[Happy Birth Day] สุขสันต์วันเกิด
-
1) เริ่มต้นการเตรียมเซอร์ไพรส์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตอนที่ 1
16:00 น.
"นี่!!!ทุกคนปิดร้านได้แล้วล่ะ วันนี้ปิดเร็วกันหน่อยเถอะ" เสียงของเจ้าของร้านตัวเล็ก เอ่ยบอก พนักงาน 3-4 ในร้าน
"ครับ/ค่ะ!!!" พนักทุกคนต่างตอบรับ
"วันนี้เป็นอะไรเนี่ยรูมิจัง ทำไมปิดเร็วจังเลย?" เสียงของพี่นานะ เอ่ยถามสาวน้อยนามรูมิ
"เป็นความลับคะพี่นานะ รูมิบอกใครไม่ได้หรอก ^ ^" รูมิตอบกลับด้วยท่าทียิ้มแย้ม
"แม้แต่พี่ก็ไม่ได้เลยหรอ อยากรู้จังเลย" นานะยังคงอ้อนขอให้รูมิบอก
"ไม่ได้จริงๆค่ะ พี่นานะค่ะรูมิฝากปิดร้านหน่อยได้มั้ยค่ะ พอดีว่ารูมิมีธุระน่ะค่ะ" รูมิเอ่ยถามรุ่นพี่คนสวย
"ได้สิจ๊ะ เดี๋ยวพี่ปิดร้านให้ รูมิรีบไปทำธุระเถอะจ๊ะ" นานะตอบตกลงก่อนที่จะหันไปเก็บร้านต่อ
"งั้นรูมิไปแล้วน่ะค่ะ" รูมิเอ่ยบอกก่อนที่จะวิงออกไปจากร้าน
=================================
Rumi ' Part
ฉันกำลังวิ่งออกจากร้านด้วยท่าทีที่มีความสุขมากๆ แหงล่ะจะไม่ให้มีความสุขได้ยังไงล่ะก็วันนี้น่ะมันวันเกิดที่ฉันจะอายุครบ 22 ปีนี่นา แล้วฉันก็หวังว่าแฟนของฉันน่ะจะเตรียมของขวัญไว้ให้ฉันด้วยเลยอยากรีบกลับบ้านไปรอดูของขวัญยังไงล่ะ ^^
เมื่อกลับมาถึงบ้านฉันก็รู้สึกแปลกใจมาก เพราะว่าที่บ้านน่ะมืดสนิท เหมือนไม่มีใครอยู่เลยทั้งๆที่ปกติแล้ว เคียวจะเอาแต่อยูบ้านไม่ไปไหนแท้ๆ แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าเคียวคงเตรียมเซอร์ไพรส์ฉันแน่เลยแต่ความคิดนั้นก็หยุดชะงักทันทีเมื่อเปิดไฟแล้วเข้ามาในโซนครัวก็เห็นกระดาษโน๊ตแผ่นหนึ่งติดเอาไว้
ฉันไปเที่ยวกับเพื่อนน่ะ
อาจจะกลับช้าหน่อย
เคียว
"เคียว...อีตาบ้า!!"ฉันพูดออกไปด้วยความโมโหปนหงุดหงิด แหงล่ะ!! จะไม่ให้หงุดหงิดได้ไงล่ะ ก็ในเมื่อฉันอุสาห์รีบกลับบ้านมาเพื่อรอให้นายมาเซอร์ไพรส์วันเกิดฉัน ไมใช้กลับบ้านมานั้งรอนายกลับบ้าน คอยดูน่ะกลับมาเมื่อไหร่ล่ะก็นอนนอกห้องไปเลย!!!
22:30 น.
นี่ก็เป็นเวลา4ทุ่มกว่าแล้ว
"ทำไมเคียวยังกลับมาอีกล่ะเนี่ย"
กริ๊ก
"กลับมาแล้ว"
พูดถึงก็มาเลยน่ะย่ะ อีตาบ้าเคียว
"เคียว..."
