองจะลืมเรื่องเลวร้ายที่มันเพิ่งเกิดขึ้นมาในช่วงเช้าของวันนี้ได้แล้ว

07.50น. (ช่วงเช้าของวันนี้)

"ฮัลโหล"

"ฮะ ว่าไงครับ"

"ทำไมไม่ติดต่อมาเลย ทำไมทำตัวแบบนี้"

"อะไรของน้อง พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าพี่ไม่ว่างเงินพี่ก็ไม่ค่อยมี"

"แล้วทำไม ฮึก ฮึก ฮือออ ฮึก ทำไมไม่ส่งข้อความมาบอกละ จะหายไปแบบนี้อีกนานมั๊ยน้องอยู่คนเดียวน่ะ พี่ไม่ให้น้องติดต่อกับใครนอกจากแม่น้องก็ทำให้แล้วไง ฮึก ฮึก ฮือออ มันเหงา ฮือออ"

"เฮยยยย แล้วน้องจะเอาไง"

"น้องไม่ไหวแล้ว พี่ทำแบบนี้หลายครั้งแล้วน่ะ"

"พี่ขอโอกาสอีกได้มั๊ย"

"มันสายไปแล้ว พี่ได้กับน้องแล้วพี่ไม่เคยคิดจะสนใจ พี่ติดเพื่อนมาก มากกว่าน้องอีก งี่เง่าสุดๆ พี่ไม่เคยคิดจะแคร์อะ ฮึก ฮึก ฮืออ"

"เออ งั้นเลิกกัน กูมันไม่ดีเอง ขอให้มึงโชคดี เจอผัวคนใหม่ที่ดีกว่ากู"

"ฮึก ฮึก ฮือ ฉันไม่ต้องการคำอวยพรจากผู้ชายเฮงซวยแบบแก ไปซะ ไปให้พ้น ฮึก ฮึก ฮือออ ฮือออ"

     เขาไปแล้ว ผู้ชายคนแรกที่ฉันรักมากจนให้ได้แม้แต่พรหมจรรย์ที่คนเดียวมีแค่ครั้งเดียวในชีวิต ชายที่แสนดีเขาไปแล้วเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงใอผู้ชายเฮงซวย ฮืออออ

"ดาว ดาว เห้ยดาว!!!"

"ฮะ!! มะ มีไรหรอ"

"แกเป็นไรมากป่ะ ดูสีหน้าไม่ดีเลย"

"ป่าวๆ พอดีคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอะ"

"ไม่เอาน่ะ เราอุส่าพามาเที่ยวยิ้มน่ะยิ้มมมม"

     ฉันส่งยิ้มให้กับดินก่อนจะชวนเขาไปนั้งรถเล่นกัน ฉันรู้สึกว่าตอนที่ฉันอยู่กับผู้ชายคนนี้ฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้งเข้าทำให้ทำลืมคนที่ฉันรักมากและเกลียดมากในเวลาเดียวกัน เขาคนนี้เป็นใครกันน่ะ แล้วความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไร ฉันยิ้มในขณะที่มีเรื่องให้เศร้ามากมาย ฉันหัวเราะมากกว่าที่จะร้องให้ ฉันมีความสุขมาก หรือเป็นเพราะเขาคนนี้ ดินนายเป็นใครกันน่ะ

"ดินนายเป็นใครกันน่ะ"