เรื่องของมัน...เรื่องของแมว!?

   แมวของผมเป็นแมวพันธุ์ แร็กดอลล์ เพศผู้ พ่อซื้อให้เป็นของขวัญตอนอายุ 10ขวบ
ตอนแรกที่ซื้อมานั้น ...
ว่านอนสอนง่าย น่ารักน่ากอด .... แต่จนเวลาผ่านไป 2-3 เดือนมันเริ่มเเสดงพฤติกรรมกวน** เข้าทุกที 
อย่างเช่น รายงานที่เพื่อนฝากผมไว้ มันกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะ ขณะนั้นเองผมก็ไม่ได้คิดอะไรเลยเพราะ
ในความคิดของผมนั้นคือ 'มันคงไม่ขีดข่วนทำลายข้าวของของเจ้านายหรอกมั้ง...'จากนั้นก็เดินเข้ามา
ในห้องอีกครั้ง และต้อง อึ้ง! ทึ้ง! กับตา! กับภาพที่เห็น มันนอนอยู่บนโต๊ะทำงานของผม แล้วดูเหมือนว่า
จะทำหน้ากวน**ใส่ เเล้วตอนนั้นอยู่ในช่วงทำความสะอาดห้อง พื้นก็เลยเปียก ไอ้เเมวระยำก็นอนสบายใจ
เฉิบ เเล้วมันก็เอื้อมอุ้งเท้าขยับไปข้างหน้า ขณะเดียวกัน รายงานที่แสนบอบบาง ก็ตกลงสู่เบื้องล่างที่ยังไม่
แห้ง! ผมรีบเดินจะไปคว้า เเต่กลับกลายเป็นว่า ตัวลอยกลางอากาศแล้วล้มกระแทกพื้นอย่างแรง ไอ้เรา
ก็ลืมไปซะสนิทว่าพื้นมันยังไม่แห้ง ส่วนรายงานเนี่ย ไม่ต้องถาม มันเปียกละ เพิ่งถูใหม่ๆ -*- พอเช้าวันต่อ
มา ไบท์ เพื่อนผมบ่นเป็นชุดเลย ให้ตายสิ ต้องมานั่งฟังไอ้ไบท์บ่นกระทั่งเช้ายันเที่ยง นี่ถ้าไม่นับรวมตอนที่
เข้าเรียนนะ มันยังจะส่งกระดาษมาบ่นต่อ เพราะอาจารย์นี่ก็บ่นมันเป็นชุดด้วยเหมือนกันแหละ พอตอน
เที่ยงมา ผมเริ่มทนคำบ่นมันไม่ไหวก็เลยเผลอด่าออกไปทั้งที่ตัวเอง(ไอ้เเมวครีปเปอร์)ผิด ว่า
   "ไอ้เสื้อ ไอ้กางเกง ไอ้รองเท้า!"
   "ด่าอะไรของแกวะน่ะ?"
  "ก็ด่าเป็นชุดไง"
   "กวน**แล้วมึง&฿@"%##@฿%#!%%#@#%#!"
ผมรีบวิ่งไปขึ้นรถทันที พอมาถึงบ้าน ก็จะยังเห็นภาพบาดตาบาดใจ ต้อนรับกลับบ้าน 
ผ้าม่านหน้าต่างผมมันมีรอยข่วนไปหมดเลยยยย!!!!!
    "ไอ้ครีปเปอร์!!???"
   "เมี้ยว~~~-_-"
   ชิวๆเลยนะเเก -_-*
แต่ยังไงผมพูดไปมันจะเข้าใจภาษาคนรึเปล่านี่สิ แต่ช่างมันเถอะ ยังไงมันก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่ทำให้
ผมยิ้มได้ตลอด(ถึงจะทำให้บางทีน้ำตาตกก็เถอะ)