เรื่องของมัน...เรื่องของแมว!?

   แมวของผมเป็นแมวพันธุ์ แร็กดอลล์ เพศผู้ พ่อซื้อให้เป็นของขวัญตอนอายุ 10ขวบ

ตอนแรกที่ซื้อมานั้น ...

ว่านอนสอนง่าย น่ารักน่ากอด .... แต่จนเวลาผ่านไป 2-3 เดือนมันเริ่มเเสดงพฤติกรรมกวน** เข้าทุกที 

อย่างเช่น รายงานที่เพื่อนฝากผมไว้ มันกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะ ขณะนั้นเองผมก็ไม่ได้คิดอะไรเลยเพราะ

ในความคิดของผมนั้นคือ 'มันคงไม่ขีดข่วนทำลายข้าวของของเจ้านายหรอกมั้ง...'จากนั้นก็เดินเข้ามา

ในห้องอีกครั้ง และต้อง อึ้ง! ทึ้ง! กับตา! กับภาพที่เห็น มันนอนอยู่บนโต๊ะทำงานของผม แล้วดูเหมือนว่า

จะทำหน้ากวน**ใส่ เเล้วตอนนั้นอยู่ในช่วงทำความสะอาดห้อง พื้นก็เลยเปียก ไอ้เเมวระยำก็นอนสบายใจ

เฉิบ เเล้วมันก็เอื้อมอุ้งเท้าขยับไปข้างหน้า ขณะเดียวกัน รายงานที่แสนบอบบาง ก็ตกลงสู่เบื้องล่างที่ยังไม่

แห้ง! ผมรีบเดินจะไปคว้า เเต่กลับกลายเป็นว่า ตัวลอยกลางอากาศแล้วล้มกระแทกพื้นอย่างแรง ไอ้เรา

ก็ลืมไปซะสนิทว่าพื้นมันยังไม่แห้ง ส่วนรายงานเนี่ย ไม่ต้องถาม มันเปียกละ เพิ่งถูใหม่ๆ -*- พอเช้าวันต่อ

มา ไบท์ เพื่อนผมบ่นเป็นชุดเลย ให้ตายสิ ต้องมานั่งฟังไอ้ไบท์บ่นกระทั่งเช้ายันเที่ยง นี่ถ้าไม่นับรวมตอนที่

เข้าเรียนนะ มันยังจะส่งกระดาษมาบ่นต่อ เพราะอาจารย์นี่ก็บ่นมันเป็นชุดด้วยเหมือนกันแหละ พอตอน

เที่ยงมา ผมเริ่มทนคำบ่นมันไม่ไหวก็เลยเผลอด่าออกไปทั้งที่ตัวเอง(ไอ้เเมวครีปเปอร์)ผิด ว่า

   "ไอ้เสื้อ ไอ้กางเกง ไอ้รองเท้า!"

   "ด่าอะไรของแกวะน่ะ?"

  "ก็ด่าเป็นชุดไง"

   "กวน**แล้วมึง&฿@"%##@฿%#!%%#@#%#!"

ผมรีบวิ่งไปขึ้นรถทันที พอมาถึงบ้าน ก็จะยังเห็นภาพบาดตาบาดใจ ต้อนรับกลับบ้าน 

ผ้าม่านหน้าต่างผมมันมีรอยข่วนไปหมดเลยยยย!!!!!

    "ไอ้ครีปเปอร์!!???"

   "เมี้ยว~~~-_-"

   ชิวๆเลยนะเเก -_-*

แต่ยังไงผมพูดไปมันจะเข้าใจภาษาคนรึเปล่านี่สิ แต่ช่างมันเถอะ ยังไงมันก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่ทำให้

ผมยิ้มได้ตลอด(ถึงจะทำให้บางทีน้ำตาตกก็เถอะ)