YAOI R18 มีนายกับฉัน เท่านั้นก็พอแล้ว

          วันต่อมา ที่บ้านยูมะยูมะ:งั้นชั่นไปทำงานก่อนนะ//กำลังจะเปิดประตูทาดาชิ:เดี๋ยวก่อนสิ//ดึงแขนเข้ามาจูบยูมะ:หืม มีอะไร....อุ๊บ//ถูกจูบทาดาชิ:จูบ+ลิ้นสอดยูมะ:อื้มมม~ ดะ..เดี๋ยว//ดันอก//เดี๋ยวชั้นไปทำงานสายนะทาดาชิ:กอด//ไม่ไปทำงานไม่ได้หรอ//เอาคางซุกไหล่ยูมะ:ไม่ได้หรอก...แต่ถ้าเลิกงานเสร็จชั้นจะรีบกลับบ้านเลยนะ//ยิ้มทาดาชิ:ก็ได้//หน้าจ๋อย          หลังจากที่ยูมะได้ออกไปทำงานทาดาชิก็ได้แอบตามยูมะไปทุกหนทุกแห่งเพื่อนที่ทำงาน:นี่ยูมะ//สกิดๆยูมะ:หืม? มีอะไรหรอเพื่อนที่ทำงาน:ชั้นเห็นใครไม่รู้มายืนรอหน้าร้านมานานแล้วอะ เรียกให้เข้ามาก็ไม่เข้ายูมะ:หันไปมอง//ห๊ะ นั่น!...//หันหน้าหนีเพื่อนที่ทำงาน:หืม? รู้จักกันด้วยหรอ ยูมะ:อะ...เอ่อ ใช่ เป็นเพื่อนในโรงเรียนอะนะ เดี๋ยวไปหาก่อนนะ          เมื่อยูมะเดินไปหาทาดาชิยูมะ:นี่ นายจะตามมาทำไมเดี๋ยวคนอื่นเขาก็สงสัยกันหรอกทาดาชิ:สงสัยอะไร ไม่มีใครเขาสงสัยหรอก ก็บอกไปสิว่าเพื่อนมาส่งของยูมะ:มะ...ไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าพวกเขาไม่สงสัย ก็คงมองนายเหมือนพวกคนโรคจิตนะทาดาชิ:ใครพูดกัน?!//รังสีเริ่มแผ่ออกมายูมะ:ตาบ้า จะพูดเสียงดังทำไมล่ะ นี่บอกแล้วไงว่าถ้าเลิกงานจะรีบกลับมา ทาดาชิ:ก็คนมันเป็นห่วงอะ แล้วอีกอย่างอาจมีคนมาหลอกล่อนายหรือแอบตามนายเหมือนวันก่อนก็ได้ยูมะ:นายคิดมากไปแล้วนะ -_-' อย่างนี้ชั้นก็ไปไหนไม่ได้ล่ะซิเพื่อนที่ทำงาน:ยูมะ ลูกค้ามาเยอะขึ้นแล้ว มาช่วยหน่อยยูมะ:อ๊ะ เพื่อนเรียกแล้วชั้นไปทำงานก่อนล่ะทาดาชิ:......//จ๋อยยูมะ:หันมามอง//เดินเข้าไปหา+จุ๊บแก้ม//เดี๋ยวชั้นจะซื้อของมาฝากนะ//ยิ้มทาดาชิ:หน้าแดง//ก็...ก็ได้ เดี๋ยวกลับมาชั้นจะทำกับข้าวที่นายชอบกินให้นะ ^[]^ยูมะ:อื้ม ^_^          หลังจากยูมะได้ทำงานเสร็จเพื่อนที่ทำงาน:นี่ ยูมะ วันนี้ไปกินเลี้ยงกับพวกเราไหมยูมะ:กินเลี้ยงหรอ ไม่ได้หรอกวันนี้แฟนทำกับข้าวให้ชั้นกินน่ะ ชั้นต้องรีบกลับไปกินข้าวฝีมือแฟนชั้นน่ะเพื่อนที่ทำงาน:ห๊ะ แฟน! มีตอนไหน สวยไหม อายุเท่าไหร่ อยู่ รร อะไร บลาๆๆยูมะ:เอ่อ แฟนเรียนโรงเรียนเดียวกับเราแหล่ะ อายุก็เท่ากัน งั้นชั้นไปก่อนล่ะ บ๊ายบายยย//รีบวิ่งออกจากร้านเพื่อนที่ทำงาน:เฮ้ย เดี๋ยวก่อนสิ //วิ่งตาม          เมื่อมาถึงบ้านยูมะ ยูมะ:เฮ้อ อิไต(ไม่ใช่แหล่ะ =_=) เฮ้อ กว่าจะถึงบ้าน เหนื่อยแถบตาย เอ้อลืมซื้อของฝากให้เลย ทาดาชิ คงไม่ว่าอะไรสินะ//มองรอบบ้าน//แต่ เอ๋ ทำไมบ้านเงียบผิดปกติ//ค่อยๆเดิน//เอ่อ ทา..