[Sehun x Chen] just one day

 *ถ้าอยากอินควรฟังเพลงน้ะจุ้บจุ้บ
 
“จงแดอา จงแดดดดดดดด จงแด จงแด๊ จงแด้ จงแด่ จงแดดดดดดดดดดด จงแดอา”
 
“ย่าห์ โอเซฮุน”
 
“จงแดดดดด จงแด่ จงแด้ จงแด๊ จงแ. . .”
 
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไปปปปปปปปป”
 
“จงแดดดดด จงแดด”
 
“พูดไม่รู้เรื่องงอ่อเซฮุนน ดูปากฉันน้ะ ไม่! ให้! ไป! โว้ยย!”
 
“โห่จงแดดดด คืนนี้เค้าขอไปกับพวกไอชานยอลคืนเดียวเองง”
 
“ไม่เอา นายจะทิ้งฉันอยู่คนเดียวหรอเซฮุนนา” ดูๆจงแดทำหน้าเศร้าพร้อมกับสบตาเซฮุนจังๆ ฮือ
อออจงแดอาทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยย เค้าแค่ขอตัวเองไปหาเพื่อนที่ผับเองงง TT
 
“งื้อออจงแดดดเค้าขอแค่คืนเดียวเองน้ะที่รักกก .///.” อ้อนสิเซฮุนอ้อนอีกกก
จงแดจงยอมมมมม ยอมเค้าสักทีสิฮืออ
 
“ก็ได้”
 
“เย่ๆๆๆจงแดน่ารักที่สุดดดดด”
 
“แต่ห้ามแตะต้องผู้หญิงหรือผู้ชายคนไหนเป็นอันขาดดน้ะ”
 
“ได้เลยค้าบบที่รักเค้าไปแล้วน้ะ จุ้บบบ”  เซฮุนก้มลงหอมแก้มแฟนของตัวเองก่อนวิ่งออกจาก
ห้องไป…โดยที่ไม่รู้ว่ามีอะไรผิดปกติของแฟนหนุ่มของตัวเองเลย
 
 
 
 
. . . . ใช่ตอนนี้จงแดเป็นโรคลูคิเมีย(?). . . .
 
 
 
 
[ Sehun Part ]
 
~ 내맘에깊이가득차버린 
 
แน มาเม คีพี คาดึก ชาบอรืนมีโลกที่ว่างเปล่า…
 
공허한세상나를구해줘 
 
คงฮอฮัน เซซัง นารึล คูแฮจวอฝังลึกหัวใจของฉัน ช่วยฉันที
 
I wanna reset , I wanna reset , I wanna reset 어둠에갇힌외로운눈빛 
 
ออดูเม คัดฮิน เวโรอุน นุนบิทดวงตาที่ว่างเปล่าติดอยู่ในความมืดมิด
 
내손을잡아줄사람없나 
 
แน โซนึล ชาบา ชุล ซารัม ออบนาจะมีใครไหมที่จะคอยกุมมือฉันเอาไว้?
 
I wanna reset , I wanna reset , I wanna reset ~ 
 
“วันนี้ผับเปิดเพลงเศร้าจังว้ะไอเหี้ยยย”
 
“เออไอห่ากูนี่จะมามันเสือกเปิดเพลงเศร้าทำไมเนี่ยย”
 
ติ้ดดด ติ้ดดด ติ้ดดด
 
เสียงโทรศัพท์เซฮุนดังขึ้น
 
“ฮัลโหล”
 
“ห้ะ ว่าไงน้ะ!!!” ผมไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม จงแดไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม ไม่มีใครอยู่ที่โรงพยาบาล
ใช่ไหม จงแดยังรอเค้าอยู่ที่ห้องใช่ไหม เพราะผมใช่ไหมที่ทิ้งจงแดอยู่ในห้องคนเดียว เพราะผม
ใช่ไหมที่ไม่เคยดูแลเค้าเลยใช่ไหม ความคิดต่างๆของผมพลั่งพลูออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของ
ปลายสาย “คุณโอเซฮุนใช่ไหมครับ ตอนนี้คุณจงแด. . . .เสียชีวิตแล้วครับ”
ทำไมล้ะ ทำไมจงแดไม่เคยบอกผมเลยทำไมมมม
 
“เพราะกู เพราะกูแท้ๆ เพราะกูใช่ไหมชานยอล เพราะกูใช่ไหม ฮึกก”
 
“เห้ยยยเซฮุน มึงเป็นอะไร มึงร้องไห้ทำไม” ชานยอลพูดขึ้นเมื่อเห็นน้ำตาของเพื่อนรักไหลออก
มาอย่างไม่รู้สาเหตุ ทั้งๆที่นั่งข้างๆกันแท้ๆ ใครกันที่โทรมาแล้วทำให้เพื่อนของเขาเป็นแบบนี้
 
“เค้าตายฮึกก แล้ว ชานยอลลฮึกก เค้าไปแล้ววเค้าทิ้งกูไปแล้วฮึกกก”
 
“ใครเซฮุนน ใครตาย ใครทิ้งมึงไป”
 
“ฮึกกก จงแดไงงฮึกก จงแดตายแล้ว”
 
“ห้ะ!!! ไอห่าเซฮุนเอ้ยยยกูบอกให้มึงดูแลจงแดดีดีไงไอสัส มึงแม่งงง แล้วนี่โง่หรือควายหรือซื่อ
บื่อห้ะยืนร้องไห้หาพ่อมึงอ่อทำไมไม่รีบไปดูเค้าห้ะไอโง่เอ้ยยยยย” ชานยอลพูดอย่างหัวเสียก่อน
จะรีบลากเซฮุนขึ้นรถออกไปอย่างรวดเร็ว
 
“หึหึ เริ่มแล้วสิน้ะ” แบคฮยอนพูดขึ้นพร้อมยกยิ้มอย่างพอใจ
 
 
 
 
 
ปล.อ่านเเล้วเม้นด้วยน้าาารักรีดเดอร์น้าาา<3