ความรักที่รอคอย.......
8.4
เขียนโดย Soman
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.16 น.
1 บท
14 วิจารณ์
4,529 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 23.27 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ความรักที่รอคอย ..เน้นอ่านให้จบนะครับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ มีอยู่ครอบครัวหนึ่ง มีพี่น้องสามคน เป็นชายทั้งหมด และมีแม่อยู่คนเดียว พ่อของพวกเขาได้ตายจากไปก่อนแล้ว ทั้งสามคนนี้เรียนอยู่ในชั้นมัธยมปลายทั้งหมด โดยเรียงตามลำดับอายุ คือ คนโต ม.6 คนกลาง ม.5 คนเล็ก ม.4
ในขณะที่ชีวิตครอบครัวกำลังดำเนินไปอย่างปกตินั้นเอง ก็ได้มีบุคคล บุคคลหนึ่งได้เข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิตของพวกเขา และเรื่องราวของเรื่องนี้ก็ได้เกิดขึ้นมาจากคนนี้เอง
เธอเป็นผู้หญิง เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของ คนเล็กที่อยู่ชั้น ม.4 เธอไม่ได้มีหน้าตาที่ดูสะสวยอะไร แถมยังเป็นคนที่ซุ่มซ่าม เรียนหนังสือก็ไม่ค่อยเก่ง และไม่ค่อยจะได้เรื่องได้ราวอะไร เด็กสาวคนนี้ได้ย้ายมาอยู่ใกล้ๆบ้านของเขา เมื่อไม่นานมานี้เอง และยังเรียนโรงเรียนเดียวกัน จึงได้รู้จักกัน พ่อแม่ของเด็กผู้หญิงมักไม่ค่อยอยู่บ้าน เพราะต้องทำงานหาเช้ากินค่ำ เด็กผู้หญิงเวลาว่างหรือเวลาที่พ่อแม่ไม่อยู่และไม่ได้ไปโรงเรียน มักจะมาคลุกอยู่กับครอบครัวนี้เพราะว่ายังไม่มีเพื่อนแถวนี้ จึงทำให้เด็กผู้หญิงสนิทกับคนในครอบครัวนี้มากขึ้นไปเรื่อยๆ
แต่ว่าน้องคนเล็กของครอบครัวกลับไม่ชอบใจเด็กผู้หญิงเอาเสียเลย ออกจะเกลียดเสียด้วย เพราะไม่ใช่สเป็ก เรียนหนังสือก็ไม่เอาไหน ทำกับข้าวไม่เป็น ไม่มีความเรียบร้อยสมกับเป็นกุลสตรี และเด็กผู้หญิงคนนี้มักจะนำปัญหามาให้เค้าช่วยแก้อยู่เสมอๆ และเด็กหนุ่มคนนี้ได้มีผู้หญิงที่เขาแอบหลงรักอยู่แล้วด้วย และยังเป็นผู้หญิงที่สวยเพอร์เฟ็ค มีแต่หนุ่มๆแอบมองและตามจีบกันอยู่เป็นประจำ....
จนผ่านมาได้ 3 ปี พอดีที่เด็กสาวคนนี้ได้รู้จักกับคนในครอบครัวนี้ เธอจบ ม.6 พอดี พร้อมกับที่ครอบครัวของเธอจะต้องย้ายบ้านอีกครั้ง ทั้งสองครอบครัวต่างได้ร่ำลากันและกันก่อนจะจากกันไป.
หนุ่มทั้งสามคนได้ใช้ชีวิตกลับมาปกติอีกครั้งหนึ่ง แต่การกลับมาอยู่แบบเดิมอีกครั้ง มันรู้สึกเหงาๆ โล่งๆ ไม่คุ้นเคยไปเสียแล้ว
น้องคนเล็กเรียนต่อที่มหาลัย พร้อมกับได้คบกับหญิงสาวที่ตัวเองแอบรัก เขาชนะใจเธอได้ และยังชนะผู้ชายคนอื่นๆอีกหลายคนที่หมายปองเธอ ชีวิตของเขากำลังมีความสุข
เขาน่าจะมีความสุข แต่ไม่....เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็น ทำไมกัน เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเหงา เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เขาเริ่มจะไม่เข้าใจตัวเองขึ้นมา เขากำลังคิดถึงใครสักคน....
5 ปีผ่านไป
เด็กหนุ่มจบมหาลัยและออกมาทำงาน ได้ทำงานในตำแหน่งตามที่เรียนมาอย่างสมหวังและตั้งใจไว้ และเขากับสาวสวยที่กำลังคบกันอยู่ กำลังตกลงที่จะแต่งงานกันในอีก 2 ปีข้างหน้า
แต่...ชายหนุ่มก็ยังรู้สึกว่า ตัวเองยังไม่มีความสุข ทั้งที่เขามีคนที่เขาชอบมานาน แต่ทำไม่ไม่มีความสุข เขากำลังรอใครอยู่....
