โรงเรียนนี้... ผีเฮี๊ยน

9
เธอ... ตายแล้ว
 
     วันต่อมา...
     เช้าวันอาทิตย์
     "ซาร่าาาาาาา!! TOT" เสียงแม่ตะโกนผ่านประตูของนอนพร้อมกับเสียงเคาะประตูรัวๆ เสียงดัง จนฉันต้องตื่นขึ้นมาลากสังขารตัวเองขึ้นมาจากเตียงอันสุดที่รักอย่างอารมณ์เสีย
     แม่จะมาเคาะประตูห้องฉันตั้งแต่เช้าขนาดนี้เนี่ย แม่นะแม่ หัดเกรงใจหนูบ้างเถอะค่ะแม่ขา 
     ฉันบ่นพึมพำในใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปเอานาฬิกาปลุกข้างหัวเตียงเพื่อดูเวลา ก็พบว่าตอนนี้เวลาตีห้าห้าสิบนาที โอ้แม่เจ้า! เช้ามากอ่ะ นี่แม่ฉันมาปลุกอะไรเอาซะเช้าขนาดนี้เนี่ย พระอาทิตย์เพิ่งขึ้นฟ้าเองมั้งเนี่ยเวลานี้ เมื่อวานต้องมาวิ่งตามไอ้บิวตั้งนาน เหนื่อยก็เหนื่อย แม่สงสารหนูหน่อยสิ แบบนี้ต้องบ่นใส่ซะหน่อยแล้วสิ =_='
     แอ๊ด∼
     ฉันลุกขึ้นจากเตียงด้วยอาการโซเซอย่างไร้เรี่ยวแรง เพราะร่างกายเหนื่อยจากการวิ่งตามไอ้บิว ก่อนจะบิดลูกบิดประตู ไม่ต้องส่องกระจกก็รู้เลยว่าสภาพฉันตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากซอมบี้ไม่มีผิด! นี่ถ้าคนอื่นเห็นนะฉันคงจะโดนยิงตายเพราะโดนเข้าใจผิดว่าเป็นซอมบี้ชัวร์เลย คิดแล้วก็รู้สึกอาย  T^T
     พึ่บ!
     เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ O_o งั้นฉันขอย้อนความไปหน่อย
     เมื่อฉันเปิดประตูออกไป ร่างของคุณแม่ก็มาซบไหล่ฉันอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสียงสะอื้นเหมือนเสียงร้องไห้ เดี๋ยวนะ แม่กำลังร้องไห้อยู่งั้นเหรอ!!? O_O นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมแม่ร้องไห้ ใครทำให้แม่ฉันคนนี้ร้องไห้กันเนี่ย บอกตามตรงเลยนะว่าฉันไม่เคยเห็นแม่ของฉันร้องไห้เลยสักครั้ง แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้ที่เป็นแม่แท้ๆของฉันกำลังร้องไห้ โอ้มายก็อด!! 
     "มะ... แม่เป็นอะไรอ่ะ O_o" ฉันลูบหลังแม่เหมือนที่แม่ฉันทำกับฉันเวลาฉันร้องไห้ มันเป็นภาพที่ฉันก็ไม่เคยคิดว่าฉันจะมาลูบหลังผู้เป็นแม่ของฉัน เสียงของฉันสั่นเพราะความตกใจ มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน!!
     "ฮืออออออ TOT" แม่ยังคงร้องไห้อยู่อย่างนั้น ฉันคงต้องรอให้แม่สงบสติอารมณ์ก่อนแล้วงานนี้ และตอนนี้ฉันคงได้แต่ลูบหลังแม่อยู่อย่างนั้น...
 