ทาดาชิ คุง ชั้นกลับมาแล้วนะ          บ้านก็คงเงียบอยู่เช่นเดิม แล้วจู่ๆไฟในบ้านก็ดับ พึ่บ!!ยูมะ:เอ๊ะ!! เกิดอะไรขึ้น ทา..ทาดาชิ! นี่ ออกมาได้แล้วนะ ชะ...ชั้นไม่เล่นแล้วนะ//สั่นๆ          ไม่มีเสียงตอบกลับยูมะ:ทาดาชิ! ชั้นกลัวนะ!! ออกมาเถอะ!!          ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าเดินมาจากข้างหลังยูมะ          แบร่!!! เสียงของทาดาชิมาจากด้านหลังยูมะยูมะ:อุ้ย แม่!!!//เสียงตกใจ+หันไปมอง//ทา..ทาดาชิ?! ไอ้...ไอ้คนบ้า//เดินเข้าไปทุบอกทาดาชิ:ฮ่าๆๆ ตกใจหรอ ฮ่าๆๆยูมะ:นี่ไม่ตลกเลย ชั้นกลัวนะ!!//น้ำตาคลอ+สั่นทาดาชิ:นะ...นายกลัวหรอ ขอโทษที่ทำแบบนี้นะ ชั้นแค่อยากหยอกเล่นๆน่ะ ไม่คิดว่าจะกลัวขนาดนี้//กอดยูมะ://ทุบอก// คนบ้า! ทีหลังอย่าทำแบบนีอีกนะทาดาชิ:ครับ ผมจะไม่ทำอีก//หอมแก้ม//อย่าร้องไห้นะที่รักของผม ^^ ยูมะ://หน้าแดง//อ่ะ! ชั้นลืมซื้อของฝากมาให้นายเลย ขอโทษทีนะทาดาชิ:ไม่เป็นไรหรอก จริงๆชั้นลืมไปแล้วด้วย ไปกินข้าวกันก่อนเถอะ เดี๋ยวจะเย็นเอายูมะ:อื้ม ^^           หลังกินข้าวกันเสร็จ ยูมะก็กำลังล้างจานอยู่ทาดาชิ://จับมือ//ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของชั้นเถอะ//นายไปอาบน้ำก่อนเถอะนะยูมะ:(ทำไมมือของทาดาชิช่างอ่อนโยนจัง)//หน้าแดงทาดาชิ:หืม? นายไม่สบายหรอ หน้านายแดงเชียวยูมะ:เอ๊ะ?! เอิ่ม ไม่มีอะไรหรอก ทาดาชิ:นี่ก็ดึกพอแล้ว นายไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวชั้นตามไปนะยูมะ://ดึงเสื้อ//นี่ ชะ...ชั้น...ทาดาชิ:หืม? มีอะไรหรอเจ้าเตี้ย ?ยูมะ:ชั้นอยากอาบน้ำกับนาย ช่วยไปอาบน้ำกับชั้นได้ไหม?//หันหน้าหนีทาดาชิ:ห๊ะ?! ยูมะ:นะ...นายต้องเป็นฝ่ายพูดก่อนไม่ใช่หรอ ไม่ใช่ให้ชั้นเป็นฝ่ายพูดก่อนอยู่คนเดียวสิ T^Tทาดาชิ://จับมือ//ชั้นดีใจจัง นายนี่ทำตัวน่ารักตลอดเวลายนะ ป่ะ งั้นไปอาบน้ำด้วยกัน//อุ้ม          ขณะอาบน้ำ
ยูมะ:หน้าแดง//(ลมหายใจของทาดาชิ ช่างอุ่นจัง)//ร่างกายของนายอบอุ่นมากเลยล่ะ มันทำให้ใจชั้นเต้นแรงมากเลย ^///^ทาดาชิ:มอง//เอาคางซุกไหล่//นี่เราแช่น้ำมานานแล้วนะ เข้าห้องกันเถอะยูมะ:เอ๋? นี่เราพึ่งจะแช่ไม่กี่นาทีเองนะ (แต่เอ๊ะ รู้สึกเหมือนมีอะไรมาเเตะโดนขาชั้นด้วย หรือว่า...)