BESTandBEAUTYโฉมงามกับเจ้าชายอสูร

เพี๊ยะ!!“ทำไมที่นี่แมลงมันถึงได้เยอะอย่างนี้เนี่ย!!!”  “นั่นสิ เครื่องประดับก็ไม่มีอะไรก็ไม่มี โอ๊ย!ฉันจะบ้าตาย”เสียงโอดครวญของพี่สาวฉันดังไปทั่วบ้านวันนี้เป็นวันที่ห้าแล้วสินะที่ฉันมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ บ้านที่แทบจะเรียกได้ว่าอยู่กลางป่าซึ่งห่างไกลจากเมืองหลวงมาก แต่ไม่รู้ฉันคิดไปเองรึเปล่าฉันคิดว่าฉันชอบที่นี่มากกว่าคฤหาสถ์ที่ฉันเคยอยู่ซะอีก แต่ดูเหมือนพี่สาวทั้งสองจะไม่คิดเหมือนฉัน~เฮ้อฉันคว้าตะกร้าก่อนจะเดินออกไปที่สวนหน้าบ้านซึ่งปลูกผักเอาไว้หลายอย่างฉันเดินไปยังแปลงผักกาดเพื่อดูว่าต้นไหนกินได้แล้ว ขณะที่ฉันกำลังเก็บอยู่นั้นเสียงตะโกนของพ่อก็ดังขึ้น“เบลล์ พ่อมีข่าวดีจะมาบอก!”พ่อของฉันควบม้าตะโกนมาแต่ไกลพอพ่อลงจากมาได้ก็คว้าตัวฉันเข้าบ้านพ่อตะโกนเรียกไห้พี่สาวทั้งสองของฉันลงมาฟังข่าว   “ทางการบอกว่าเจอเรือสินค้าของเราแล้ว”พ่อพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นระคนดีใจ       “จริงเหรอคะ!เราจะได้กลับไปอยู่ที่คฤหาสถ์ของเราแล้วไช่มั้ยคะ?กรี๊ด!!!นี่เป็นข่าวดีที่ที่สุดเลย”พี่สาวทั้งสองของฉันกระโดดกอดพ่อด้วยความดีใจ“งั้นพ่อเข้าเมืองไปก่อนนะแล้วพ่อจะรีบมาใครอยากได้อะไรกันบ้างมั้ย?บอกพ่อมาได้เลย”  “หนูอยากได้เครื่องประดับคะ!เอาสวยๆเลยนะคะพ่อ”พี่สาวคนโตของฉันพูด “งั้นหนูขอเป็นชุดสวยๆนะคะพ่อเอาหลายๆชุดเลย!”พี่สาวคนรองขอบ้าง“แล้วเบลล์ละอยากได้อะไรมั้ย?”พ่อหันมาถามฉัน“เอ่อ...งั้นหนูขอ ดอกกุหลาบซักต้นก็พอคะ”ฉันบอกพ่อ“อืม ถ้าได้ข่าวดีพ่อจะหามาไห้ลูกๆนะ”ว่าแล้วพ่อก็ขี่ม้ามุ่งตรงไปยังเมืองหลวง เฮ้อ~ขอไห้เป็นข่าวดีจริงๆเถอะ

ด้านนายโทมัส

“ว่าไงนะ!คุณทำอย่างนี้ไม่ได้!นั่นมันเรือของผมนะ!!”เขาตะโกนด้วยเสียงกราดเกรี้ยว“ทำไมจะไม่ได้ละคุณในเมื่อในสัญญาเขียนไว้ว่าหากสินค้าของทางเราเสียหายคุณต้องรับผิดชอบทั้งหมดและนี่ที่เรากู้มาได้มันก็แค่เรือ!แต่สินค้าของทางเรานะสูญหายไปเป็นจำนวนมาก!ไหนจะลูกเรืออีก! เฮ้อ~คุณไปซะเถอะ”พูดจบเขาก็เดินจากไปโธ่~ไห้ตายเถอะทำไมพระเจ้าต้องทำกับลูกเช่นนี้!ลูกทำบาปอะไรเขาตัด พ้อกับตัวเอง~เฮ้อ ขอโทษนะลูกพ่อคงจะหาของฝากไปไห้ไม่ได้แล้วว่าแล้วเขาก็เดินจูงม้าออกไป ในขณะที่เขาเดินทางมาได้ครึ่งทางนั้นเองฟ้าก็เกิดเสียงฟ้าผ่าดังกึกก้อง!ตามมาด้วยพายุฝนที่ซัดกระหน่ำลงมาเขาพยายามเดินต่อไปเพื่อไปไห้ถึงบ้านของเขา แต่ที่นี่มันที่ไหนกัน!พายุฝนซัดกระหน่ำอย่างรุนแรงจนเขาไม่อาจเห็นทางข้างหน้าได้อะนั่นตรงนั้นมีปราสาทนี่!เราขอเค้าพักหลบฝนก่อนดีกว่าว่าแล้วเขาก็จูงม้าตรงไปที่ปราสาท

ก๊อกๆก๊อก“ขอโทษนะครับ!มีใครอยู่มั้ย!!”เขาตะโกนถามเผื่อว่าจะมีเสียงตอบรับดังออกมา    แอ๊ด~ยังไม่ทันที่เขาจะได้ยินเสียงตอบรับบานประตูก็เปิดออก“ผ..ผมขอเข้าไปนะครับ!”เขาตะโกนออกไปเผื่อว่าเจ้าขอวปราสาทจะได้ยิน