YAOI R18 ชั้นจะไม่ปล่อยนาย!!

      เช้าวันต่อมา...อาโอะ://หยิบกระดาษที่มีเบอร์โทรอิคิโระ//...ทำไมชั้นต้องรับกระดาษเบอร์โทรของหมอนั่นกันนะ //พึมพำๆ      " ก๊อก ก๊อก ก๊อก "เสียงคนเคาะประตูจากหน้าห้องอาโอะ .
.
.
อาโอะ://เอาเบอร์โทรของอิคิโระไปซ่อนไว้ใต้เบาะเตียงของตน//ใครครับ?
     "เออ ชั้นเอง เปิดประตูดิ๊! "โทโมะพูดแล้วเคาะประตูหลายๆรอบอีกครั้ง .
.
อาโอะ:เออ รอแปปนึง//เดินไปเปิดประตู//มีอะไร?โทโมะ:มีอะไร? หัดดูเวลาบ้างดิ ตอนนี้ บ่ายโมงครึ่ง แล้ว หน้าที่นายต้องไปซื้อเหล้า บ่ายโมงครึ่ง ไม่ใช่หรือไง คิดจะอู้งานเรอะ! เจ้าของร้านต้องมาดุชั้นเลยเนี่ย อาโอะ://มองนาฬิกา//เออ จริงด้วย ลืมไปเลยนะเนี่ย ไปบอกเจ้าของร้านว่าชั้นกำลังลงไปแล้วโทโมะ://คิ้วขมวด//..... เออ//เดินออกจากห้องไป      สักพัก อาโอะได้ลงไปชั้นล่างของร้าน .
.
เจ้าของร้าน:นี่ ตื่นสายหรือไง ห๊ะ//ยืนกอดอกอาโอะ:ผมต้องขอโทษครับ พอดีผมลืมดูเวลาครับเจ้าของร้าน:เห้ออ//ถอนหายใจ//ทีหลังห้ามมีแบบนี้อีก หัดตรงต่อเวลาเข้าไว้//เดินไปคุยงานต่ออาโอะ:ครับโทโมะ:มองขวาง+กอดอกอาโอะ:มีอะไรหรือเปล่าโทโมะ:ไม่มีอะไรนิ ชั้นไปเปลี่ยนเสื้อก่อนแล้วกันอาโอะ:อะ...อืม      หลังจากนั้น อาโอะก็ไปสั่งซื้อเหล้ามา เพราะต้องใช้เวลาขนส่งอีก จึงกลับมา 6 โมง ขณะเดินกลับอยู่ ทันใดนั้นก็ได้ไปเดินชนอิคิโระ..... .
.อาโอะ:นะ...นายเจอกันอีกแล้วหรอ?!อิคิโระ:สวัสดีตอนเย็นครับ เราเจอกันอีกแล้ว ช่างบังเอิญจังเลยนะครับอาโอะ:อะ...เออ แล้วนายมาทำอะไรที่นี่อิคิโระ:ก็ว่าจะมาที่ร้านนายอยู่พอดี พอดีเจอนายก็เลยอยากได้คำตอบตอนนี้เลยอาโอะ:คำตอบ? คำตอบอะไรอิคิโระ:หรือว่านายจำไม่ได้ คำถามเรื่องงานศพพ่อของเราไง อาโอะ:(เออ จริงด้วยสิ ลืมไปเลยนี่น่า เรื่องงานศพนั่น)//....ตอนนี้ชั้นรีบ ขอตัวก่อน//เดินผ่านอิคิโระ://จับมือ//ชั้นไม่ให้ไปจนกว่านายจะให้คำตอบอาโอะ:หน้าแดง//(หน้าหมอนี่เข้าใกล้เราไปแล้ว อยู่ดีๆใจชั้นมันก็เต้นตึกตัก)//ปล่อยชั้นสิโว้ย ชั้นรีบ//ดิ้นๆอิคิโระ:เอ้อ จะว่าไปเรายังไม่รู้จักชื่อกันเลยนี่น่า ผมชื่อ อิคิโระ แล้วนายล่ะชื่ออะไร//ยิ้มอาโอะ:บอกให้ปล่อยก่อนไง ชั้นรีบ ไอ้สาดดดด ปล่อย!