"หืม"
"นายรู้หรือเปล่าวันนี้วันอะไร"
"อ๋อ ก็วันศุกร์ไง เธอจำไม่ได้ดหรอ"
อีตาบ้า ชิฉันจะให้นายนอนนอกห้องแล้วน่ะ
"ล้อเล่นน่า ฉันจำได้น่า วันนี้น่ะวันเกิดเธอใชมี้ยล่ะ สุขสันต์วันเกิดน้า"เคียวพูดขึ้น
"แค่เนี้ย??? ไหนเค้กฉันล่ะ??? ของขวัญล่ะ???" รูมิถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดสุดๆ
"คร้าบบบ เข้าใจแล้วครับงั้นเดี๋ยววันพรุ่งนี้ผมจะพาไปสวนสนุก แล้วตามใจทุกอย่างเลยคร้าบบ"
================
วันรุ่งขึ้น
ณ สวนสนุก xxx
"เคียวเอาอันนั้นฉันอยากกินอันนั้น" รูมิเอ่ยขึ้น
เคียวผู้ที่พึ่งจะรู้สึกว่าเค้าคิดผิดที่บอกว่าจะตามใจรูมิทุกอย่าง เพราะตั้งแต่มาถึงสวนสนุกรูมิก็เล่นเครื่องเล่นแบบไม่หยุด เจอของที่ชอบก็จะบอกให้เคียวซื้อให้ กินนู้นกินนี้ไม่หยุดจนเคียวเสียไปหลายบาทมาก
"นี่เธอน่ะ ยังจะกินอีกหรอ เดี๋ยวก็กลาเป็นหมูตอนหรอก"เคียวเอ่ยขึ้น
"แล้วจะทำไม ก็ในเมื่อฉันอยากกินนี่ นายมีปัญหาหรือไง"รูมิเอ่ย
"คร้าบๆ เี๋ยวกระผมจะไปซื้อมาให้เดี๋ยวนี้แหละ"
"เร็วๆเลยน่ะ"รูมิเอ่ยพูดในเชิงออกคำสั่ง
หึ ได้เสียเงินอีกแล้วสิเคียว
ในวันนั้นทั้งวันเรียกได้ว่าอาจจะเป็นวันที่รูมิมีความสุขมากๆเลยก็ว่าได้ เพราะวนนั้นทั้งวันรูมิยิ้มไม่หยุดหลายครั้งเลย
.
..
...
END
16:00 น.
"นี่!!!ทุกคนปิดร้านได้แล้วล่ะ วันนี้ปิดเร็วกันหน่อยเถอะ" เสียงของเจ้าของร้านตัวเล็ก เอ่ยบอก พนักงาน 3-4 ในร้าน
"ครับ/ค่ะ!!!" พนักทุกคนต่างตอบรับ
"วันนี้เป็นอะไรเนี่ยรูมิจัง ทำไมปิดเร็วจังเลย?" เสียงของพี่นานะ เอ่ยถามสาวน้อยนามรูมิ
"เป็นความลับคะพี่นานะ รูมิบอกใครไม่ได้หรอก ^ ^" รูมิตอบกลับด้วยท่าทียิ้มแย้ม
"แม้แต่พี่ก็ไม่ได้เลยหรอ อยากรู้จังเลย" นานะยังคงอ้อนขอให้รูมิบอก
"ไม่ได้จริงๆค่ะ พี่นานะค่ะรูมิฝากปิดร้านหน่อยได้มั้ยค่ะ พอดีว่ารูมิมีธุระน่ะค่ะ" รูมิเอ่ยถามรุ่นพี่คนสวย
"ได้สิจ๊ะ เดี๋ยวพี่ปิดร้านให้ รูมิรีบไปทำธุระเถอะจ๊ะ" นานะตอบตกลงก่อนที่จะหันไปเก็บร้านต่อ
"งั้นรูมิไปแล้วน่ะค่ะ" รูมิเอ่ยบอกก่อนที่จะวิงออกไปจากร้าน
=================================
Rumi ' Part
ฉันกำลังวิ่งออกจากร้านด้วยท่าทีที่มีความสุขมากๆ แหงล่ะจะไม่ให้มีความสุขได้ยังไงล่ะก็วันนี้น่ะมันวันเกิดที่ฉันจะอายุครบ 22 ปีนี่นา แล้วฉันก็หวังว่าแฟนของฉันน่ะจะเตรียมของขวัญไว้ให้ฉันด้วยเลยอยากรีบกลับบ้านไปรอดูของขวัญยังไงล่ะ ^^