ทาดาชิ:เห้ย ชั้นบอกว่าขึ้นห้องกันเถอะน่า//หน้าแดง+หันหน้าหนียูมะ:ฮิๆ นายนี่มันทะลึ่งจริงๆ แค่พูดนิดพูดหน่อยก็เกิดอารมย์แล้ว ทาดาชิ:หน้าแดง//หึๆ ก็ได้//อุ้มยูมะ//ในเมื่อนายไม่ยอมลุกออกจากอ่าง ชั้นก็จะเป็นคนอุ้มนายเอง!ยูมะ:ห๊ะ?! ดะ...เดี๋ยว ชั้นยังไม่พร้อมเลยนะ!          เมื่อทาดาชิอุ้มยูมะไปถึงห้องนอน แล้วก็ได้ จับกด!!ยูมะ:ดะ...เดี๋ยว ชั้นยังไม่พร้อมเลยนะ รอก่อ..น อื้มม~ //ถูกจูบ+ดันอกออก//ก็บอกใหัรอก่อนไง ทาดาชิ คุง!ทาดาชิ:... ถ้านายยังไม่พร้อม ชั้นก็จะต้องให้นายพร้อมก็ได้//จูบต่อ+สอดลิ้นเข้ายูมะ:อื้มมม~ อ่าา~//มืดปิดปากทาดาชิ:ของนายเริ่มแข็งแล้วสิ //จับมือ//นายก็สัมพัสของๆชั้นบ้างยูมะ:เอ๋?!//เมื่อสัมผัสไอ้นั่นของทาดาชิ//(ของๆทาดาชิมันอุ่นมาก)หน้าแดง//ยะ...ใหญ่มาก ตรงนั้นของทาดาชิคุง ใหญ่มากทาดาชิ://หน้าแดง//ชั้นไม่ไหวแล้วขอใส่ในตัวนายได้ไหมยูมะ:มะ....ไม่นะ รอ..ก่อน อ่าาา!!//ถูกทาดาชิเจาะทะลวงทาดาชิ:สวบต่อ//ข้างในตัวนายนายนี่ แน่นมากยูมะ:อะ..อ่า~ อ้าาา~ทาดาชิ:สวบต่อเร็วขึ้นยูมะ:อ้าาา!~ อย่าา~ นะ...นายขยับเร็วไป...แล้ว อะ...อ้าาา~ ไม่ชั้นจะ...ทาดาชิ:จะปล่อยออกแล้วใช่ไหมล่ะ ปล่อยออกมาเลย ชั้นก็ใกล้จะปล่อยออกแล้ว//จูบ+สอดลิ้นยูมะ:อะ..อื้มม~ อิ๊ก!! อื้มมมม!!!//ปล่อยออกทาดาชิ:อึ๊ก!!//ปล่อยออกเหมือนกัน          เช้าวันต่อมา เสียงนาฬิกาก็ดังขึ้น
ทาดาชิ://ปิดนาฬิกา//เช้าแล้วหรอเนี่ยยูมะ:อื้อ ระ...ร่างกายชั้นมัน ปวดไปหมด ขยับไปไหนไม่ได้เหมือนเดิมเลย อูยยทาดาชิ:วันนี้ชั้นจะดูแลนายเองนะ ไหนๆร่างกายนายมันไปไหนไม่ได้ นายก็คงต้องลางานล่ะกัน ยูมะ:ห๊ะ จริงสิวันนี้ชั้นมีงานทำด้วย เอาโทรศัพท์ชั้นมาให้ทีทาดาชิ:คงจะไม่ทัน เพราะชั้นบอกลางานให้นายแล้วล่ะ ^^ยูมะ:!!! อะไรนะ !!! นั้นมันงานของชั้นนะ ชั้นจะต้องไปทำงายให้ได้//โวยวายทาดาชิ:หึๆ//จับคาง//ถ้าขืนโวยวายอีก ชั้นคงจะต้องให้นายหยุดอีกวัน ยูมะ:เอ๋~ //ส่ายหน้า//ไม่เอา ไม่เอา ชั้นจะไม่โวยวายแล้วทาดาชิ:ต้องพูดว่า" ผม "ด้วยยูมะ:ผมจะไม่โวยวายแล้วครับบบ~ //กอดทาดาชิ:ดีมาก ^^ //ลูบหัว+จุ๊บปาก//ทำตัวน่ารักแบบนี้ รักตายเลยล่ะ//หอมแก้มยูมะ://หน้าแดง+กอดกลับ+กระซิบข้างหู//ชั้นรักนายมากที่สุดเลยทาดาชิ://หน้าแดง//พรุ่งนี้คงต้องให้นายลาหยุดอีกวัน!//จับกดยูมะ:เอ๊ะ?! เอ๋!!!!
จบ(ตอนพิเศษ)
 
จบตอนพิเศษแล้วค้าา ลงช้าหน่อยเพราะว่าติดสอบอยู่ค่ะ คนแต่งเองฟินเอง โฮะๆๆ >.,< ขอบคุณผู้อ่านที่อ่านจนจบถึงตอนพิเศษเลยนะคะ ขอบคุณค่าา ^3^