//พยายามดึงมือออกอิคิโระ:คำตอบเรื่องงานศพ กับ บอกชื่อของนาย เลือกมาจะตอบอันไหน ถ้าไม่ตอบชั้นจะบีบมือแน่นกว่าเดิมนะ//ยิ้ม+บีบมืออาโอะแน่นขึ้นอาโอะ:นายมีสิทธิอะไรวะ อะ...โอ้ย เจ็บนะ คนอื่นเค้ามองอยู่!!อิคิโระ:ก็บอกแล้วไงว่าเลือกตอบข้อไหน อาโอะ:เออ เรื่องงานศพชั้นไปก็ได้!! อิคิโระ://ปล่อยมือ//ตามนั้น งานศพจะเริ่มวันพรุ่งนี้ นายต้องมาตอนเที่ยงตรงห้ามสาย ติดต่อชั้นมาด้วย ถ้าขืนไม่มาละก็ คงจะต้องเจอริดจริงๆของชั้นด้วยบอกไว้ก่อน หึๆ ถ้าให้บอกดีๆตั้งแต่แรกก็คงไม่ต้องเจ็บตัวหรอกนะอาโอะ:หนอย แกกล้าดีมากเลยนะ อะ...อูยย ข้อมือชั้น~อิคิโระ://มองอาโอะ:มองหน้าหาพ่อมรึงเรอะอิคิโระ:ฮ่า ฮ่า ฮ่า! นายนี่ก็ตลกดีเนาะ พ่อเราตายแล้วไม่ใช่หรอ จะมองหาไปทำไมกัน ฮ่า ฮ่าอาโอะ:ไอ่นี้นี่กวนส้นTeen ...อิคิโระ://มอง+จับมือที่ตนได้บีบมืออาโอะไว้// นี่ นาย ไม่เป็นไรใช่ไหม ?อาโอะ:หน้าแดง//อะ..ไอ้บ้า คนอื่นเค้ามองอยู่ !!อิคิโระ:ก็ปล่อยให้พวกเขามองไปสิ//จุ๊บมืออาโอะ://หน้าแดง//อะ...เอ่อ นะ...นี่!      "อาโอะ!" เสียงของโทโมะที่กำลังวิ่งไปหาอาโอะ .
.โทโมะ:นายมาจู๋จี๋อะไรกันตรงนี้ ห๊ะ!//เหลือบไปมองอิคิโระอาโอะ:มะ...ไม่ใช่อย่างนั้น พวกเราแค่บังเอิญเจอน่ะ อิคิโระ:....สวัสดีครับผมชื่อ อิคิโระ ครับ//ยิ้มอาโอะ:(ไอ้ท่าทางเมื่อกี้นั่น แตกต่างกว่าที่ทำกับชั้นอีกนะเนี่ย หมั่นไส้ฉิบหาย)//จ้องเขม่งโทโมะ://หน้าแดง//อะ...ครับ ผมชื่อ โทโมะครับอิคิโระ:ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณโทโมะโทโมะ:ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ อ้อ จะว่าไปคุณอิคิโระ ไม่มานั่งที่ร้านเราก่อนล่ะครับอิคิโระ:พอดี ผมมีธุระน่ะ โทโมะ:งั้นหรอครับ น่าเสียดายจังนะครับ อิคิโระ:ไว้วันหลังล่ะกันเนาะ//ยิ้มโทโมะ:ครับ//ยิ้มตอบอาโอะ:(พวกนี้นี่ มันคุยข้ามหัวชั้นเลยนี่หว่า)นี่ โทโมะ เข้าร้านกันดีกว่าโทโมะ:เออ ที่ชั้นมาก็มาตามนายนี่แหล่ะ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ คุณอิคิโระอิคิโระ:ครับ ไว้เจอกันใหม่ครับ คุณโทโมะโทโมะ:ครับ เช่นกันครับอาโอะ:...อิคิโระ:ไว้เจอกันนะ อาโอะอาโอะ://เหลือบไปมอง// ....//รีบไปกันเถอะ โทโมะ เดี๋ยวลูกค้ารอนานโทโมะ:เจ้านายมาใช้ชั้นให้ตามนายอีก นายน่ะ รีบๆเถอะ      "ช้ามาก ช้ามาก เหล้ามาก่อนนายอีกอาโอะ" เจ้าของร้านยืนกอดอก .
