luck love เมื่อรักถามหา

     อย่างที่รู้ๆกัน หากใครยังคงงงว่าเกิดอะไรขึ้นก็อธิบายได้เลยว่า ชายทั้ง5คนนั้น100%เป็นแขกของคุณอาแต่อาไม่อยากรับจึงพลักภาระมาให้ฉันซึ่งฉันรู้แน่นอนว่า ไม้พ้นเรื่องเงินแสนที่อาเอาไปลงกับตุ๊กตายางนามว่า เบลล่า"เออ เรื่องนี้หนูคิดว่าอย่าพึงถ่วงเลยค่ะ อาพึงจะยืมไปเมื่อสามวันก่อนเอง" ฉันรีบออกตัวแต่ทั้ง5ก็ยังคงยืนนิ่งบรรยากาศช่วนให้อึดอัดก่อนที่จะมีชายชุดดำหนึ่งในนั้นล่วงมือเข้าไปเสื้อนอก ใจของฉันเต้นรั่ว    สิ่งที่เขาหยิบออกมาเป็นแผ่นกระดาษสีทอง ซึ่งมีตัวหนังสือเยอะเกือบเต็มหน้ากระดาษ"เรามาให้คุณเซ็นสัญาญกับบริษัทเรา ที่คุณสอบเมื่อวาน" เขาพูด นั้นทำให้ฉันรู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่อาที่เกาะอยู่ข้างหนังได้ยินก็ปล่อยมือทันทีและเดินไปกระซากกระดาษจากมือของชายชุดดำ"ไม่หยักรู้ว่าจะมาเองแบบนี้" ฉันพูด แต่ก็ชะโงกหน้าไปอ่านกับคุณอา"เราต้องการคนด่วนครับ"เขาหนึ่งในนั้นพูดก่อนจะเงียบไปพักหนึ่งเพื่อให้สองอาหลานอ่านสัญาญจนจบ "นี้มันอะไรกัน นังหนูของอาจะได้เงินเยอะขนาดนี้เลยหรอ" อาสุนโอบมาที่คอของฉันและขย่าอย่างบ้าคลั่ง"เฮ้ย มันอลังการไปปล่า ในนี้เขียนว่าฉันมีรถประจำตัวแล้วยังมีที่พักให้พร้อมสหวัดติการค่ารักษาประกันรับผิดชอบทางครอบครัวด้วย แต่ไม่ให้ติดต่อ คือ?" ฉันถามพวกเขา"เราต้องการบุคลที่มีความสามารถด่วนครับ""งั้นฉันขอคิดอีก3วันให้คำตอบ"ฉันบอกเท้าเอวแต่ผู้มาเยือนเริ่มมีท่าทางแปลกไป"เราต้องการเดียวนี้หากคุณปฎิเสธหรือพลัดวัน เราต้องใช้แผนสองอย่างที่คุณลูแปงสั่งมา""หะ/หะ" ฉันและอาต่างร้องเสียงแอะใจ ก่อนจะบางอ่อเหมือนควายเดินถูกทาง"เราต้องการเดียวนี้หากคุณไม่ เราจำเป็นต้องใช้กำลัง คุณมีเวลา 30 วินาที""ชิบหายละ" ฉันอุทาน ก่อนจะมองมาที่คุณอารายนั้นก็ไม่มีอะไรมาเขามีท่าทางคิดหนัก"แต่เงินตอบแทนนั้นงดงามดั่งผลไม้ในวันพีช" อามองมาที่หน้าฉันเหมือนกับจะหลอกล่อเด็กให้เลือกของที่ตัวเองชอบ     ฉันมองไปที่ชายทั้ง5หนึ่งในนั้นจ้องมาที่ฉันและอีกคนก็จ้องนาฬิกา ฉันตัดสินใจลงชื้อที่สัญาญบนกระดาษสีทองเนื้อดีนั้น ก่อนที่จะโดนทั้ง5ล้องต้อนขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าบ้าน     "โห" ฉันลากเสียงยาวเหมือนร้องแห่ขบวนขันหมากเมื่อสิ่งก่อสร้างที่อยู่ตรงหน้านั้นเป็นอาคารใจกลางเมืองสีขาวสูงใหญ่อลังการ เสาที่ตั้งอยู่ทางเข้านั้นกว้างพอๆกับเนื้อที่บ้านทั้งหลังที่ฉันอยู่     "คุณลูแปงให้คุณจันรอที่ห้องนี้ค่ะ" เลขาขาวสวยหน้าแปะรายงานก่อนจะนะฉันเข้าไปนั้งรอในห้องฉันเดินตามเธอแม้แต่หญิงแท้อย่างฉันยังอดไม่ได้ที่จะจ้องก้นงอลของนาง     ที่แห่งนี้เหมือนหลุดออกจากโลกภายนอกห้องนี้แต่งด้วยไม้เนื้อดีเฟอร์นิเจอร์สีดำกำมะยี่นุ่มกว่าฟูกนอนที่เคยนอนฉันเอาตัวเองไปนั้งที่โซฟานั้น ก็อย่างที่รู้ๆกันว่าฉันมาในสภาพตื่นนอนเสื้อยืดเสีเทาก่าๆตัวโตที่สกลินรูปผลงานจิตกรเอกของโลกสครีมแถมยังโนบลาอีกต่างหาก