My Love ชีวิตรักประจำวันของฉัน

     วันเสาร์ ณ บ้านของใบหม่อน
     "พี่บอกแล้วไงว่าพี่เขียนติดไว้ที่ฝานะทำไมไม่ฟังกันเลย"
     "มันมีซะที่ไหนกันเล่า อย่ามาชงมาชื่อเลยแล้วผมก็ไม่ได้กินสักหน่อยอย่ามาใส่ร้ายกันสิ"
     "แกกินของพี่ไปตั้ง 2 ถ้วยแล้วนยงไม่พออีกหรือไงไอร๊กิ่งไผ่"
     "โฮ่แล้วทีพี่กินของผมไปละ"
     "ฉันก็ซื้อมาคืนแกแล้วไงละยังไม่พอใจอีกหรอ"
     "ก็ยังนะสิแล้วทีพี่ละ"
     "พอแล้วน่ากิ่งหม่อนเดี๋ยวแม่ไปซื้อให้ใหม่นะอย่าทะเลาะกันเลยเสียงดังไปถึงข้างนอกแล้ว"
     "ถ้าผมจะมีพี่สาวอย่างนี้ละก็ผมยอมมีพี่เป็นลูกหมาดีกว่าฮึ"
     "แม่คะหนูไปข้างนอกนะคะ ไม่อยากอยู่บ้านให้เสียอารมณ์หรอกค่ะแล้วจะกลับมาตอนเย็นๆนะคะ"
     "ผมขึ้นไปนอนอยู่บนห้องนะแม่"
     "เดี๋ยวสิกิ่งหม่อน"
     เมื่อมาทางหม่อนที่เดินไปที่ริมแม่น้ำแถวบ้านแล้วน้ำเอาหินปาลงน้ำพร้อมกับบ่นพึมพัมอยู่คนเดียว
     "ไม่เห็นจเข้าใจเลยเราก็เขียนชื่อติดไว้ที่ฝาแล้วนี้มองไม่เห็นรึยังไงนะ ตาถั่วรึไงไอ๊บ้าเอ๊ย"
     "กำลังว่าใครอยู่หรอใบหม่อน"
     "เอ๊ะ ใบ ไม้"
     "ให้เราปลอบมั๊ย"
     "มาทำอะไรที่นี้หรอ รึว่ามาเดินเล่นนะ"
     "อ่อเราพาน้องหมามาเดินเล่นนะ"
     "อย่างนั้นหรอแล้วชื่ออะไรหรอ"
     "ปั๊กกี้นะ ชั้นขอนั่งข้างๆได้ไหม"
     "ได้สิ"
     "โมโหเรื่องน้องชายหรอ"
     "อืมแล้วใบไ้รู้ได้ไงนะ"
     "ก็พอดีฉันเดินผ่านบ้านของใบหม่อนนเลยได้ยินเสียงทะเลาะกันดังลั่นเลย"
     "อย่างนั้นหรอ"
     "แล้วทะเลาะกันเรื่องอะไรละ"
     "เรื่องพุดดิ้งนะ แม่แันจะซื้อมาให้วันละ 2 ถ้วยนะ แล้วทีนี้กิ่งก็ดันกินส่วนของฉันเข้าไปนะก็เลยทะเลาะกัน"
     "อย่าใส่ใจเลยใบหม่อนมันก็แค่พุดดิ้งนะ ความสัมพันธุ์ของเธอกับกิ่งมันเปาะบางขนาดนั้นเลยหรอ ถึงทำให้ทเลากนเพียงเพราแค่พุดดิ้งเพียงถ้วยเดียวนะ"
     "นั้นสินะฉันคงจะใส่อารมณ์มากไปหน่อย ขอบคุณนะใบไม้"
     หันมาทางกิ่งไผ่ที่เก็บตัวอยู่ในห้อง
     ก็อกๆๆๆ
     "กิ่ง กิ่ง เปิดประตูให้แม่หน่อยกิ่ง
     "มีอะไรอีกละแม่"
     "แม่เอาข้าวต้มมาให้นะ"
     "เดี๋ยวผมกินเองฮะแม่ลงไปเถอะ"
     "เดี๋ยวแม่มีอะไรจะพูดด้วย แม่เข้าไปนะ"
     "ลูกนะรักพี่หม่อนรึป่าว"
     "ก็รักครับ"
     "แล้วทำไมต้องมาทะเลากันเพียงแค่ขนมเพียงถ้วยเดียวละกิ่ง หม่อนนรักลูกมากเลยนะกิ่งลูกรู้รึป่าว"
     "ผมรู้ฮะแม่"
     "แม่รู้แล้วละเรื่องเมื่อวานนะ ถ้าหม่อนไม่รักลูกละก็พี่เขาคงจะไปโรงเรียนไม่มาสนใจตัวลูกหรอกนะ"
     "พี่เขาคงจะแค่ขี้เกียจไปโรงเรียนละมั้ง"
     "ไม่หรอกแล้วลูกรู้รึป่าวว่าข้าวต้มนี้ใครเป็นคนทำ"
     "ก็แม่เป็นคนทำไม่ใช่หรอ"
     "ป่าวพี่เขาเป็นคนทำนะ ยอมตื่นแต่เช้ามาต้มข้าวต้มให้เลยนะ"
     "แม่ผมขอเงินหน่อยสิ"
     "จะเอาไปทำอไรงันหรอ"
     "เถอะนะแม่แล้วผมจะออกไปข้างนอก"
     "นี้จ๊ะ 50 บาทคงพอนะ"
     "ผมไปแล้วนะครับแล้วเย็นๆจะรีบกลับบ้าน"
     "สวัสดีค่ะต้องการอะไรคะ"
    "ผมขอไอนั้น 2 ถ้วย ครับ"
     "นี้จ๊ะ ทั้งหมด 50 บาทจ๊ะ"
     "ขอบคุณมากครับ"
     "พี่คงจะอยู่ที่ริมแม่น้ำสินะเอาละรีบหน่อยละกัน"
     "พี่หม่อน พี่หม่อน พี่หม่อน"
     "ไอกิ่งมาทำอะไรที่นี้เนี้ย"
     "พี่หม่อนผมขอโทษ นี้ครับผมซื้อมาขอโทษน พี่จะสั่งอะไรก็ได้แต่ต้องหายโกรธผมนะ"
     "ได้สิงันมากินพุดดิ้งเป็นเพื่อนพี่นะ"
    "เข้าใจกันแล้วสินะใบหม่อน"
     "อืมมขอบใจนะใบไม้"
     "อืมงันฉันกลับก่อนนะ"
     "อร่อยที่สุดเลยละพุดดิ้งเนี้ย"
     "กินเงียบๆหน่อยก็ได้นะพี่หม่อน"
     "แหม่ก็มันอร่อยนี้นา ขอบคณนะที่ซื้อมาขอโทษนะกิ่ง"
     "ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า"
/////โปรดติดตามตอนต่อไป\\\\\