.อาโอะ:ขอโทษครับ ผมต้องขอโทษจริงๆเจ้าของร้าน:เห้อออ รู้ไหมเนี่ย วันนี้นายไม่ตรงต่อเวลาตลอด ช่วงนี้เป็นอะไรหรือเปล่า ?อาโอะ:ไม่มีอะไรหรอกครับ เจ้าของร้าน:เออ ถ้าเกิดปวดหัวตัวร้อน เป็นไข้ คล้ายจะเป็นลม ก็บอกมานะอาโอะ:เอ่อ... ครับ ขอคุณครับโทโมะ:นี่ อาโอะอาโอะ:มีอะไร?โทโมะ:คนที่ชื่ออิคิโระน่ะ เขาหล่อดีเนาะอาโอะ:....หรอ ชั้นว่าไม่นะ เขาแค่ทำตัวเก็กหล่อเท่านั้นแหล่ะโทโมะ:หรอ แต่ชั้นว่าหล่อ สุภาพดีนะอาโอะ:(สุภาพ!? ตูก็เหมือนเมิงอะแหละ แรกๆก็ว่าสุภาพ แต่ตูว่าหลังๆแม่งจะไม่ใช่แหละ '= =)// อืม แล้วแต่ความคิดส่วนบุคคลเนาะ ^^โทโมะ://มองขวาง//นี่อาโอะ:หืม?โทโมะ:คืนนี้ช่วยไปอยู่ห้องของตัวเองได้ปะ เดี๋ยวชั้นจะบริการแทนนายเอง อาโอะ:ทำไมล่ะโทโมะ:ไม่ต้องรู้ได้ปะ เดี๋ยวบอกเจ้าของร้านให้ว่านายปวดหัวอาโอะ:คงไม่ได้หรอก พรุ่งนี้ชั้นมีธุระ ชั้นขอทำงานก่อนดีกว่านะโทโมะ:ธุระอะไรอาโอะ:ไม่ต้องรู้ได้ปะ อ่ะ! ลูกค้าเรียกแล้ว เดี๋ยวชั้นไปบริการลูกค้าก่อนนะ//เดินจากไปโทโมะ:นี่! มาล้อเลียนชั้นเราะไอ้นี่ ฝากไว้ก่อนเถอะ      เช้าวันต่อมา..... ขณะนี้ สิบเอ็ดโมงเช้า .
.
.อาโอะ:ชั้นนี่บ้าไปแล้วหรือไง ไปตอบรับงานศพไอ่แก่นั้น เห้ออ ไหนๆก็ตอบรับไปแล้วเราก็ควรไปดีกว่า ยังไงก็ต้องโทรไปหาหมอนั่นก่อน      ตู๊ด....."ฮัลโหล ครับ"เสียงของอิคิโระ ตอบรับสายทันทีทันใด .
.อาโอะ:"ฮะ...ฮัลโหล ชั้นเอง อาโอะ"(รับไวมาก กดโทรปุ๊ปรับปั๊ป)อิคิโระ:"อ้อ อาโอะเองหรอ ตอนนี้อยู่ไหนแล้วล่ะ?"อาโอะ:"ยังอยู่ที่ร้านอยู่เลย" อิคิโระ:"อ้อหรอ งั้นรอที่ร้านแล้วกันเดี๋ยวผมไปรับ งั้นเดี๋ยวผมโทรหาคุณแล้วกัน"อาโอะ:"อะ..อืม แค่นี้นะ"อิคิโระ:"จุ๊บๆ"อาโอะ://หน้าแดง"นี่ อย่ามาล้อเลียนชั้นนะเว้ย"      ตู๊ดดดดด...."เสียงวางสายจากโทรศัพท์"อาโอะ:เฮ้อ ไอ้บ้านี่ เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวนะหมอนั้นจะมารับเรา แล้วรถหมอนั้นจะเป็นแบบไหนนะ หรือว่าจะเป็นรถธรรมดา ต้องเป็นรถธรรมดาแน่ๆเลย//พึมพำๆ
...................................................................................................................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปติชมกันได้นะคะ ขอบคุณค้าาา