ยันเดะเระจัง กับรุ่นพี่สุดหื่น (18+)
-
เขียนโดย Queen_Tiger2252
วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.26 น.
10 chapter
5 วิจารณ์
17.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.58 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
8) จัดงานครั้งใหญ่ 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ช่วยเซ็นเอกสารตรงนี้ด้วยนะครับ"เสียงอันทุ้มใหญ่คุ้นหูพูดขึ้น
"ได้ค่ะ"เสียงที่ฉันจะพอคุ้นเคยดังขึ้น
ฉันลืมตาจากการสลบครั้งที่2เพราะได้ยินเสียงการพูดคุยของใครบางคน ทำให้ฉันตื่นขึ้น ฉันค่อยๆพยุงตัวขึ้นมา แล้วมองไปในห้องปกครองก็พบว่สแม่ฉันเซ็นเอกสารและพูดอะไรกับอาจารย์ซักอย่าง....แต่ฉันก็ดูไม่ออกหรอกว่าพวกเค้าพูดอะไรกัน ฉันพลันสายตาไปเห็นรุ่นพี่ที่กำลังเดิน ฉันเลยเปลี่ยนจากท่าที่นอนอยู่เป็นท่านั่ง
"เป็นไงบ้างหล่ะ น้องยัน"เสียงทุ้มละมุนพูดขึ้นก่อนจะมายืนข้างหน้าฉัน ฉันค่อยๆแหงนมองร่างสูงโปร่งของรุ่นพี่
"ไม่เปนอะไรมากค่ะ แค่ปวดตามตัวนิดหน่อย"
ฉันพูดเสียงสั่นด้วยความเขินที่เราสองคนอยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าเก่า
"ฮ่าฮ่าฮ่า..น้องนี่ซ่าจริงๆนะไปมีเรื่องกับดัมเยอร์และก็ดาวโรงเรียน ดีนะที่พี่เจอน้องโดนทำร้ายอยู่เลยช่วยทัน ไม่งั้นระบมทั้งตัวแน่ๆ หึหึ"หลังพูดเสร็จรุ่นพี่ก็เอามือมาโอบไหล่ฉันและยีหัวเบาๆ
"แล้วหนูมาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ"ฉันพูดด้วยความสงสัย
"อ๋อ ก็ห้องพยาบาลมันปิดเลยมาเอสกล่องปฐมพยาบาลห้องนี้ แต่มีผู้ปกครองของเนียสจังมาทำธุระ หน่ะ"
ฉันทำหน้ามึนแสดงว่าคนข้สงในไม่ใช่แม่ฉันอ่ะสิ เฮ่ออออโล่งอกไปที
รุ่นพี่มองหน้าฉันเพราะฉันถอนหายใจเสียง
"เป็นอะไรหรอ"
ฉันส่ายหน้าแสดงถึงว่าฉันไม่ได้เป็นอะไร
รุ่นพี่ช่วยพยุงตัวฉันให้ลุกขึ้นและะาฉันเดินจนไปถึงห้องเรียน ฉันกับรุ่นพี่ลากันที่หน้าห้องเรียน
ฉันค่อยๆก้าวขาที่เป็นรอยช้ำเข้าไปในห้องเรียน ทุกสายตาในห้องเรียนหยุดมองมาที่ฉันมิคุผู้น่ารัก รีบวิ่งมาหาฉันแล้วช่วยพยุงฉันไปที่โต๊ะเรียน
"คุณครูหายไปไหนหรอ มิคุ??"
ฉันมองมิคุด้วยความสงสัย
"อ๋อ วันนี้ไม่มีสอนจ้ะ"
เสียงใสน่ารักตอบมา
"อ่าว...และ.....แล้วจะเรียนยังไง"
"ก็ไม่ต้องเรียน ก็คุณครูหน่ะต้องไปเตรียมงานสำหรับพรุ่งนี้หน่ะ มันเร่งด่วนเลยไม่มีคาบสอน"
"งานอะไรหรอ"
"อ่าว..เธอไม่รู้เรื่องเลยหรอ ก็แม่เนียสจังอ่ะ"ฉันค่อยหันหน้าไปมองโต๊ะเนียสจังที่มีแต่คนมุง"แม่เนียสจังจ้างให้โรงเรียนเราจัดงานเลี้ยงตอนรับเนียสจังกับพี่ชาย(ญาติ)ของเนียสจังอ่ะสิ"
"จริงหรอ?? เนียสจังดีจริงๆเลยนะเนี่ยพ่อแม่ดูแลอย่างดีเลย"
ฉันมอวออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็จินตนาการต่างๆถึงวันงานว่าจะเป็นยังไง จนฉันคล้อยหลับไป
To be continue.......
