YAOI R18 ชั้นจะไม่ปล่อยนาย!!

      เช้าวันต่อมา...
อาโอะ://หยิบกระดาษที่มีเบอร์โทรอิคิโระ//...ทำไมชั้นต้องรับกระดาษเบอร์โทรของหมอนั่นกันนะ //พึมพำๆ
     " ก๊อก ก๊อก ก๊อก "เสียงคนเคาะประตูจากหน้าห้องอาโอะ
.

.

.

อาโอะ://เอาเบอร์โทรของอิคิโระไปซ่อนไว้ใต้เบาะเตียงของตน//ใครครับ?

     "เออ ชั้นเอง เปิดประตูดิ๊! "โทโมะพูดแล้วเคาะประตูหลายๆรอบอีกครั้ง
.

.

อาโอะ:เออ รอแปปนึง//เดินไปเปิดประตู//มีอะไร?
โทโมะ:มีอะไร? หัดดูเวลาบ้างดิ ตอนนี้ บ่ายโมงครึ่ง แล้ว หน้าที่นายต้องไปซื้อเหล้า บ่ายโมงครึ่ง ไม่ใช่หรือไง คิดจะอู้งานเรอะ! เจ้าของร้านต้องมาดุชั้นเลยเนี่ย
อาโอะ://มองนาฬิกา//เออ จริงด้วย ลืมไปเลยนะเนี่ย ไปบอกเจ้าของร้านว่าชั้นกำลังลงไปแล้ว
โทโมะ://คิ้วขมวด//..... เออ//เดินออกจากห้องไป
     สักพัก อาโอะได้ลงไปชั้นล่างของร้าน
.

.

เจ้าของร้าน:นี่ ตื่นสายหรือไง ห๊ะ//ยืนกอดอก
อาโอะ:ผมต้องขอโทษครับ พอดีผมลืมดูเวลาครับ
เจ้าของร้าน:เห้ออ//ถอนหายใจ//ทีหลังห้ามมีแบบนี้อีก หัดตรงต่อเวลาเข้าไว้//เดินไปคุยงานต่อ
อาโอะ:ครับ
โทโมะ:มองขวาง+กอดอก
อาโอะ:มีอะไรหรือเปล่า
โทโมะ:ไม่มีอะไรนิ ชั้นไปเปลี่ยนเสื้อก่อนแล้วกัน
อาโอะ:อะ...อืม
     หลังจากนั้น อาโอะก็ไปสั่งซื้อเหล้ามา เพราะต้องใช้เวลาขนส่งอีก จึงกลับมา 6 โมง ขณะเดินกลับอยู่ ทันใดนั้น
ก็ได้ไปเดินชนอิคิโระ.....
.

