จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด
9.0
เขียนโดย Franin
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.39 น.
1 ตอน
1 วิจารณ์
3,470 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2558 22.19 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) การแข่งขัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในชีวิตคุณเคยตั้งความหวังไว้ไหม? คุณเคยคิดที่จะ...อยากได้อะไรไหม? คุณคิดที่จะประกอบ
การอันใด?คุณคิดถึงสิ่งต่างๆนานาหรือไม่?
ในตอนนี้เราจะมายกตัวอย่างมนุษย์2คนที่มีความฝันแต่การกระทำที่ต่างกัน งั้นเราไปดูกันเถอะ
"คุณสาริตครับ!"เสียงพนักงานคนนึงตะโกนเรียกชายหนุ่มผมดำสนิท ใส่ชุดพนักงานบริษัทดังลั่น
"ครับ? คุณชูเกียรติเรียกผมทำไมรึครับ?"สาริตหันมาถาม
"คุณพ่อคุณสาริตเรียกครับ"พนักงานหนุ่มบอกสาริต สาริตทำหน้างงๆแล้วเดินไปที่ห้องผจก.
'ก๊อกๆ'
"เข้ามา"เสียงเข้ม ของผู้ชายวัย60ปีบอก
"คุณพ่อเรียกผมทำไมครับ?"สาริตถามคุณพ่อของเขา
"นี่ปีหน้าแกก็ทำงานจริงๆจังแล้วสินะ"เสียงคุณพ่อพูดออกมา ขณะที่ตนนั้นนั่งมองกระจก
"ครับ"สาริตตอบ คุณพ่อหันเก้าอี้มาที่สาริตก่อนจะถามว่า
"แกน่ะ มีเป้าหมายว่าอย่างไร?"คุณพ่อพูด สีหน้าของเขานิ่งมากยากจะเดาออกว่าคุณพ่อคิดอย่างไร
"ปะ...เป้าหมาย...ผมจะไปทำกิจการที่ต่างประเทศครับ"สาริตตอบ เหงื่อของเขาหยดออกมา คุณ
พ่อเงียบไปสักขณะนึงก่อนจะปริปากพูด
"ดีแล้ว แต่อย่าหยุดกลางคันล่ะกัน พ่อจะเล่าให้ฟังเรื่อง พ่อ กับ คุณชิน"คุณพ่อพูดแล้วหยุดแก้วน้ำ
มาดื่ม สาริตนั่งมองคุณพ่ออย่างนิ่งสงบไม่ปริปากบ่นแต่อย่างไร
"เมื่อ40ปีที่แล้วน่ะ"
พ่อกับคุณชินเรียนคณะแพทยศาสตร์ด้วยกัน คุณชินขยัน ตั้งใจเรียนมาก ใฝ่หาความรู้วันยังค่ำ
ผิดกับพ่อที่ขี้เกียจ ไม่ค่อยฟังอาจารย์สอน แต่ก็อ่านหนังสือ พอสอบออกมาคะแนนเต็ม100
พ่อได้แค่65 แต่คุณชินกลับได้ 97 เรามีความฝันคล้ายๆกันคือ อยากจะชิงทุนเพื่อจะไปเป็นหน่วย
อาสาไปช่วยคนที่แอฟริกา เราทั้งคู่พยายามอย่างหนักในช่วงแรกๆ แต่หลังๆ พ่อเริ่มขี้เกียจ
ไม่ตั้งใจแต่อย่างก่อน ผิดกับคุณชินที่พยายามต่อไปไม่หยุดเพื่อเป้าหมายของเขา เมื่อถึงเวลา
ชิงทุนหรือสอบนั้น พ่อกลับทำได้แค่ช่วงปฎิบัติบางส่วน แต่ช่วงทฤษฎีพ่อกลับทำไม่ได้เลย
คุณชินนั้นทำได้ครบถ้วนสมบูรณ์แบบ
"ถ้าแก ทำตัวเหมือนพ่อล่ะก็...ชีวิตแกอาจจะตกอับก็ได้ กว่าพ่อจะหางานได้"คุณพ่อสอนสาริต
ซึ่งสาริตก็ซึมซับข้อมูล คำสอนไปเยอะ
หลายวันต่อมา สาริตได้สอบชิงทุนไปทำกิจการต่างประเทศก็ทำสำเร็จในที่สุด
เห็นไหมล่ะครับ คนเราน่ะ แค่การดำเนินการหากผิดพลาดไป เป้าหมายของคุณก็จะต่างออกไป
คนที่พยายามนั้นเป้าหมายของคุณก็อยู่ไม่ไกลเอื้อม แต่บางคนน่ะขี้เกียจเป้าหมายของคุณนั้น
ก็ห่างออกไป ห่างไปเรื่อยๆ จนเป้าหมายนั้นเปลี่ยนไป เพราะฉะนั้นคุณลองพยายามดูสิ ถึงมันจะ
ไม่ดีมากแต่มันคงเป็นที่น่าพอใจของคุณ ขอบคุณที่มาอ่านครับ
คอมเม้นด้านล่างด้วยนะครับ
การอันใด?คุณคิดถึงสิ่งต่างๆนานาหรือไม่?
