ปฐมบทฆาตกรต่อเนื่อง

''ไอริน นี่เธอ!!''

ไอริน รุกจูบเคนอย่างรวดเร็ว

''เฮือกก''

ช่วงพริบตาที่เคนกระพริบตาลง 

เสี่ยววินาทีนั้น เขาได้พบกับอีกตัวตนของตัวเองยืนอยู่

''ไงเคนจู''

''น..นาย ตัวตูเองนี่!!''

''มันถึงเวลาแล้วหล่ะ''

''ถึงเวลา..เหรอ?''

''จากนี้ไปนายต้องดูแลไอริน ต้องฆ่าคนเพื่อให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไป''

''ทำไม ทำไม ต้องเป็นแบบนี้ด้วยหล่ะ?''

''พ่อของนายมันตัวประหลาด น่ะ นะ''

''ตัวประหลาด!?''

''ใช่แล้ว!! พ่อของนายเป็นอมตะ แล้วเขาก็ตายไปแล้วด้วย''

''ถ้าพ่อฉันเป็นอมตะจริงจะตายได้ยังไง?''

''เรื่องนั้นไม่จำเป็นต้องพูด''

''......''

''ที่นายต้องฟังก็คือ พ่อของนายมีภรรยา 2 คน''

''คนแรกคือแม่ของนาย และคนที่สองคือแม่ของไอริน''

''.....''เคนได้แต่ทำหน้างงงวยในชั่วพริบตานั้น

''นายที่ได้รับเชื้อพ่อมาเยอะ..ก็สมควรละนะที่เป็นอมตะ''

''ล...แล้วแม่ของไอรินเป็นอะไร?''

''ปีศาจน่ะนะ แต่จะเรียกว่าปีศาจมันก็ยังไงอยู่ ในภาษาของนายก็คล้ายๆ ปอบนั้นแหละ''

''ปอบ!?''

''แล้ว!!น้องสาวของฉันหล่ะ เป็นใคร?''

''งั้นฉันขอถามหน่อย นายอายุเท่าไหร่แล้ว?''

''อายุเหรอ ก็ .... เอ๊ะ''

''งั้นฉันจะตอบแทนนายเอง นายน่ะนะ มีอายุมากว่า 260ปีแล้ว''

''!? ..เห้ย นั้นน่...''

''มันเป็นเรื่องจริง น้องสาวของนายหน่ะ คือลูกของนายกับไอริน''

''อย่ามาล้อเล่นน่ะ!!!?''

''ฮ่าาา ยอมรับไมไ่ด้งั้นหรอ?''

''งั้นก็หมายความว่า ไอรินคือน้องสาวฉัน  ลูกก็คืออายากะงั้นเหรอ''

''ใช่แล้ว!''

''ถ้าเป็นเรื่องจริง นี่ฉันเอากับน้องของตัวเองงั้นเหรอ ผิดศีลธรรมแบบสุดๆ!''

ทันใดนั้นตัวตนอีกตัวตนของเคนก็ตะคอกว่า

หืม? เอาอะไรมาตัดสินว่าผิด? เราไม่เหมือนมุษย์นะ เอากฏของมันมันมาตัดสินพวกเราไม่ได้!

พวกเราที่หลบๆซ่อนๆทำตัวเหมือนมนุษย์ทั่วไป เพราะกลัวที่จะต้องถูกมนุษย์ฆ่าน่ะมันทมานขนาดใหนนายรู้บ้างใหม?  ไอรินที่คอย ลบความทรงจำนาย บิดเบี้ยวความทรงจำของนาย เพื่อให้นายได้มีชีวิตแบบคนทั่วไปต้องทรมานแค่ใหน นายรู้บ้างใหม!!!?

อันที่จริงก่อนเปลี่ยนความทรงจำนายก็เคยพูดไว้!

''ฉันนะอยากลองไปโรงเรียนดูหล่ะ''

''ฉันนะอยากมีน้องชายหล่ะ''

''ชื่อรัสเซียนะอยากลองมีบ้างจัง''

''ฉันฆ่าคนมานับหมื่นให้ไอรินได้กิ่นอิ่ม ไม่อยากฆ่าอีก''

''ฉันอยากมีเพื่อน''

''อยากลองมีลูกกับเขาบ้าง''

เคนร้องไห้ออกมา ทั้งน้ำตา 

''ฉันมันเห็นแก่ตัว''

''ฉันมันไม่รู้อะไรเลย''

''ของแบบนั้นที่แลกมาด้วยความรู้สึกของเธอนะไม่อยากได้หรอก''

''ต่อจากนี้ ให้ฉันทำเพื่อเธอบ้างน่ะ''

ก่อนที่เคนจะลืมตาขึ้น ตัวตนอีกคนของเคนพูดทิ้งท้ายไว้ว่า

มนุษย์นะ ก็แค่ใช้ความดีเล็กน้อยบังหน้าความเลวของตัวไว้ก็เท่านั้น

ปากก็บอกว่าทำดี ทั้งๆที่ตัวเองฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการฆ่าเพื่อเป็นอาหาร

รวมถึงแมลง สัตว์ไร้ทางสู้ ชีวิตนึงฆ่าสัตว์ไปมากกว่าอายุขัยของตัวเองเสียอีก

ถึงปากจะบอกว่าไม่ได้ฆ่า แต่ก็ซื้ออาหารสนับสนุนการฆ่าสัตว์อยู่ดี

มนุษย์หน่ะนะ ฆ่าเพื่อกินสิ่งที่อ่อนแอกว่า

สำหรับพวกเราที่ฆ่ามนุษย์เพื่อที่จะกินอิ่มบ้าง มันผิดมากรึไง

ฉันน่ะ ไม่อยากฟังคำแก้ตัวของความดีจอมปลอมนั้นอีกแล้ว

เอาหล่ะลืมตาขึ้นแล้ว ฆ่ามันซะ!!!!