.
อาโอะ:นะ...นายเจอกันอีกแล้วหรอ?!
อิคิโระ:สวัสดีตอนเย็นครับ เราเจอกันอีกแล้ว ช่างบังเอิญจังเลยนะครับ
อาโอะ:อะ...เออ แล้วนายมาทำอะไรที่นี่
อิคิโระ:ก็ว่าจะมาที่ร้านนายอยู่พอดี พอดีเจอนายก็เลยอยากได้คำตอบตอนนี้เลย
อาโอะ:คำตอบ? คำตอบอะไร
อิคิโระ:หรือว่านายจำไม่ได้ คำถามเรื่องงานศพพ่อของเราไง
อาโอะ:(เออ จริงด้วยสิ ลืมไปเลยนี่น่า เรื่องงานศพนั่น)//....ตอนนี้ชั้นรีบ ขอตัวก่อน//เดินผ่าน
อิคิโระ://จับมือ//ชั้นไม่ให้ไปจนกว่านายจะให้คำตอบ
อาโอะ:หน้าแดง//(หน้าหมอนี่เข้าใกล้เราไปแล้ว อยู่ดีๆใจชั้นมันก็เต้นตึกตัก)//ปล่อยชั้นสิโว้ย ชั้นรีบ//ดิ้นๆ
อิคิโระ:เอ้อ จะว่าไปเรายังไม่รู้จักชื่อกันเลยนี่น่า ผมชื่อ อิคิโระ แล้วนายล่ะชื่ออะไร//ยิ้ม
อาโอะ:บอกให้ปล่อยก่อนไง ชั้นรีบ ไอ้สาดดดด ปล่อย!//พยายามดึงมือออก
อิคิโระ:คำตอบเรื่องงานศพ กับ บอกชื่อของนาย เลือกมาจะตอบอันไหน ถ้าไม่ตอบชั้นจะบีบมือแน่นกว่าเดิมนะ//ยิ้ม+บีบมืออาโอะแน่นขึ้น
อาโอะ:นายมีสิทธิอะไรวะ อะ...โอ้ย เจ็บนะ คนอื่นเค้ามองอยู่!!
อิคิโระ:ก็บอกแล้วไงว่าเลือกตอบข้อไหน
อาโอะ:เออ เรื่องงานศพชั้นไปก็ได้!!
อิคิโระ://ปล่อยมือ//ตามนั้น งานศพจะเริ่มวันพรุ่งนี้ นายต้องมาตอนเที่ยงตรงห้ามสาย ติดต่อชั้นมาด้วย ถ้าขืนไม่มาละก็ คงจะต้องเจอริดจริงๆของชั้นด้วยบอกไว้ก่อน หึๆ ถ้าให้บอกดีๆตั้งแต่แรกก็คงไม่ต้องเจ็บตัวหรอกนะ
อาโอะ:หนอย แกกล้าดีมากเลยนะ อะ...อูยย ข้อมือชั้น~
อิคิโระ://มอง
อาโอะ:มองหน้าหาพ่อมรึงเรอะ
อิคิโระ:ฮ่า ฮ่า ฮ่า! นายนี่ก็ตลกดีเนาะ พ่อเราตายแล้วไม่ใช่หรอ จะมองหาไปทำไมกัน ฮ่า ฮ่า
อาโอะ:ไอ่นี้นี่กวนส้นTeen ...
อิคิโระ://มอง+จับมือที่ตนได้บีบมืออาโอะไว้// นี่ นาย ไม่เป็นไรใช่ไหม ?
อาโอะ:หน้าแดง//อะ..ไอ้บ้า คนอื่นเค้ามองอยู่ !!
อิคิโระ:ก็ปล่อยให้พวกเขามองไปสิ//จุ๊บมือ
อาโอะ://หน้าแดง//อะ...เอ่อ นะ...นี่!
     "อาโอะ!" เสียงของโทโมะที่กำลังวิ่งไปหาอาโอะ
.

.
โทโมะ:นายมาจู๋จี๋อะไรกันตรงนี้ ห๊ะ!//เหลือบไปมองอิคิโระ
อาโอะ:มะ...ไม่ใช่อย่างนั้น พวกเราแค่บังเอิญเจอน่ะ
อิคิโระ:....สวัสดีครับผมชื่อ อิคิโระ ครับ//ยิ้ม
อาโอะ:(ไอ้ท่าทางเมื่อกี้นั่น แตกต่างกว่าที่ทำกับชั้นอีกนะเนี่ย หมั่นไส้ฉิบหาย)//จ้องเขม่ง
โทโมะ://หน้าแดง//อะ...ครับ ผมชื่อ โทโมะครับ
อิคิโระ:ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณโทโมะ
โทโมะ:ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันครับ อ้อ จะว่าไปคุณอิคิโระ ไม่มานั่งที่ร้านเราก่อนล่ะครับ
อิคิโระ:พอดี ผมมีธุระน่ะ
โทโมะ:งั้นหรอครับ น่าเสียดายจังนะครับ
อิคิโระ:ไว้วันหลังล่ะกันเนาะ//ยิ้ม
โทโมะ:ครับ//ยิ้มตอบ
อาโอะ:(พวกนี้นี่ มันคุยข้ามหัวชั้นเลยนี่หว่า)นี่ โทโมะ เข้าร้านกันดีกว่า
โทโมะ:เออ ที่ชั้นมาก็มาตามนายนี่แหล่ะ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ คุณอิคิโระ
อิคิโระ:ครับ ไว้เจอกันใหม่ครับ คุณโทโมะ
โทโมะ:ครับ เช่นกันครับ
อาโอะ:...
อิคิโระ:ไว้เจอกันนะ อาโอะ
อาโอะ://เหลือบไปมอง// ....//รีบไปกันเถอะ โทโมะ เดี๋ยวลูกค้ารอนาน
โทโมะ:เจ้านายมาใช้ชั้นให้ตามนายอีก นายน่ะ รีบๆเถอะ
     "ช้ามาก ช้ามาก เหล้ามาก่อนนายอีกอาโอะ" เจ้าของร้านยืนกอดอก
.

