S1.The lastdream ฝันสุดท้าย
เขียนโดย ๑กัสจัง๑
วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.36 น.
แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
10) "ถึงคุณน้องเบล"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ**รู้มั้ยหนูดีใจมากเลยนะที่ได้รู้จักพี่ ถึงเราสองคนจะไม่เคยได้เจอกันมาก่อน
แต่หนูรู้สึกอบอุ่นมากๆที่มีพี่คอยดูแล ห่วงใยมาตลอด
***ขณะเดียวกันแม่ของเบลเดินเข้ามาหา ทานอะไรบ้างหรือยังลูก อาการพี่เค้าเป็นอย่างไรบ้าง
**ทานแล้วค่ะ อาการยังเหมือนเดิมนะค่ะแม่
- แม่ไม่เคยเห็นลูกเป็นแบบนี้มาก่อน แม่ถามจริงๆนะลูกคิดอย่างงัยกับพี่เขาหรอ พูดออกมาเถอะแม่ไม่ว่าหรอกนะ
**หนูไม่แน่ใจนะค่ะ รู้แค่ว่าอยากให้เขาอยู่ด้วย อยากให้เขาฟื้นขึ้นมา ยิ้มกับหนู เดินไปพร้อมๆกันกับหนู อยากใช้เวลาให้นานกว่านี้
-แม่ของเบลเอามือมาลูบหัวเบาๆแม่เข้าใจแล้วละ อย่าเพิ่งท้อนะ ความหวังยังมีเสมอนะลูกแม่ งั้นแม่กลับไปเคลียร์งานต่อก่อนนะ มีอะไรโทรหาแม่ได้ตลอดนะ
**ค่ะแม่
...เธอคอยดูแลพี่เอล ของเธอไม่ห่าง คอยสังเกตุอาการคอยพูดคุย แล้ว เหมือนกับว่าจะนึกอะไรออก เธอเปิดไปที่ตู้ข้างเตียงของพี่เอล ในนั้นมีของใช้ที่ทางเจ้าหน้าที่ นำไปตรวจสอบ วางอยู่เธอหยิบเสื้อของพี่ มาวางเอาไว้ข้างๆเตียง พร้อมกับหยิบเอามือถือของพี่ ออกมาด้วย
**เอ๋..มีอะไรในโทรศัพท์บ้างนะ ขอดูหน่อยนะคุณพี่ พร้อมทั้งค่อยๆกดดู
...ในนั้นมีคลิปมากมาย เธอค่อยๆกดดูทีละอัน ทีละอัน เป็นคลิปแสดงวิธีการมอบช่อดอกไม้หลายๆแบบ บางอันก็ตลก บางอัน ก็ทุเรศ บางกันก็น่ารัก เธอดูไปยิ้มไป กับสิ่งที่เธอดู เธอกดดูไปเรื่อยๆ
จนมาหยุดที่คลิปหนึ่ง คลิปที่มีชื่อว่า "ถึงคุณน้องเบล"
เธอกดเข้าไปดู ในนั้นปรากฏ ภาพพี่ของเธออยู่หน้ากล้อง ข้อความดังนี้
*ถึงคุณน้องเบล เริ่มเรื่องเลยแล้วกันนะ พี่มักฝันเห็นเหตุการณ์บางอย่างซ้ำๆ เดิมๆอยู่บ่อยๆ
พี่ก็ไม่รู้นะว่ามันจะเกิดขึ้นมั้ย มันจะเป็นจริงหรือเปล่า พี่หวังว่ามันคงจะไม่เกิดขึ้นจริง แต่หากเกิดเรื่องราวบางอย่างกับพี่ อย่างน้อยพี่หวังว่าน้องจะอยู่เคียงข้างพี่ เบลเห็นคลิป แสดงวิธีการมอบดอกไม้แล้วใช่มั้ย พี่ไม่รู้นะว่าน้องจะชอบแบบไหน เลยทำไว้หลายๆแบบ เผื่อว่าพี่ไม่มีโอกาสไปยื่นให้ถึงมือน้อง
**ตาเบลเริ่มแดงขึ้นมามือกำเสื้อของพี่เธอไว้แน่น แล้วตั้งใจดู กับบางสิ่งที่พี่เอล กำลังจะบอก
*พี่ดีใจนะที่ได้รู้จักเบล เราอาจจะรู้จักกันในแบบที่แปลกไปสักหน่อย แต่ทุกช่วงเวลาที่ฝ่านมาพี่มีความสุขมาก กำแพงแห่งความอ้างว้างที่พี่สร้างไว้มันมันพังลงมาง่ายๆตอนไหนไม่รู้ พอรู้อีกทีพี่ก็...อืม เข้าเรื่องก่อนนะ หากน้องได้ดูคลิปนี้ นั่นหมายความว่ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับพี่ พี่หวังว่าน้องคงไม่ร้องออกมานะ พี่มีเรื่องอยากจะบอกกับน้องเบล นะ คือว่าพี่ชอบน้องเบล ในฐานะ ผู้ชายคนหนึ่งที่มีให้กับผู้หญิงคนหนึ่งถึงเราจะต่างกันมาก แต่ทำอย่างงัยได้ละ มันเกิดขึ้นแล้ว พี่จะจำเรื่องราวทุกสิ่ง ความทรงจำทุกๆอย่าง ที่เกิดขึ้นมากมายเอาไว้ จนกว่าลมหายใจสุดท้ายของพี่จะหมดลง สุดท้ายนี้หวังว่าเบลคงจะไม่เห็นคลิปนี้นะ ..รักมาก รักที่สุด
ทันทีที่ดูจบน้ำตาก็ใหลออกมาไม่หยุด เธอลุกขึ้นมาในทันที พร้อมกับตะโกนออกมา
ถ้ารู้ว่าอาจเกิดเหตุการณ์แบบนี้จะมาทำไม สัญญาใว้ใช่มั้ย ก็รู้ว่าไม่เคยผิดคำสัญญา แต่ถ้ามาแล้วเกิดเหตุการณ์แบบนี้จะมาทำบ้าอะไร มันไม่แฟร์สำหรับหนูนะ รู้บ้างมั้ยอยากพูดอะไรก็ลืมตาตื่นขึ้นมาพูดสิ ลุกขึ้นมาสิ พร้อมทั้งเขย่าตัวพี่เอลที่ไม่ได้สติอยู่ ก่อนฟุบลงที่ข้างเตียง ..ตาบ้า
+พยาบาลกับหมอรีบวิ่งเข้ามาในห้องทันที พร้อมทั้งสอบถามว่า เสียงดังไปถึงข้างนอกเลยนะค่ะ มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าค่ะ (สีหน้าตื่น)
**เปล่าค่ะ เราสองคนแค่ทะเลาะกันนิดหน่อยค่ะ ตอนนี้หายโกรธแล้ว
+ ???? พยาบาลกับหมอยืนมองหน้ากันก่อนจะพากันออกไป พร้อมบอกกับน้องเบลว่า มีอะไรเรียกกด สัญญาณนะคับ ตะโกนเสียงดังเดี๋ยวพยาบาลผมตกใจเป็นลมไป 555+
**เบลยกมือขึ้นไหวขอโทษ ค่ะหมอ หนูขอโทษๆ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