     ครึ่งชั่วโมงต่อมา...
     ตอนนี้ฉันและแม่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นตรงชั้นหนึ่งของบ้าน แม่ก็สงบไปเลยหลังจากร้องไห้จากหนักเมื่อครู่ ฉันได้แต่นั่งมองหน้าแม่รอแม่พูดเหตุผลที่ทำให้แม่ของฉันร้องไห้
     "และตอนนี้แม่พร้อมที่จะเล่ารึยังคะ? U_U" ฉันนั่งมองหน้าแม่อยู่นานจนฉันเกือบหลับไปแล้ว ฉันจึงรีบพูดเพราะกลัวตัวเองเผลอหลับไปซะก่อน -_-
     "..." แม่ไม่พูดอะไรนอกจากพยักหน้าอย่างช้าๆ
     มองแม่ฉันนี่นิ่งสนิทเหมือนโดนผีเข้าเลยแหะ นี่แม่ฉันเป็นอะไรไปรึเปล่าเนี่ย =_=;
     "เอาล่ะ แม่ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังหนูฟังหน่อยสิ =_=^" ฉันรวบมือทั้งสองข้างขึ้นรอฟังคำตอบจากปากของแม่
     "อะ... ไอ้อิมมัน..." แม่พูดติดอ่างออกมาซะดื้อๆ ทำให้ฉันยิ่งลุ้นเข้าไปอีก แม่รีบเร็วๆหน่อยสิ "อิมมัน..."
     "อิมมันตายแล้ว!!"
     "O_O!!?" <--- ฉันเอง
     "T^T" <--- แม่
     เสียงตะโกนของแม่นั้นทำให้ฉันถึงกับนิ่งเงียบ ตอนนี้ฉันไม่ทำอะไรไม่ถูกนอกจากนิ่งเงียบ ประโยคที่แม่พูดยังคงอยู่ในหัวของฉันอยู่อย่างนั้น นี่มันต้องเป็นเรื่องโกหกแน่ๆ นี่มันเรื่องโกหกใช่ไหม! 
     "ไม่! แม่โกหก พี่อิมยังไม่ตาย!!" ฉันตะคอกใส่แม่ ฉันไม่มีทางเชื่อหรอกนะว่าพี่อิมตายแล้วน่ะ และฉันก็ไม่มีทางเชื่อด้วย
     "ซาร่า... ทำใจเย็นๆไว้นะลูก หนูอิมตายแล้วจริงๆนะลูก" แม่ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาขึ้นมาจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันไว้แน่น
     นำ้ตาของฉันค่อยๆไหลออกมาจากดวงตา จากหนึ่งหยด ก็กลายเป็นสอง และก็สาม และมันก็ไหลออกมาเรื่อยๆจนนับไม่ได้ ร่างกายของฉันค่อยๆล้มลงบนพื้นอย่างช้า... 
 
...มันไม่จริงใช่ไหม...
 
     ณ โรงพยาบาล
     ตอนนี้ฉัน วีวี่ แม่ และครอบครัวของพี่อิมต่างยืนมองร่างไร้วิญญาณของพี่อิม ไม่มีใครพูดอะไร หรือแม้แต่จะขยันตัว ไม่มีการกระทำใดๆเกิดขึ้นในห้อง ทุกคนต่างช็อกกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น รวมถึงฉันด้วย... เวลานี้เป็นเวลาแปดโมงกว่าแล้ว หลังจากที่ฉันร้องไห้อยู่นานสองนาน ฉันกับแม่ก็มาที่โรงพยาบาลทันที 
     แล้วก็พบร่างไร้วิญญาณของพี่อิม พร้อมกับจดหมายข้างเตียงของเธอ...
     พ่อของพี่อิมได้ส่งจดหมายนั้นให้ฉัน มันเป็นจดหมายที่เขียนด้วยเลือดที่แห้งแล้ว ตัวอักษรไม่สามารถรู้ได้ว่าใครเป็นคนเขียน แต่หมอบอกว่านี่เป็นเลือดของ พี่อิม... แต่ร่างกายของพี่อิมไม่มีแผลแม้แต่แผลเดียวที่เลือดไหลอยู่เลยแม้แต่จุดเดียว นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย 
     ในจดหมายเขียนเอาไว้ว่า...
 
     'จาก คุณที่คุณรู้ว่าใคร
     ขอแสดงความเสียอย่างสุดซึ้งที่คนรู้จักของคุณต้องตาย แต่มันยังไม่จบเพียงเท่านี้หรอกนะ ขอให้คุณพบเจอกับคนที่คุณรักในสภาพไร้วิญญาณของเขา เตรียมใจเอาไว้ให้ดี...
     ถึง S.'
     
     นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นมากันแน่นะ และในจดหมายยังบอกอีกว่าในอนาคตจะมีคนตายเพิ่มขึ้นมาอีกงั้นเหรอ และคนคนนั้นเป็นใครกัน นี่มันคือฝันร้ายใช่ไหมนะ...
     
 
     Please to be continue...