.
อาโอะ:ขอโทษครับ ผมต้องขอโทษจริงๆ
เจ้าของร้าน:เห้อออ รู้ไหมเนี่ย วันนี้นายไม่ตรงต่อเวลาตลอด ช่วงนี้เป็นอะไรหรือเปล่า ?
อาโอะ:ไม่มีอะไรหรอกครับ
เจ้าของร้าน:เออ ถ้าเกิดปวดหัวตัวร้อน เป็นไข้ คล้ายจะเป็นลม ก็บอกมานะ
อาโอะ:เอ่อ... ครับ ขอคุณครับ
โทโมะ:นี่ อาโอะ
อาโอะ:มีอะไร?
โทโมะ:คนที่ชื่ออิคิโระน่ะ เขาหล่อดีเนาะ
อาโอะ:....หรอ ชั้นว่าไม่นะ เขาแค่ทำตัวเก็กหล่อเท่านั้นแหล่ะ
โทโมะ:หรอ แต่ชั้นว่าหล่อ สุภาพดีนะ
อาโอะ:(สุภาพ!? ตูก็เหมือนเมิงอะแหละ แรกๆก็ว่าสุภาพ แต่ตูว่าหลังๆแม่งจะไม่ใช่แหละ '= =)// อืม แล้วแต่ความคิดส่วนบุคคลเนาะ ^^
โทโมะ://มองขวาง//นี่
อาโอะ:หืม?
โทโมะ:คืนนี้ช่วยไปอยู่ห้องของตัวเองได้ปะ เดี๋ยวชั้นจะบริการแทนนายเอง
อาโอะ:ทำไมล่ะ
โทโมะ:ไม่ต้องรู้ได้ปะ เดี๋ยวบอกเจ้าของร้านให้ว่านายปวดหัว
อาโอะ:คงไม่ได้หรอก พรุ่งนี้ชั้นมีธุระ ชั้นขอทำงานก่อนดีกว่านะ
โทโมะ:ธุระอะไร
อาโอะ:ไม่ต้องรู้ได้ปะ อ่ะ! ลูกค้าเรียกแล้ว เดี๋ยวชั้นไปบริการลูกค้าก่อนนะ//เดินจากไป
โทโมะ:นี่! มาล้อเลียนชั้นเราะไอ้นี่ ฝากไว้ก่อนเถอะ
     เช้าวันต่อมา..... ขณะนี้ สิบเอ็ดโมงเช้า
.

.

.
อาโอะ:ชั้นนี่บ้าไปแล้วหรือไง ไปตอบรับงานศพไอ่แก่นั้น เห้ออ ไหนๆก็ตอบรับไปแล้วเราก็ควรไปดีกว่า ยังไงก็ต้องโทรไปหาหมอนั่นก่อน
     ตู๊ด....."ฮัลโหล ครับ"เสียงของอิคิโระ ตอบรับสายทันทีทันใด
.

.
อาโอะ:"ฮะ...ฮัลโหล ชั้นเอง อาโอะ"(รับไวมาก กดโทรปุ๊ปรับปั๊ป)
อิคิโระ:"อ้อ อาโอะเองหรอ ตอนนี้อยู่ไหนแล้วล่ะ?"
อาโอะ:"ยังอยู่ที่ร้านอยู่เลย"
อิคิโระ:"อ้อหรอ งั้นรอที่ร้านแล้วกันเดี๋ยวผมไปรับ งั้นเดี๋ยวผมโทรหาคุณแล้วกัน"
อาโอะ:"อะ..อืม แค่นี้นะ"
อิคิโระ:"จุ๊บๆ"
อาโอะ://หน้าแดง"นี่ อย่ามาล้อเลียนชั้นนะเว้ย"
     ตู๊ดดดดด...."เสียงวางสายจากโทรศัพท์"
อาโอะ:เฮ้อ ไอ้บ้านี่ เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวนะหมอนั้นจะมารับเรา แล้วรถหมอนั้นจะเป็นแบบไหนนะ หรือว่าจะเป็นรถธรรมดา ต้องเป็นรถธรรมดาแน่ๆเลย//พึมพำๆ

...................................................................................................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไป
ติชมกันได้นะคะ ขอบคุณค้าาา