ดอกไม้แห่งการรอคอย

                    เมื่อหลายร้อยปีก่อนเคยมีตำนานเล่าขานเกี่ยวกับความรักของชายหนุ่มและหญิง
สาวคู่หนึ่ง เมื่อพูดถึงรักก็ต้องนึกถึกความหวาน ใช่ความรักของพวกเขาก็เช่นกันแต่ความสุขก็ไม่
สามารถอยู่กับเราได้นาน เมื่อฝ่ายชายต้องออกเรือสินค้าไปค้าขายที่ต่างประเทศ เมื่อถึงกำหนดวัน
ออกเรือหญิงสาวได้มาส่งชายหนุ่มที่ท่าเรือ ชายหนุ่มได้ให้สัญญากับหญิงสาวว่าจะกลับมาอย่าง
ปลอดภัย หญิงสาวเองก็ให้สัญญาว่า ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดฉันก็จะรอจนกว่าจะพบเธออีก
ครั้งฉันจะไม่หายไปไหม แม้ต้องจะตายก็ตาม เมื่อลำลากันเสร็จแล้วก็ถึงเวลาออกเรือ หญิงสาวมอง
เรือที่ออกไปจนลับสายตา ในทุกๆวันหญิงสาวได้มารอชายหนุ่มที่หน้าผาเพราะจะได้เห็นเรือเร็วกว่า
ท่าเรือตั้งแต่6โมงเช้าถึง6โมงเย็นทุกวันทุกวัน จนวันนึงได้มีชาวบ้านมาบอกว่าเรือที่ชายหนุ่มอยู่นั้น
ได้เจอกับพายุหนักทำให้เรือล่ม มีผู้รอดชีวิตเพียงไม่กี่คนแต่ในนั้นไม่มีชายหนุ่มอยู่เลย ทุกคนคิดว่า
เขาได้ได้ตายแล้ว แต่ด้วยที่ตนเชื่อในคำสัญญาของชายหนุ่มหญิงสาวจึงไปรอชายหนุ่มเหมือนเดิม
ยังคงเชื่อมั่นว่าจะต้องกลับมา วันเวลาผ่านไปจาก1วันไป 1เดือน 1ปี 10ปี 20ปี ชายหนุ่มก็ยังไม่
กลับมา ด้วยการที่อายุมากแล้วจากหญิงสาวเป็นหญิงชรา แถมยังป่วยเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาได้
อีก ทำให้ร่างกายที่เหี่ยวย่นได้ร่วงหล่นสู่ผืนดิน บ่งบอกถึงเวลาอันไม่มากแล้วแต่ด้วยคำสัญญาและ
แรงปราถนาว่าจะรอคอยชายหนุ่มกลับมานั้น ส่งผมทำให้ร่างกายนั้นเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นดอกดา
หลา ดอกไม้สีแดงหลายกลีบโดดเด่นเพื่อบอกว่า ฉันอยู่ตรงนี้นะ ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไรฉันรอ
คุณอยู่   จบ.