รักนี้ที่ไม่สมหวัง

     "จริงดิอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบแล้วนี้"ซากุระขึ้นมา
"หาจริงดิลืมไปเลย"รินกับยูกิพูดขึ้นพร้อมกัน
"เอาอย่างนี้ไหมล่ะยูกิรินพรุ้งนี้วันอาทิตย์มาบ้านเรากันนะ"
"คือว่าจะดีเหรอ"ยูกิพูดขึ้นมาเพราะว่ากลัวไปบ้านซากุระเเล้วกลัวพวกผู้ใหญ่รู้เรื่องว่าเราเพ้อตัวไปจูบซากุระเเถมเป็นจูบเเรกด้วย
"ไม่เป็นไรหลอกนะเราซะอย่างหรือว่ายูกิกลัวเรื่องที่เธอจูบเราใช่ป่ะ"
"ซากุระอย่าพูดดิก็เราบอกว่าไม่ได้ตั้งใจไง''
รินยื่นมองทั้งสองคนหยอกล้อกันเเล้วคิดในใจว่าสองคนนี้เหมาะสมกันจังยูกิน่าจะเป็นเเฟนกับซากุระมากกว่ารุ่นพี่ไอจังซะอีกเเต่ซากุระมีคู่หมันเเล้วนี้สิ
"นี่รินรินรินจัง"ซากุระตะโกนเรียกริน
"อ่ะหามีไรเหรอ"
"เป็นไรหรือเปล่ายืนเหม่อลอยตั้งนานสองนาน?"
"นั้นสิเป็นไรเปล่าริน"
"เปล่าเราเเค่คิดอะไรนิดหน่อย"
ก่อนสอบสามวัน
"ยูกิไอจังฝากเอานี่มาให้"
"ไม่เอาไม่รับ"
"เอาไปหน่อยนะคือว่าเราไม่อยากทะเลาะกับไอจังนะถึงไอจะทำอย่างนั้นก็เถอะเเต่จริงเเล้วไอจังอ่ะมีมุมอีกมุมหนึ่งที่ไม่เคยมีใครได้เห็นนะขอร้องล่ะนะ"
"อืองั้งก็ได้"
"งั้งเราไปนะ"
"ยูกิทำไรอยู่เหรอมีดอกไม้ด้วยใครให้เหรอจ๊ะ"
"รุ่นพี่ไอจังให้เรามานะเราเองก็ไม่รู้จะทำไงดีอ่ะ
"งั้งเหลอนู้นซากุระมาเเล้วซากุระจัง"รินเรียกซากุระ
"ยูกิใครให้ดอกไม้เหรอมีจดหมายอะไรอยู่ด้วย"
"ของรุ่นพี่ไอจังอ่ะ"
"งั้งเหรอ"
"ไหนขอโทษนะเราขออ่านนะงั้งเราขออ่านให้ฟังนะ คือว่าเราก็ไม่ได้คุยกันนานเเลัวนะยูกิเราอยาก
จะเจอยูกิกินข้าวฟังเพลงเเล้วสอนก้านบ้านยูกิอีกอยากพูดคุยงั้งเข้าเรื่องเลยดีกว่านะเเล้วเราอยากบอกว่าขอโทษที่เราอ่ะทำให้ยูกิเสียใจเสมอมาทำให้ยูกิเจ็บเสมอมาดั้งนั้นเรากับมาคืนดีได้ไหมเเต่ยูกิคงไม่ให้อภัยเราใช้ไหมงั้งเราเริ่มจากการเป็นก่อนได้ไหนเราขอเเค่ยูกิให้อภัยเท่านั้นเรารักยูกินะรักมากด้วย"
"รักเหรอให้อภัยเหรอต้องการเเค่คำว่าอภัยใช่ไหมเเต่เเค่คำว่าเพื่อนหรืออะไรคงไม่มีให้เเล้วล่ะ"
"ยูกิใจเย็นๆนะ"
"เเล้วจะเอาไงยูกิ"
"ไม่รู้"
"ตอบเเต่คำว่าไม่รู้ไม่รู้เนี่ยนะ"
"ช่างมันเถอะ"
"คือว่าหลังจากสอบเสร็จเเล้วอ่ะเราจะย้ายกลับไปอยู่กับเเม่ที่อังกฤษดั้งนั้นเราคงไม่ได้เรียนจบไปพร้อมกันเเล้วนะรินยูกิ"
"หมายความว่าไงซากุระเธอจะกลับหลังสอบเสร็จ"ยูกิพูดขึ้นมาด้วยความตกใจเเล้วก็ยูกิได้เเอบชอบซากุระมาตั้งนานเเล้วเเต่เพราะว่าไม่อยากเสียมิตรภาพเเละยังมีเรื่องรุ่นพี่ไอจังอีกจึงได้เเต่เก็บเงียบความรุ้สึกเอาไว้เสมอมา"
"ตามจริงรินอ่ะรู้เรื่องนี้ออยู่เเล้ว"
"งั้งหลังสอบเสร็จอ่ะเราคงไม่ได้เจอกันเเล้วนะ"
"ทำไมพึ้งมาบอกเห็นเราไร้ค่ามากใช่ป่ะหรือไม่เคยเห็นเราเป็นเพื่อนเลยจึงปิดเงียบกันไวัอ่ะ"
"เดี๋ยวไม่ใช้อย่างที่เธอคิดแลยนะ"
"ไม่เชือไม่จริงพวกเธอโกหก"
ตั้งเเต่วันนั้นยูกิก็ไม่คุยกับซากุระถึงซากุระจะง้อย่างไงยูกิก็ไม่ยอมพูดด้วยจนถีงวันสุดท้าย
"รินเราไปเเล้วนะนี่เมลเเล้วก็เมืองที่เราจะไปอ่ะ"
"นี่ยูกิไม่คิดจะมาจริงๆเหรอ"
"งั้งเราไปนะลาก่อนนะรินฝากบอกยูกิด้วยนะ"
ยูกิเอาของขึ้นรถพร้อมคิดในใจว่ายูกิจะมาจนถึงเวลารถออก
"ไม่นะซากุระเดี๋ยวก่อนยูกิมาช้าเกินไปรถออกเเล้วยูกิได้เเต่วิ่งตามเเต่ตามไม่ทันเเล้วก็ไม่ได้บอกความรู้สึกกับยูกิไปจริงทำให้รักนี้ที่สมหวังสักที