รักสามเศร้า...เราสามคน

"จูนๆ เป็นไรรึป่าว" Crวิ่งมาอย่างตกใจ"I'm ok" ฉันตอบพร้อมกับปัดดินออกจากแขน Crหันไปหาคนที่ทำฉันล้ม ฉันนึกว่าจะได้ยินCrด่าตานั่นแต่กลับพูดว่า"อ้าวไอ้เบล็คมาซื้อน้ำหรอว่ะ" เขาพูดด้วยความสนิท "นี่ ทำไมเธอพูดดีกับมันละเธอต้องด่ามันนะ"ฉันพูดกับเค้าด้วยความงง "เออช่ายยยย แต่ชั่งมันเถอะไปกินข้าวกัน" เขาพูดและจับมือฉันไปนั่งที่โต๊ะ เมื่อฉันกำลังจะตักข้าวเข้าปาก เบล็คก็เดินถือจานข้าวมาและกำลังจะนั่งลงบนเก้าอี้ "นี่ ใครให้นั่งมิทราบ" "เอ้าก็ไอ้อารมันชวน" เมื่อเบล็คพูดจบฉันหันไปมองหน้าของCr "ซีอาร!" "เราขอโทษ ก็เราไม่รู้หนิว่าเธอสองคนไม่ถูกคอกัน กินข้าวเถอะน้าาาาา" เขาแถล และชี้จานข้าวของฉัน "เฮ้อ!!!"ฉันทิ้งประโยคท้าย "สวัสดีจ๊ะ เราขอนั่งด้วยคนนะ"เสียงเด็กผู้หญิงเข้ามาขอนั่งร่วมโต๊ะ "ได้สิ นั่งข้างเบล็คเลย" ฉันตอบอย่างยินดี "เราชื่อเหนิงนะ เธอชื่อจูนใช่ไหม เธอดูสนิทกับอารมากเลยนะ" เขาพูดกับฉัน "ใช่ เธอก็ดูสนิทกับเบล็คมากเหมือนกันนะ"ฉันตอบกับไป "หรอ แต่ฉันก็สนิทกับเขาจริงๆนะ เขาเก่งอะ"เขาตอบกับฉันโดยที่ชมเบล็คไปในตัว "หรอ"เสียงคนที่ไม่ได้พูดมานานเอ่ยขึ้น "อึม:3"เหนิงตอบเบล็คอ่าเขินๆ แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าเหนิงรู้สึกอะไรกับเบล็ค