ก็อย่างที่บอกจะมาเมษาแต่ว่าช่วงนี้เริ่มว่างๆไม่ทีอะไรทำเลยมาแต่ง^^ "ไหนบอกมาเมษาหลอกลวงนี่หน่า"ยันจังพูด ขอโทดจ้าาาาแต่ก็นะคนเขียนว่สงเกินฮ่าฮ่าฮ่า
"ได้ค่ะ"เสียงที่ฉันจะพอคุ้นเคยดังขึ้น
ฉันลืมตาจากการสลบครั้งที่2เพราะได้ยินเสียงการพูดคุยของใครบางคน ทำให้ฉันตื่นขึ้น ฉันค่อยๆพยุงตัวขึ้นมา แล้วมองไปในห้องปกครองก็พบว่สแม่ฉันเซ็นเอกสารและพูดอะไรกับอาจารย์ซักอย่าง....แต่ฉันก็ดูไม่ออกหรอกว่าพวกเค้าพูดอะไรกัน ฉันพลันสายตาไปเห็นรุ่นพี่ที่กำลังเดิน ฉันเลยเปลี่ยนจากท่าที่นอนอยู่เป็นท่านั่ง
"เป็นไงบ้างหล่ะ น้องยัน"เสียงทุ้มละมุนพูดขึ้นก่อนจะมายืนข้างหน้าฉัน ฉันค่อยๆแหงนมองร่างสูงโปร่งของรุ่นพี่
"ไม่เปนอะไรมากค่ะ แค่ปวดตามตัวนิดหน่อย"
ฉันพูดเสียงสั่นด้วยความเขินที่เราสองคนอยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าเก่า
"ฮ่าฮ่าฮ่า..น้องนี่ซ่าจริงๆนะไปมีเรื่องกับดัมเยอร์และก็ดาวโรงเรียน ดีนะที่พี่เจอน้องโดนทำร้ายอยู่เลยช่วยทัน ไม่งั้นระบมทั้งตัวแน่ๆ หึหึ"หลังพูดเสร็จรุ่นพี่ก็เอามือมาโอบไหล่ฉันและยีหัวเบาๆ
"แล้วหนูมาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ"ฉันพูดด้วยความสงสัย
"อ๋อ ก็ห้องพยาบาลมันปิดเลยมาเอสกล่องปฐมพยาบาลห้องนี้ แต่มีผู้ปกครองของเนียสจังมาทำธุระ หน่ะ"
ฉันทำหน้ามึนแสดงว่าคนข้สงในไม่ใช่แม่ฉันอ่ะสิ เฮ่ออออโล่งอกไปที
รุ่นพี่มองหน้าฉันเพราะฉันถอนหายใจเสียง
"เป็นอะไรหรอ"
ฉันส่ายหน้าแสดงถึงว่าฉันไม่ได้เป็นอะไร
รุ่นพี่ช่วยพยุงตัวฉันให้ลุกขึ้นและะาฉันเดินจนไปถึงห้องเรียน ฉันกับรุ่นพี่ลากันที่หน้าห้องเรียน
ฉันค่อยๆก้าวขาที่เป็นรอยช้ำเข้าไปในห้องเรียน ทุกสายตาในห้องเรียนหยุดมองมาที่ฉันมิคุผู้น่ารัก รีบวิ่งมาหาฉันแล้วช่วยพยุงฉันไปที่โต๊ะเรียน
"คุณครูหายไปไหนหรอ มิคุ??"
ฉันมองมิคุด้วยความสงสัย
"อ๋อ วันนี้ไม่มีสอนจ้ะ"
เสียงใสน่ารักตอบมา
"อ่าว...และ.....แล้วจะเรียนยังไง"
"ก็ไม่ต้องเรียน ก็คุณครูหน่ะต้องไปเตรียมงานสำหรับพรุ่งนี้หน่ะ มันเร่งด่วนเลยไม่มีคาบสอน"
"งานอะไรหรอ"
"อ่าว..เธอไม่รู้เรื่องเลยหรอ ก็แม่เนียสจังอ่ะ"ฉันค่อยหันหน้าไปมองโต๊ะเนียสจังที่มีแต่คนมุง"แม่เนียสจังจ้างให้โรงเรียนเราจัดงานเลี้ยงตอนรับเนียสจังกับพี่ชาย(ญาติ)ของเนียสจังอ่ะสิ"
"จริงหรอ?? เนียสจังดีจริงๆเลยนะเนี่ยพ่อแม่ดูแลอย่างดีเลย"
ฉันมอวออกไปนอกหน้าต่างแล้วก็จินตนาการต่างๆถึงวันงานว่าจะเป็นยังไง จนฉันคล้อยหลับไป
To be continue.......
ก็อย่างที่บอกจะมาเมษาแต่ว่าช่วงนี้เริ่มว่างๆไม่ทีอะไรทำเลยมาแต่ง^^ "ไหนบอกมาเมษาหลอกลวงนี่หน่า"ยันจังพูด ขอโทดจ้าาาาแต่ก็นะคนเขียนว่สงเกินฮ่าฮ่าฮ่า
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