[fanfic] ตี๋ตังค์ของก้อง..

ในคืนสุดท้ายหลังจากทัวร์นาเม้นฟุตบอลคิงส์คัพ 2015

“อย่าดิ” ตังค์ดันหน้าก้องออกห่าง หลังจากก้องพยายามที่จะหอมแก้มของเขารวมถึงทำอะไรที่มากกว่านั้น

“ขอหอมแค่นี้ไม่ได้เหรอ” ก้องส่งสายตาแพรวพราวให้ตังค์//หมั้นไส้ไอ้หน้าตี๋นี่จัง อยากแกล้งมันโว้ย

“ไม่ได้ จะนอน” ตังค์หันหน้าหนีไปอีกทาง เขาแกล้งพูด อันที่จริงเขาก็ไม่มีทางปล่อยคืนสุดท้ายที่จะได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปง่ายๆ หรอก

“เออ!! จำไว้เลย ขอแค่นี้ก็ไม่ได้” ก้องทำหน้าบูดก่อนจะเดินกลับไปที่เตียงของตัวเอง

“...” ตังค์เหล่ตามองเล็กน้อย ไอ้หนวดเอ้ย ทำเป็นงอนไปได้คิดว่าทำหน้างอแบบนี้แล้วจะน่ารักเหรอ

“พรุ่งนี้ก็จะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว” ก้องพูดเบาๆ แต่ก็ดังในระดับที่ตังค์ได้ยิน ลึกๆ ก็เพราะต้องการให้ตังค์ได้ยินนั่นแหละ  

“...” ตังค์ยังคงนอนนิ่งอยู่ โถ่ ไอ้หนวดทำอย่างกับจะไม่ได้เจอกันอีก

“เล่นสโมสรเวลาเจอกันก็น้อย” ก้องยังคงพูดเบาๆ แบบเดิมให้ตังค์ได้ยิน แต่คราวนี้เพิ่มความดราม่าขึ้นมาอีกระดับ หวังว่าไอ้หน้าตี๋จะเห็นใจยอมให้เขาทำอะไรที่เขาอยากทำ

“พี่เงียบได้มั้ย จะนอน” ตังค์แกล้งทำอารมณ์เสีย แล้วดึงผ้ามาคลุมโปง แต่ในใจอยากจะหัวเราะที่ก้องทำเป็นงอนราวกับเป็นผู้หญิง ฝ่ายก้องพอได้ยินตังค์พูดตัดบทแบบนั้นก็หน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ทำไมมันไม่หลงกลมารยากูเลยวะ

“เออ นอนก็ได้วะ” ก้องพูดเสียงประชดประชันพร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมโปงเหมือนที่ตังค์ทำ /ไอ้หน้าตี๋ ถ้าไม่รักนะ จะไม่ยอมทำตามที่ขอหรอก

“คิก คิก คิก” ตังค์นอนหัวเราะคิดว่าเบาที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ อยู่ภายใต้ผ้าห่ม

“...” หืม ไอ้ตี๋ มันขำอะไร? ก้องได้ยินเสียงหัวเราะคิกคิกเบาๆ ดังมาจากเตียงข้างๆ และมีแนวโน้มว่าเสียงหัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆ เขาดึงผ้าห่มทันที พร้อมเดินไปที่ต้นเสียง

“ขำมากมั้ย” ก้องก้มไปพูดใกล้ๆ ผ้าห่ม ซึ่งกำลังคลุมร่างที่กำลังหัวเราะอยู่

“จะลุกมาไมอีก ผมจะนอน” เมื่อรู้ตัวว่าถูกจับได้ตังค์จึงดึงผ้าห่มออกจากใบหน้าของตัวเอง เขารู้ตัวแล้วว่าเขาเผลอหัวเราะดังเกินไปแล้ว เลยแสร้งทำเป็นอารมณ์เสียกลบเกลื่อน

“ตอนแรกก็จะให้นอนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ไม่ให้นอนแล้ววะ” ก้องพูดเสร็จก็ขึ้นไปคร่อมตังค์บนเตียงอย่างรวดเร็ว

