[Just be Friend] ขอเเค่นั้น

 "เธอฆ่าพ่อกับเม่ของตัวเองเหรอ"
"ใช่ ฉันฆ่าพวกเขาทั้งสองเอง"
ยัยไอฮาระอย่าพึ่งดราม่าดิ ฉันจะเเต่งให้มันตลกนะ
"เหตุผลคืออะไรงั้นเหรอ"
"พ่อกับเเม่หน่ะ มักทะเลาะกันเป็นประจำเเละทุกครั้งที่ทะเลาะจะขู่ฆ่ากันเองตลอด ทั้งคู่เป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่ที่ฉันอายุ 5 ขวบเเล้ว เเละมาวันนึงพวกเขาก็ทะเลาะกันอีกฉันทนไม่ไหวก็เลย ยิงพวกเขาจนตายด้วยปืนนี้"
ไอฮาระพูดไปพลางจับกระบอกปืนทีีอยู่บนเอว
"งั้นเหรอ เธอก็เลยอยากสำนึกผิดเลยไปที่ โรเเมนติก เเลนด์ สินะ"
''อืม"
"เฮ้อ เธอหน่ะอย่าเศร้าไปเลย ฉันไม่ชอบเลยนะที่เธอเศร้าเเบบนี้ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ ฉันชอบเธอในเเบบที่เธอมีความสุข "
เอาล่ะคิรัวเริ่มเเก้ไขสถานการณ์มาคุเเล้วเเต่ว่าเมื่อไหร่จะถึง โรเเมนติก เเลนด์หว่า
"ขณะนี้เรามาถึงโรเเมนติก เเลนด์เเล้วขอให้ทุกท่านสนุกกับการท่องเที่ยวนะคะ"
"เอาล่ะเขาประกาศเเล้ว ไปกันเถอะ"
คิรัวลุกขึ้นยืนเเล้วยื่นมือไปหาไอฮาระ อิจฉาเธอจังไอฮาระฉันเองก็อยากมีวิตเเบบนั้นมั่งจัง°∆°
"อืม"
ไอฮาระจับมือของคิรัวเเล้วรีบวิ่งออกจากรถไฟ ไปถึงโรเเมนติก เเลนด์
"ว้าวว สวยจังเลยดอกไม้เต็มไปหมดเลย"
ยัยไอฮาระวิ่งดูดอกไม้สีสันต่างๆที่อยู่ในโรเเมนติก เเลนด์
"ดูนี่สิคิรัว สวยจังเลยเนอะ"
"เธอรู้จักชื่อฉันได้ยังไง ฉัยยังไม่เคยบอกชื่อฉันเลยนะ"
"เอ่อ... คือว่า"
"เฮ้อ วุ่นวายจริงๆ ไปนั่งคุยกันให้รู้เรื่องเลย"
ทั้งสองเดินไปที่เก้าอี้นั่งข้างๆน้ำพุ
"เธอรู้จักชื่อของฉันได้ไงกัน"
"ฉันจะบอกความจริงนาย"
"ความจริงอะไร"
เอาเเล้วจังหวะมาคุมันมาอีกเเล้วเว้ยยยย
"ความจริงก็คือฉันต้องสังหารนาย"
"อะไรนะ พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอเเล้วทำไม"
"มันเป็นภารกิจนี่ ฉันไม่สามารถขัดขืนผู้นำได้ เเต่ฉันก็ฆ่านายไม่ได้เพราะ ว่าพวกเราเป็นเพื่อนกัน เเต่ฉันขัดขืนคำสั่งไม่ได้ เเต่ฉันก็ฆ่านายไม่ได้ฉัน้ลยสับสน ขอโทษนะที่ฉันปิดบังนาย"
"ไม่เป็นไรหรอก เเค่เธอสารภาพฉันก็พอใจเเล้ว"
"เเต่ที่ฉันฆ่านายไม่ได้เพราะฉันรักนายนะ"
ไอฮาระพูดด้วยน้ำเสียงที่เบา ยัยไอฮาระเธอพูดอะไรออกมา เเต่ก็ดีเเล้วที่เธอพูดออกไปเบาๆ
"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ"
"ป่าวๆ ไม่มีอะไร"
อะไรเนี้ย ไอฮาระพูดเสียงเบาเเล้วยังอุตส่าห์ได้ยินอีกเเต่ก็ดีที่ได้ยินเเค่บางคำ
"คิรัว"
"อะไรเหรอ"
อะเฮือก!! จะสารภาพรักสินะเอาเลยไอฮาระสารภาพไปเลย
"ไปเที่ยวต่อกันเถอะ"
"อื้ม"
เเป่ว~ไม่ได้สารภาพรักหรอกเหรอ ทำไมอ่ะ เออเเต่ถ้าสารภาพรักไปมันก็ไม่เข้ากับชื่อเรื่องดิ เออโง่จังเรา
"นี้ๆ คิรัว"
"อะไรเหรอ"
"ฉันขอเเค่เป็นเพื่อนกับเธอได้ไหม"
"ได้ดิเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่เเล้วหนิ เเต่เมื่อกี่เธอคิดลึกไปป่าว"
"ป่าวน้า ฉันไม่ได้คิดลึกซะหน่อย"
ทั้งสองยังคงเป็นเพื่อนกัน เเต่ความรู้สึกของไอฮาระที่มีให้กับคิรัวยังคงอยู่กับเธอตลอดกาล
จบบริบูรณ์
♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️
เม้นได้นะ ตำหนิได้ไม่ว่ากัน