Gspb club
-
เขียนโดย Gammy
วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.59 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
5,949 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2558 10.37 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) ทัศนศึกษา...ป่าชายเลน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ประกาศ!ขอแจ้งให้ทราบทั่วกันว่าพรุ่งนี้มีการจัดทัศนศึกษาที่ป่าชายเลน เป็นเสียงที่นานทีจะได้ฟังครัง "เราต้องไปจริงๆหรือ?"ซีล่าคงรู้สึกเบื่ออย่างแน่นอน ซึ่งตรงกันข้ามกับแก้มจัง"เย้ๆอยากไปมานานแล้ว ในที่สุดเราก็ได้ไปซ่ะที
เช้าวันต่อมา...ตื่นๆ แก้มจังไปตามเพื่อนๆอีก3คน แต่ว่ามันไม่ธรรมตรงที่ แก้มจังไปปลุกตั้งแต่ตี4 "นี่เธอคงบ้าไปแล้วแน่ๆแก้มจัง"บีมมี้พูดด้วยความรู้สึกง่วงนอน เร้วๆสิๆตื่นๆ"เราคงต้องยอมเธอแล้วล่ะ"ซีล่าพูดด้วยความหมดหนทาง"
ณ ที่โรงเรียน ฟริ้ว~ไม่เห้นมีใครเลยยยยยยยยย "พวกเราขอไปนอนก่อนได้มั้ย?"พวกเธอ3คนพูดด้วยสีหน้าที่อ้อนวอน แต่คำตอบของแก้มจังคือ"ไม่"เราต้องตื่นตัวไว้ก่อนเข้าใจมั้ย แก้มจังพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังแต่...ทั้ง3คนได้สลบไปแล้ว
ถึงแล้วเย้ๆๆๆๆๆๆๆ"คงเป็นคำพูดของใครไปไม่ได้นอกจากแก้มจัง"ไปเลยยยยยย แก้มจังลากเพื่อนๆไปโดนไม่ได้ตั้งตัว(ป่าชายเลนที่นี่จะเป็นสะพานให้เดินชมไปเรื่อยๆ ไม่อนุญาติให้ปลูกต้นไม้)วิ่งๆแต่แล้ว...แก้มจังก็เสนอเกมขึ้นมาคือ เกมแข่งนับปลาตีน "555"เสียงหัวเราะของบีมมี้ก็ดังขึ้น เริ่ม แก้มจังไม่รอคำตอบรับ เอ้า1ตัว2ตัว15ตัว...ไชโย~นี่ฟลุกจริงๆแพนด้าชนะได้ยังไง?เคอะๆความสามารถพิเศษ ด้วยที่สะพานยาวมากทำให้พวกเราหลงทาง!เดินไปทางนู้น ทางนี้แต่กลับเหมือนมันยิ่งยาวไกล ทันใดนั้นพวกเธอได้เจอครูท่านหนึ่งแล้วถามทางกลับครูบอกว่า ทางซ้าย100เมตรทางขวา2กิโลเมตร แต่!พวกเราเลือกทาง2กิโลเมตร ครูแปลกใจในตัวพวกเราแต่นี้แหละคือบ้าของเรา เอ๊ะ?เราได้ยินเสียงคนวิ่งมาทางนี้เราเลยรีบวิ่งหนี...พอถึงจุุดนั้นพบพวกเราเป็นคนแรกที่มาถึง ให้ตายสิ!ทั้งเหนื่อยแล้วต้องมารออีก1ชั่วโมงแล้วเมื่อกลับถึงบ้านพวกเราก็เหน็ดเหนื่อยกันมากจริงๆ
เช้าวันต่อมา...ตื่นๆ แก้มจังไปตามเพื่อนๆอีก3คน แต่ว่ามันไม่ธรรมตรงที่ แก้มจังไปปลุกตั้งแต่ตี4 "นี่เธอคงบ้าไปแล้วแน่ๆแก้มจัง"บีมมี้พูดด้วยความรู้สึกง่วงนอน เร้วๆสิๆตื่นๆ"เราคงต้องยอมเธอแล้วล่ะ"ซีล่าพูดด้วยความหมดหนทาง"
ณ ที่โรงเรียน ฟริ้ว~ไม่เห้นมีใครเลยยยยยยยยย "พวกเราขอไปนอนก่อนได้มั้ย?"พวกเธอ3คนพูดด้วยสีหน้าที่อ้อนวอน แต่คำตอบของแก้มจังคือ"ไม่"เราต้องตื่นตัวไว้ก่อนเข้าใจมั้ย แก้มจังพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังแต่...ทั้ง3คนได้สลบไปแล้ว
ถึงแล้วเย้ๆๆๆๆๆๆๆ"คงเป็นคำพูดของใครไปไม่ได้นอกจากแก้มจัง"ไปเลยยยยยย แก้มจังลากเพื่อนๆไปโดนไม่ได้ตั้งตัว(ป่าชายเลนที่นี่จะเป็นสะพานให้เดินชมไปเรื่อยๆ ไม่อนุญาติให้ปลูกต้นไม้)วิ่งๆแต่แล้ว...แก้มจังก็เสนอเกมขึ้นมาคือ เกมแข่งนับปลาตีน "555"เสียงหัวเราะของบีมมี้ก็ดังขึ้น เริ่ม แก้มจังไม่รอคำตอบรับ เอ้า1ตัว2ตัว15ตัว...ไชโย~นี่ฟลุกจริงๆแพนด้าชนะได้ยังไง?เคอะๆความสามารถพิเศษ ด้วยที่สะพานยาวมากทำให้พวกเราหลงทาง!เดินไปทางนู้น ทางนี้แต่กลับเหมือนมันยิ่งยาวไกล ทันใดนั้นพวกเธอได้เจอครูท่านหนึ่งแล้วถามทางกลับครูบอกว่า ทางซ้าย100เมตรทางขวา2กิโลเมตร แต่!พวกเราเลือกทาง2กิโลเมตร ครูแปลกใจในตัวพวกเราแต่นี้แหละคือบ้าของเรา เอ๊ะ?เราได้ยินเสียงคนวิ่งมาทางนี้เราเลยรีบวิ่งหนี...พอถึงจุุดนั้นพบพวกเราเป็นคนแรกที่มาถึง ให้ตายสิ!ทั้งเหนื่อยแล้วต้องมารออีก1ชั่วโมงแล้วเมื่อกลับถึงบ้านพวกเราก็เหน็ดเหนื่อยกันมากจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