Danger Zone หอพักป่วน ก๊วนคนแปลก 18+

10.0

เขียนโดย DreamAngels

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.37 น.

4 ตอน

1 วิจารณ์

7,363 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.24 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

4) ยูคิ ตอนที่1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ฉัน ชิรางาตะ ยูคิ ค่ะ^^ มอปลายปีหนึ่ง นักแสดงอันดับหนึ่งแห่งชมรมการแสดงค่ะ^0^
ฉันมีความสามารถในการเล่นละครสูงมากและการปลอมตัวเป็นคนอื่นก็เป็นสิ่งที่ฉันหลงใหลมากเลยค่ะ ฉันมีเวทย์มนต์นิดหน่อยในการสร้างภาพลวงตา และแน่นอนว่าฉันสนุกกับการแกล้งคนอื่นมากค่ะ5555
ห้องพักของฉันคือเบอร์สองค่ะ เพื่อนๆของฉันน่ารัก(???)มากๆ อิอิ
พลั่ก!
ยัยยูเมะที่เป็นนักแสดงตัวร้ายดาวเด่นพลักฉันจนหน้าคว่ำ เฮ้!เกินไปหน่อยนะ
"เกะกะ"
"...อย่าทำอย่างนี้นะคะ"ฉันยิ้มหวานอาบยาพิษให้เธอ
"หุบรอยยิ้มเน่าๆของแกซะ"เธอสะบัดหน้าหนี"ยัยปีศาจ"
"เอ๋ เธออิจฉาที่ฉันได้ดีกว่างั้นหรอคะ?" ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ยัยนี่เป็นคู่แข่งกับฉันตั้งแต่เห็นหน้าเลยล่ะค่ะ "ฉันรู้ว่าเธออิจฉาฉันมาก แต่ขอโทษทีเถอะ...ฉันเหนือกว่าเธอหลายขุม"
"ยัยโรคจิต!!!"
"กลัวหรอคะ"ฉันโบกมือผ่านหน้าเปลี่ยนเป็นหน้าของเธอ"ฉันมีเวทย์มนต์นะคะ เธอจะเอาอะไรมาสู้กัน"
"ยัย..."
"หยุดทั้งคู่เลยๆ"รุ่นพี่ฮาคิทำหน้าเอือมๆ ความจริงฉันทะเลาะกับยัยนี่ทุกครั้งที่ปะกัน แล้วรุ่นพี่ก็เข้าข้างหล่อนทุกที
"รุ่นพี่ฮาคิขาาา"ยูเมะรีบเข้าไปกอดแขนของเขาไว้แน่น"ยัยปีศาจมันจะแกล้งยูเมะค่ะ"
"สำออย"ฉันยกไหล่อย่างไม่แคร์ ก่อนทิ้งมนต์ลวงตาเอาไว้ให้หล่อนไม่กล้ายุ่งกับรุ่นพี่ไปสักพัก
หน้าหอพัก ดิ เดอ ลองกัวร์
"หยุดก่อนยูคิ"
"เพิ่งรู้ว่ารุ่นพี่สนิทกับฉันขนาดเรียกชื่อจริงได้"ฉันยิ้มบางๆให้เขา น่าหมั่นไส้ชะมัด
"ชิรางาตะ"เขาทำหน้าหาเรื่อง"เธอควรขอโทษยูเมะนะ เขาไม่มีเวทย์มนต์เหมือนเธอ เขาน่ะอ่อนแอจะตาย"
"อ่อนแอ? กล้าพูดนะคะ ฉันไม่เห็นว่ายัยนั่นจะอ่อนแอตรงไหน"ฉันแค่นหัวเราะก่อนผลักเขาไปติดกำแพงข้างๆประตูหอพัก"ชอบยัยนั่นมากจนไม่ลืมหูลืมตาเลยสินะคะ"
"อย่าทำอย่างนี้ ยูคิ"เขาขยับเล็กน้อย"ยังไงฉันฉันก็เป็นผู้ชาย"
"พูดอย่างกับฉันจะพลาดท่าให้รุ่นพี่ง่ายๆ"ฉันยักไหล่สบายๆ
แต่เขากลับทำสิ่งที่ไม่น่าเชื่อคือการพลิกตัวฉันไปติดผนังแทน ก่อนจะจูบลงมาอย่างแผ่วเบา ไอ้บ้าเอ้ย!ถ้าเขาไม่ทะ...ทำอ่อนโยนขนาดนี้ฉันก็ไม่พลาดหรอกนะ-///-
"อาา เธอคิดว่าไง ฉันควรทำอะไรต่อดีล่ะ"เขาเม้มที่หูของฉันเบาๆ ไอ้โรคจิต-///-
"ปละ...ปล่อยนะคะ"
"หืม? เธอแน่ใจหรอว่าอยากให้ปล่อย"เขาหัวเราะเบาๆก่อนขยับมืออีกข้างไปลูบเบาแถวช่องทางรักของฉัน "แค่จูบเธอก็เริ่มแฉะแล้วด้วยซ้ำ
"ไอ้บ้า!!"

เดี๋ยวมาต่อให้ถ้าว่างนะคะ55555 ปล่อยคนอ่านอารมณ์ค้างเป็นเรื่องสนุก

ตอน 3

สารบัญ