“พี่หมายความว่าอย่างไง” ตังค์แกล้งถามไปงั้น เขารู้อยู่แล้วว่าก้องหมายถึงอะไร

“ไม่รู้จริงๆ เหรอ” ก้องก้มลงมาใกล้ๆ มาขึ้นอีก

“...” ตังค์ผยักหน้าบอกว่าไม่รู้จริงจริ๊ง

“...” โถ่ ไอ้ตี๋กูรู้ว่ามึงรู้ ก้องมองหน้าตังค์อย่างหมั้นเขี้ยว

“แบบนี้ไง” ก้องก้มลงเอาหนวดไปไซร้ต้นคอขาวของตังค์อย่างสนุกสนาน

“ฮ่าๆ อย่าดิ ฮ่าๆ อย่า หยุด ฮ่าๆ โอ้ย ฮ่าๆ” ตังค์พยายามดิ้นไปดิ้นมา รวมถึงเอามือผลักคนที่ตันที่นั่งคร่อมอยู่ด้านบน แต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอ ดูเหมือนมือไม้ของเขาจะอ่อนแรงไปหมด เพราะหัวเราะจนเหนื่อย

“ฮาๆ อย่านะ ฮา ยอม ยอม ยอมล้าวว” ตังค์ทำพูดไปหอบไป อัตราการเต้นของหัวใจรุนแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง  

“โถ่ นึกว่าจะแน่” ก้องหยุดไซร้คอตังค์แล้วเงยขึ้นมองหน้าตังค์อย่างสำรวจ ส่วนตังค์ก็จ้องใบหน้าคมเข้มของก้องเช่นกัน

“นี่แน่ะ ตาผมแล้ว” ตังค์พลิกตัวขึ้นมาคร่อมก้องบ้าง /ฮึ ไอ้หนวด ตัวเล็กกว่าแท้ๆ ยังจะแกล้งคนอื่นอีก

“โถ่ คิดว่ากลัวเหรอ” ก้องทำน้ำเสียงท้าทาย /ไอ้ตี๋หน้าใสกริ๊ง หนวดก็ไม่มีซะหน่อย และกูก็ไม่ได้บ้าจี้ด้วย จะมีปัญญาทำอะไรกูได้

“หลับตานะ” ตังค์ออกคำสั่งราวกับเป็นเจ้านาย ส่วนก้องก็รีบแปลงร่างเป็นบ่าวและทำตามคำสั่งนั้นอย่างเคร่งครัดทันที เขาหลับตาปี๋ /ไอ้หนวดทำเป็นสบายใจไปเถอะ

“...” ตังค์ยิ้มหวาน ก่อนจะก้มลงไปที่ซอกคอของก้องแล้วไซร้ไปมาอย่างชำนาญจนก้องเคลิ้มหลับตาพริ้ม แต่ไม่นานก่อนที่จะมีอะไรไปมากกว่านี้

“โอ้ยยย” ก้องตะโกนด้วยความเจ็บ

“ฮ่าๆๆ” พี่แกล้งผมก่อนนะ

“กัดจมเขี้ยวเลยเหรอ ไอ้หมา” ก้องจับคอตัวเอง ซึ่งขณะนี้รอยฟันของตังค์ประทับอยู่ เขาใช่มือถูต้นคอตัวเองเพื่อบรรเทาอาการเจ็บ

“ว่าผมเป็นหมาเหรอ” ตังค์แกล้งทำหน้าเศร้า

“โธ่ หมาอะไรจะน่ารักแบบนี้” ก้องรั้งตัวตังค์ลงมาซบอก ตังค์ยิ้มตาปิดก่อนเงยมองหน้าที่มีหนวดเคราครึ้มอย่างมีความสุข

“ขออะไรอย่างหนึ่งได้ม้ะ” ตังค์ถาม ตอนนี้มือของเขาวนไปวนมาอยู่ที่แผงอกแกร่งของก้องอย่างยั่วยวน

“ไม่ให้กัดแล้วนะ" ก้องรีบปฎิเสธ  

"...แต่ให้กินได้” ก้องเหมือนจะรู้ทันความคิดของตังค์ เขารังใบหน้าหวานของตังค์มาจูบอย่างเร้าร้อน ให้สมกับที่คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายก่อนที่จะแยกกันเพื่อกลับไปเล่นให้กับสโมสรของตัวเอง ทั้งสองจูบกันเนิ่นนานก่อนที่มือของแต่ละคนพยายามจะถอดเสื้อผ้าของฝ่ายตรงข้ามให้ได้...จบ555555555

/สั้นๆ แหละดี