ตามติด"รุ่นพี่"สุดหล่อ

  "อ้าว!!ลูกวันนี้ผีเข้ารึเปล่าทำไมตื่นเร็วจัง"

"แม่!!!!!!!!!!!!ผมตื่นเร็วแล้วมันผิดตงไหนนน"-..- วันนี้ผมอุสาห์จะทำตัวให้สดใสร่าเริงสักหน่อยนาาา ก้เพราะเมื่อวาน

    ย้อนกลับไปเมื่อวานตอนเย็น

 เฮ้อออ นี่เราก้ตามพี่เขามา3เดือนกว่าแล้วพี่เขาไม่คิดจะหันมามองเราเลย(แล้วจะให้มองได้ไงก้แอบตามเขาอยู่อ่ะ)ผมได้แต่พูดกับตัวเองระหว่างเดินทางกลับบ้านพร้อมกับหำเพลงไปเรื่อง หืมๆหำๆ หืมๆ หำๆ(ไรต์ก้หำเพลงจริงๆ) 

"เอ๊ะ ทำไมอยู่ถึงฝนตกได้อ่ะ เมื่อกี้ฟ้ายังสว่างอยู่เลยยังอีกตั้งไกลแหน่ะกว่าจะเดินถึงบ้าน"

ผมนี้พอฝนตกก้รีบวิ่งเลยเพราะอีกไกลกว่าจะถึงบ้านวิ่งๆๆๆๆไม่ดูอะไรโอกาศนี้ขอวิ่งก่อนเถอะวิ่งงงงสุดท้ายก้มานั่งจ่ำหม่ำอยู่ข้างถนน ทำไมน่ะเหรอ ล้มสิถามได้

"มิน เป็นอะไรป่าวครับ"ใครว่ะรู้จักเราด้วย

"ยังจะถามอีกก้ล้มน่ะสิไม่เห็นเหรอไง ไม่คิดจะยื่นมือมาช่วยบ้างเหรอ"อ้าว ใครเนี้ยมาถามแล้วก้เงียบแบบนี้เดี๋ยวโดนๆ

"ก้หันมาก่อนสิ"อะไรหนักหนาว่ะ ไอ้เราก้เปียกหมดแล้ว

"ห๊ะ!!!พี่ภีมมมม เอ่อ...พี่มาทำรัยแถวนี้ อะ เอ่อ แล้วไอ้คนเมื่อกี้ไปไหนแล้วอ่ะ พะ พะ พี่เห็นม๊ะ่"นาทีนั้นผมได้แต่คิดในใจว่าคนเมื่อกี้คงไม่ใช่พี่ภีม ก้ไอ้เราพูดแบบนั้นไม่เป็นศรีแก่ตัวเลย

"หืมม คนไหนเหรอ พอดีเมื่อกี้พี่เห็นน้องล้มเลยจะเข้ามาช่วยน่ะ ไงยืนไหวมั้ย"ไอหยาาา ไม่น่าเลยเราา "เอ่อ ไม่เป็นไรครับผมยืนเองได้ อ๊ะ!!" ซวยๆๆๆทำไมวันนี้มันถึงซวยยยอย่างนี้ ฉากนี้ไม่ใช่เหมือนฉากในละครหรอกน่ะที่ว่านางเอกล้มแล้วพระเอกรับไว้ได้แล้วร้องว่าอ๊ะ แต่ที่จิงแล้วผมเหยียบเท้าพี่เข้าต่างหาก

"เอ่ออ พี่ครับไม่เป็นรัยน่ะครับ แฮ่ๆเดียวผมเลี้ยงกาแฟพี่แก้วนึง อย่าโกรธผมน่ะ"

______________________________________________________

หลังจากนั้นตัวเอกของเราจะพูดอะไรต่อนางถึงได้ฟินตอนเช้าๆอย่าลืมติดตามน่าา