ดนตรีสื่อรัก
-
เขียนโดย mild_melody
วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.50 น.
3 chapter
0 วิจารณ์
5,709 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2558 20.37 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) หวั่นไหว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สถานที่โชว์สินค้าา(เสียงแอ็คโค่วว)
"เด็กๆแต่งตัวเสร็จรึยางงงง"เสียงบอสที่มาคุมงานตะโกนถาม
"เราพร้อมแล้วคร้าบบบ"เสียงมายเนมขานรับตามปกติ
อะแฮ่มๆทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยคะว่าเราอยู่ที่ไหน เราอยู่กันที่สถานที่โชว์สินค้า ที่หนุ่มๆวงM3จะเป็นพรีเซ็นเตอร์รายใหม่ ใช่แน่นอนว่ายุคนี้ไม่มีใครไม่รู้จักพวกเค้าสมาชิกวงประกอบด้วย มายเนม (หัวหน้าวง,ร้องนำ,กีต้าร์)มารัน(มือเบส,แร็ปเปอร์)เมอรี่(น้องเล็ก,่มือกลอง) เอาล่ะค่ะแนะนำแต่สมาชิกวงเรามาแนะนำตัวเองดีกว่า แฮ่มๆๆสวัสดีค่ะเรานุ๋งนิ๋งนะขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ
ตอนนี้เราก็มาฝึกงานที่บริษัทยักษ์ใหญ์ แล้วยังได้เป็นพี่เลี้ยงให้วงที่กำลังมาแรงในยุคนี้ ค่ะแต่เรื่องบังเอิญก็คือชั้นกับเมอรี่เป็นเพื่อนกันมาก่อนน
"นุ๋งนิ๋งงงงง"เสียงตาเมอรี่เรียกชั้นด้วยท่าทางอ้อนๆ บอกเลยเป็นผู้หญิงอื่นมีอ่อนระทวยกันหมด
แต่ไม่ใช่กับชั้น!!!
"ว่า"ชั้นตอบเมอรี่ด้วยท่าทางเรียบๆ
"หะ?!"เมอรี่ตอบชั้นด้วยท่าทีงงๆ
"มีไร แล้วไมไม่ไปเตรียมตัว?"ชั้นถาม
"จะไปแล้ว เค้าไปแล้วนร้าาา"เมอรี่พูดพร้อมเอามือมาหยิกแก้มชั้นอย่างหมั่นเขี้ยวแล้ววิ่งหนีเลย
"ไอ้บ้าเมอรี่!!!"
ด้านมายเนม
เธอจะรู้มั้ยว่ามีใครยืนอยู่ตรงที่มืดๆครับผมยอมรับผมเป็นอะไรก็ไม่รู้พอเห็นเจ้าเมอรี่เล่นกับนุ๋งนิ๋งแบบนั้นมันเจ็บหัวใจแปลก นี่ขนาดวันแรกที่ยัยนั่นมาทำงานผมยังรู้สึกแปลกเลย แล้วจะทำไงดีล่ะทีนี้ เดี๋ยวนะ....หรือว่าผมจะ...หวั่นไหวกะยัยนั่นงั้นหรอ?? ไม่ม้างงงงง(เสียงสูง)ชั่งก่อนตอนนี้ไม่ใช่เวลา ไปทำงานดีกว่า แล้วจะเลิกคิดถึงคนที่พึ่งเจอกันวันนนี้ได้มั้ยเนี่ยยยยโว้ยยยย!!
END มายเนม
"เด็กๆแต่งตัวเสร็จรึยางงงง"เสียงบอสที่มาคุมงานตะโกนถาม
"เราพร้อมแล้วคร้าบบบ"เสียงมายเนมขานรับตามปกติ
อะแฮ่มๆทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยคะว่าเราอยู่ที่ไหน เราอยู่กันที่สถานที่โชว์สินค้า ที่หนุ่มๆวงM3จะเป็นพรีเซ็นเตอร์รายใหม่ ใช่แน่นอนว่ายุคนี้ไม่มีใครไม่รู้จักพวกเค้าสมาชิกวงประกอบด้วย มายเนม (หัวหน้าวง,ร้องนำ,กีต้าร์)มารัน(มือเบส,แร็ปเปอร์)เมอรี่(น้องเล็ก,่มือกลอง) เอาล่ะค่ะแนะนำแต่สมาชิกวงเรามาแนะนำตัวเองดีกว่า แฮ่มๆๆสวัสดีค่ะเรานุ๋งนิ๋งนะขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ
ตอนนี้เราก็มาฝึกงานที่บริษัทยักษ์ใหญ์ แล้วยังได้เป็นพี่เลี้ยงให้วงที่กำลังมาแรงในยุคนี้ ค่ะแต่เรื่องบังเอิญก็คือชั้นกับเมอรี่เป็นเพื่อนกันมาก่อนน
"นุ๋งนิ๋งงงงง"เสียงตาเมอรี่เรียกชั้นด้วยท่าทางอ้อนๆ บอกเลยเป็นผู้หญิงอื่นมีอ่อนระทวยกันหมด
แต่ไม่ใช่กับชั้น!!!
"ว่า"ชั้นตอบเมอรี่ด้วยท่าทางเรียบๆ
"หะ?!"เมอรี่ตอบชั้นด้วยท่าทีงงๆ
"มีไร แล้วไมไม่ไปเตรียมตัว?"ชั้นถาม
"จะไปแล้ว เค้าไปแล้วนร้าาา"เมอรี่พูดพร้อมเอามือมาหยิกแก้มชั้นอย่างหมั่นเขี้ยวแล้ววิ่งหนีเลย
"ไอ้บ้าเมอรี่!!!"
ด้านมายเนม
เธอจะรู้มั้ยว่ามีใครยืนอยู่ตรงที่มืดๆครับผมยอมรับผมเป็นอะไรก็ไม่รู้พอเห็นเจ้าเมอรี่เล่นกับนุ๋งนิ๋งแบบนั้นมันเจ็บหัวใจแปลก นี่ขนาดวันแรกที่ยัยนั่นมาทำงานผมยังรู้สึกแปลกเลย แล้วจะทำไงดีล่ะทีนี้ เดี๋ยวนะ....หรือว่าผมจะ...หวั่นไหวกะยัยนั่นงั้นหรอ?? ไม่ม้างงงงง(เสียงสูง)ชั่งก่อนตอนนี้ไม่ใช่เวลา ไปทำงานดีกว่า แล้วจะเลิกคิดถึงคนที่พึ่งเจอกันวันนนี้ได้มั้ยเนี่ยยยยโว้ยยยย!!
END มายเนม
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