ประตูบานเเรก

ภายในสนามเด็กเล่น บ้านเมตตา
"นี่วิเวียนเอาของฉันคืนมานะ"
"ของเธอที่ไหนยัยกำพร้าของฉันต่่งหาก"
สิ้นเสียงฉันก็ถูกวิเวียนผลักจนล้ม
"โอ้ย"
"อย่ามาสำออยฉันรู้ว่าแกไม่ได้เจ็บ"
ขณะนั้นเอง
"ตายเเล้ว วิเวียนเธอทำอะไรลงไปนะ"
"เปล่านี่ค่ะเเม่"
เธอบอก
"เป็นอะไรมากไหมออโรล"
"ไม่เลยค่ะคุณเเม่"
เเต่ก็ยังมีน้ำตาที่ไหลรินออกมา
"วิเวียนขอโทษออโรลเด๋ียวนี้"
"ขอโทษ"
"ออโรลไปกับเเม่มีคนอยากพบหนู"
สวัสดีฉันชื่ิิอออโรลเป็นเด็กกำพร้าพ่อเเม่ฉันตายตั้งเเต่ฉันยังเด็ก
"นี่หรอหนูออโรลที่คุณเล่าให้ฟังนะ"
"ใช่ค่ะ"