รักนี้ที่ไม่สมหวัง

     "จริงดิอีกไม่กี่อาทิตย์ก็จะสอบแล้วนี้"ซากุระขึ้นมา

"หาจริงดิลืมไปเลย"รินกับยูกิพูดขึ้นพร้อมกัน

"เอาอย่างนี้ไหมล่ะยูกิรินพรุ้งนี้วันอาทิตย์มาบ้านเรากันนะ"

"คือว่าจะดีเหรอ"ยูกิพูดขึ้นมาเพราะว่ากลัวไปบ้านซากุระเเล้วกลัวพวกผู้ใหญ่รู้เรื่องว่าเราเพ้อตัวไปจูบซากุระเเถมเป็นจูบเเรกด้วย

"ไม่เป็นไรหลอกนะเราซะอย่างหรือว่ายูกิกลัวเรื่องที่เธอจูบเราใช่ป่ะ"

"ซากุระอย่าพูดดิก็เราบอกว่าไม่ได้ตั้งใจไง''

รินยื่นมองทั้งสองคนหยอกล้อกันเเล้วคิดในใจว่าสองคนนี้เหมาะสมกันจังยูกิน่าจะเป็นเเฟนกับซากุระมากกว่ารุ่นพี่ไอจังซะอีกเเต่ซากุระมีคู่หมันเเล้วนี้สิ

"นี่รินรินรินจัง"ซากุระตะโกนเรียกริน

"อ่ะหามีไรเหรอ"

"เป็นไรหรือเปล่ายืนเหม่อลอยตั้งนานสองนาน?"

"นั้นสิเป็นไรเปล่าริน"

"เปล่าเราเเค่คิดอะไรนิดหน่อย"

ก่อนสอบสามวัน

"ยูกิไอจังฝากเอานี่มาให้"

"ไม่เอาไม่รับ"

"เอาไปหน่อยนะคือว่าเราไม่อยากทะเลาะกับไอจังนะถึงไอจะทำอย่างนั้นก็เถอะเเต่จริงเเล้วไอจังอ่ะมีมุมอีกมุมหนึ่งที่ไม่เคยมีใครได้เห็นนะขอร้องล่ะนะ"

"อืองั้งก็ได้"

"งั้งเราไปนะ"

"ยูกิทำไรอยู่เหรอมีดอกไม้ด้วยใครให้เหรอจ๊ะ"

"รุ่นพี่ไอจังให้เรามานะเราเองก็ไม่รู้จะทำไงดีอ่ะ

"งั้งเหลอนู้นซากุระมาเเล้วซากุระจัง"รินเรียกซากุระ

"ยูกิใครให้ดอกไม้เหรอมีจดหมายอะไรอยู่ด้วย"

"ของรุ่นพี่ไอจังอ่ะ"

"งั้งเหรอ"

"ไหนขอโทษนะเราขออ่านนะงั้งเราขออ่านให้ฟังนะ คือว่าเราก็ไม่ได้คุยกันนานเเลัวนะยูกิเราอยาก

จะเจอยูกิกินข้าวฟังเพลงเเล้วสอนก้านบ้านยูกิอีกอยากพูดคุยงั้งเข้าเรื่องเลยดีกว่านะเเล้วเราอยากบอกว่าขอโทษที่เราอ่ะทำให้ยูกิเสียใจเสมอมาทำให้ยูกิเจ็บเสมอมาดั้งนั้นเรากับมาคืนดีได้ไหมเเต่ยูกิคงไม่ให้อภัยเราใช้ไหมงั้งเราเริ่มจากการเป็นก่อนได้ไหนเราขอเเค่ยูกิให้อภัยเท่านั้นเรารักยูกินะรักมากด้วย"

"รักเหรอให้อภัยเหรอต้องการเเค่คำว่าอภัยใช่ไหมเเต่เเค่คำว่าเพื่อนหรืออะไรคงไม่มีให้เเล้วล่ะ"

"ยูกิใจเย็นๆนะ"

"เเล้วจะเอาไงยูกิ"

"ไม่รู้"

"ตอบเเต่คำว่าไม่รู้ไม่รู้เนี่ยนะ"

"ช่างมันเถอะ"

"คือว่าหลังจากสอบเสร็จเเล้วอ่ะเราจะย้ายกลับไปอยู่กับเเม่ที่อังกฤษดั้งนั้นเราคงไม่ได้เรียนจบไปพร้อมกันเเล้วนะรินยูกิ"

"หมายความว่าไงซากุระเธอจะกลับหลังสอบเสร็จ"ยูกิพูดขึ้นมาด้วยความตกใจเเล้วก็ยูกิได้เเอบชอบซากุระมาตั้งนานเเล้วเเต่เพราะว่าไม่อยากเสียมิตรภาพเเละยังมีเรื่องรุ่นพี่ไอจังอีกจึงได้เเต่เก็บเงียบความรุ้สึกเอาไว้เสมอมา"

"ตามจริงรินอ่ะรู้เรื่องนี้ออยู่เเล้ว"

"งั้งหลังสอบเสร็จอ่ะเราคงไม่ได้เจอกันเเล้วนะ"

"ทำไมพึ้งมาบอกเห็นเราไร้ค่ามากใช่ป่ะหรือไม่เคยเห็นเราเป็นเพื่อนเลยจึงปิดเงียบกันไวัอ่ะ"

"เดี๋ยวไม่ใช้อย่างที่เธอคิดแลยนะ"

"ไม่เชือไม่จริงพวกเธอโกหก"

ตั้งเเต่วันนั้นยูกิก็ไม่คุยกับซากุระถึงซากุระจะง้อย่างไงยูกิก็ไม่ยอมพูดด้วยจนถีงวันสุดท้าย

"รินเราไปเเล้วนะนี่เมลเเล้วก็เมืองที่เราจะไปอ่ะ"

"นี่ยูกิไม่คิดจะมาจริงๆเหรอ"

"งั้งเราไปนะลาก่อนนะรินฝากบอกยูกิด้วยนะ"

ยูกิเอาของขึ้นรถพร้อมคิดในใจว่ายูกิจะมาจนถึงเวลารถออก

"ไม่นะซากุระเดี๋ยวก่อนยูกิมาช้าเกินไปรถออกเเล้วยูกิได้เเต่วิ่งตามเเต่ตามไม่ทันเเล้วก็ไม่ได้บอกความรู้สึกกับยูกิไปจริงทำให้รักนี้ที่สมหวังสักที