เมื่อกลับมาถึงบ้านฉันก็รู้สึกแปลกใจมาก เพราะว่าที่บ้านน่ะมืดสนิท เหมือนไม่มีใครอยู่เลยทั้งๆที่ปกติแล้ว เคียวจะเอาแต่อยูบ้านไม่ไปไหนแท้ๆ แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าเคียวคงเตรียมเซอร์ไพรส์ฉันแน่เลยแต่ความคิดนั้นก็หยุดชะงักทันทีเมื่อเปิดไฟแล้วเข้ามาในโซนครัวก็เห็นกระดาษโน๊ตแผ่นหนึ่งติดเอาไว้
ฉันไปเที่ยวกับเพื่อนน่ะ
อาจจะกลับช้าหน่อย
เคียว
"เคียว...อีตาบ้า!!"ฉันพูดออกไปด้วยความโมโหปนหงุดหงิด แหงล่ะ!! จะไม่ให้หงุดหงิดได้ไงล่ะ ก็ในเมื่อฉันอุสาห์รีบกลับบ้านมาเพื่อรอให้นายมาเซอร์ไพรส์วันเกิดฉัน ไมใช้กลับบ้านมานั้งรอนายกลับบ้าน คอยดูน่ะกลับมาเมื่อไหร่ล่ะก็นอนนอกห้องไปเลย!!!
22:30 น.
นี่ก็เป็นเวลา4ทุ่มกว่าแล้ว
"ทำไมเคียวยังกลับมาอีกล่ะเนี่ย"
กริ๊ก
"กลับมาแล้ว"
พูดถึงก็มาเลยน่ะย่ะ อีตาบ้าเคียว
"เคียว..."
"หืม"
"นายรู้หรือเปล่าวันนี้วันอะไร"
"อ๋อ ก็วันศุกร์ไง เธอจำไม่ได้ดหรอ"
อีตาบ้า ชิฉันจะให้นายนอนนอกห้องแล้วน่ะ
"ล้อเล่นน่า ฉันจำได้น่า วันนี้น่ะวันเกิดเธอใชมี้ยล่ะ สุขสันต์วันเกิดน้า"เคียวพูดขึ้น
"แค่เนี้ย??? ไหนเค้กฉันล่ะ??? ของขวัญล่ะ???" รูมิถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดสุดๆ
"คร้าบบบ เข้าใจแล้วครับงั้นเดี๋ยววันพรุ่งนี้ผมจะพาไปสวนสนุก แล้วตามใจทุกอย่างเลยคร้าบบ"
================
วันรุ่งขึ้น
ณ สวนสนุก xxx
"เคียวเอาอันนั้นฉันอยากกินอันนั้น" รูมิเอ่ยขึ้น
เคียวผู้ที่พึ่งจะรู้สึกว่าเค้าคิดผิดที่บอกว่าจะตามใจรูมิทุกอย่าง เพราะตั้งแต่มาถึงสวนสนุกรูมิก็เล่นเครื่องเล่นแบบไม่หยุด เจอของที่ชอบก็จะบอกให้เคียวซื้อให้ กินนู้นกินนี้ไม่หยุดจนเคียวเสียไปหลายบาทมาก
"นี่เธอน่ะ ยังจะกินอีกหรอ เดี๋ยวก็กลาเป็นหมูตอนหรอก"เคียวเอ่ยขึ้น
"แล้วจะทำไม ก็ในเมื่อฉันอยากกินนี่ นายมีปัญหาหรือไง"รูมิเอ่ย
"คร้าบๆ เี๋ยวกระผมจะไปซื้อมาให้เดี๋ยวนี้แหละ"
"เร็วๆเลยน่ะ"รูมิเอ่ยพูดในเชิงออกคำสั่ง
หึ ได้เสียเงินอีกแล้วสิเคียว
ในวันนั้นทั้งวันเรียกได้ว่าอาจจะเป็นวันที่รูมิมีความสุขมากๆเลยก็ว่าได้ เพราะวนนั้นทั้งวันรูมิยิ้มไม่หยุดหลายครั้งเลย
.
..
...
END
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