ในตอนนี้เราจะมายกตัวอย่างมนุษย์2คนที่มีความฝันแต่การกระทำที่ต่างกัน งั้นเราไปดูกันเถอะ
"คุณสาริตครับ!"เสียงพนักงานคนนึงตะโกนเรียกชายหนุ่มผมดำสนิท ใส่ชุดพนักงานบริษัทดังลั่น
"ครับ? คุณชูเกียรติเรียกผมทำไมรึครับ?"สาริตหันมาถาม
"คุณพ่อคุณสาริตเรียกครับ"พนักงานหนุ่มบอกสาริต สาริตทำหน้างงๆแล้วเดินไปที่ห้องผจก.
'ก๊อกๆ'
"เข้ามา"เสียงเข้ม ของผู้ชายวัย60ปีบอก
"คุณพ่อเรียกผมทำไมครับ?"สาริตถามคุณพ่อของเขา
"นี่ปีหน้าแกก็ทำงานจริงๆจังแล้วสินะ"เสียงคุณพ่อพูดออกมา ขณะที่ตนนั้นนั่งมองกระจก
"ครับ"สาริตตอบ คุณพ่อหันเก้าอี้มาที่สาริตก่อนจะถามว่า
"แกน่ะ มีเป้าหมายว่าอย่างไร?"คุณพ่อพูด สีหน้าของเขานิ่งมากยากจะเดาออกว่าคุณพ่อคิดอย่างไร
"ปะ...เป้าหมาย...ผมจะไปทำกิจการที่ต่างประเทศครับ"สาริตตอบ เหงื่อของเขาหยดออกมา คุณ
พ่อเงียบไปสักขณะนึงก่อนจะปริปากพูด
"ดีแล้ว แต่อย่าหยุดกลางคันล่ะกัน พ่อจะเล่าให้ฟังเรื่อง พ่อ กับ คุณชิน"คุณพ่อพูดแล้วหยุดแก้วน้ำ
มาดื่ม สาริตนั่งมองคุณพ่ออย่างนิ่งสงบไม่ปริปากบ่นแต่อย่างไร
"เมื่อ40ปีที่แล้วน่ะ"
พ่อกับคุณชินเรียนคณะแพทยศาสตร์ด้วยกัน คุณชินขยัน ตั้งใจเรียนมาก ใฝ่หาความรู้วันยังค่ำ
ผิดกับพ่อที่ขี้เกียจ ไม่ค่อยฟังอาจารย์สอน แต่ก็อ่านหนังสือ พอสอบออกมาคะแนนเต็ม100
พ่อได้แค่65 แต่คุณชินกลับได้ 97 เรามีความฝันคล้ายๆกันคือ อยากจะชิงทุนเพื่อจะไปเป็นหน่วย
อาสาไปช่วยคนที่แอฟริกา เราทั้งคู่พยายามอย่างหนักในช่วงแรกๆ แต่หลังๆ พ่อเริ่มขี้เกียจ
ไม่ตั้งใจแต่อย่างก่อน ผิดกับคุณชินที่พยายามต่อไปไม่หยุดเพื่อเป้าหมายของเขา เมื่อถึงเวลา
ชิงทุนหรือสอบนั้น พ่อกลับทำได้แค่ช่วงปฎิบัติบางส่วน แต่ช่วงทฤษฎีพ่อกลับทำไม่ได้เลย
คุณชินนั้นทำได้ครบถ้วนสมบูรณ์แบบ
"ถ้าแก ทำตัวเหมือนพ่อล่ะก็...ชีวิตแกอาจจะตกอับก็ได้ กว่าพ่อจะหางานได้"คุณพ่อสอนสาริต
ซึ่งสาริตก็ซึมซับข้อมูล คำสอนไปเยอะ
หลายวันต่อมา สาริตได้สอบชิงทุนไปทำกิจการต่างประเทศก็ทำสำเร็จในที่สุด
เห็นไหมล่ะครับ คนเราน่ะ แค่การดำเนินการหากผิดพลาดไป เป้าหมายของคุณก็จะต่างออกไป
คนที่พยายามนั้นเป้าหมายของคุณก็อยู่ไม่ไกลเอื้อม แต่บางคนน่ะขี้เกียจเป้าหมายของคุณนั้น
ก็ห่างออกไป ห่างไปเรื่อยๆ จนเป้าหมายนั้นเปลี่ยนไป เพราะฉะนั้นคุณลองพยายามดูสิ ถึงมันจะ
ไม่ดีมากแต่มันคงเป็นที่น่าพอใจของคุณ ขอบคุณที่มาอ่านครับ
คอมเม้นด้านล่างด้วยนะครับ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