และคำตอบนั้นก็ได้ปรากฏขึ้นมา
เด็กผู้หญิงที่หายไป 5 ปี........5 ปี ที่เธอหายไป เธอกลับมาเขากลับมาบ้านและพบเธออยู่ที่บ้านในขณะที่เธอกำลังนั่งคุยอยู่กับแม่และพี่ของเขาอีกสองคน เธอดูดีขึ้นมาหน่อย ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ อาจจะเพราะว่าเธอโตเป็นสาวแล้วจึงทำให้ดูดีขึ้น แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับเธอมาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว เขายืนมองดูเธออยู่อย่างนั้น อารมณ์ความรู้สึกแห่งความสุขสมหวังมันเอ่อล้นออกมาจากภายในจิตใจของเขา
"ใช่แล้ว!!" นี่คือสิ่งที่เขารอมานาน เขารู้คำตอบแล้ว....
เขายืนมองจนหญิงสาวหันมาเห็นจึงเอ่ยทักทายเขาพร้อมด้วยรอยยิ้มธรรมดาๆ แต่กลับทำให้หัวใจของเขาพองโต ความสุขมันฟูขึ้นมาอีกอย่างมากมาย
หญิงสาวจะมาขออยู่ด้วย 3 เดือน เพราะเธอจะมาทดลองงานที่บริษัทแถวนี้ เสร็จแล้วก็จะย้ายไปสาขาใหญ่ของบริษัท เธอจึงนึกถึงครอบครัวของเขาและมาขอรบกวนเรื่องที่พักอาศัยพร้อมกับให้ค่าเช่าค่ากินพร้อมเสร็จสรรพ
ทางฝ่ายแฟนสาวของชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นว่าช่วงนี้แฟนของเขาดูสดชื่นมีชีวิตชีวากว่าเมื่อก่อน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะชายหนุ่มก็ไม่เคยเถลไถลไม่เคยเจ้าชู้ให้ต้องกังวลตั้งแต่คบกันมา จึงไม่สงสัยอะไร
เด็กผู้หญิงในอดีตที่กลับมาคราวนี้ดูผิดเป็นคนละคนต่างจากเมื่อก่อน เธอทำอาหารเก่ง เธอขยันทำงานบ้าน เธอดูทะมัดทะแมงกว่าแต่ก่อนมาก เธอทำงานบ้านทุกอย่าง แถมยังทำได้เรียบร้อยซะอีก แม่ของเขาและพวกเขาก็เลยอยู่กันสบาย เหมือนมีคนรับใช้ประมาณนั้น
แต่ชายหนุ่มสังเกตเห็นพี่ชายทั้งสองคนเริ่มที่จะสนใจ และเข้ามาจีบหญิงสาวคนนั้น เขาเริ่มจะไม่มีความสุข เริ่มที่จะระแวง ว่าคนที่เขาเฝ้ารอมาตลอดจะไม่ได้เป็นของเขา ก็พี่ชายของเขาทั้งสองคนทั้งดูดีเป็นผู้ใหญ่กว่าและยังทำงานที่ดีและมั่นคงกว่าเขา อืม....ลืมบอกไป พี่ชายคนโตเป็นหมอ คนกลางเป็นวิศวะ ส่วนเขาเป็นแค่พนักงานบริษัทกินเงินเดือนธรรมดาๆเท่านั้น
แล้วทั้งสามคนก็มะรุมมะตุ้มอยู่กับการจีบหญิงสาวคนเดียวกัน จนแม่ก็เริ่มสังเกตเห็นกิริยาของเหล่าบรรดาลูกชายของตัวเอง แต่ถ้าได้เธอเป็นลูกสะใภ้ จะแต่งกับใครก็ได้ ยินดีรับ
พี่ชายทั้งสองคนเริ่มเตือนเขาว่า เขามีแฟนอยู่แล้วจะมาจีบผู้หญิงอีกทำไม ไม่กลัวแฟนจะรู้และเสียใจหรือ ให้พี่ทั้งสองคนที่ยังไม่มีแฟนจีบกันดีกว่า
ชายหนุ่มเริ่มหยุดคิด แฟนคนปัจจุบันก็รักและดีกับเขามาก แต่ว่า.......เขาไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงต้องการเด็กสาวในอดีตคนนี้มากกว่า และก็ดูเหมือนว่าเขาจะรอเธอมานานแล้วด้วย......
เหตุการณ์นี้มันอึมครึมไปจนกระทั่ง อีก 2-3 วันก็จะครบ 3 เดือน ที่เธอฝึกงานก็ใกล้จะจบแล้ว เธอเตรียมตัวที่จะเก็บข้าวของแล้ว โดยที่เธอไม่มีทีท่าว่าจะสนใจใครเป็นพิเศษเลย
แล้วก่อนวันที่เธอจะกลับหนึ่งวัน เธอได้นัดให้ชายหนุ่มออกไปหาข้างนอก ในตอนเย็นหลังเลิกงาน
เขาดีใจมากที่เธอนัดเขา เขารอวันนี้มานาน วันที่จะได้คุยกับเธอแบบเปิดอกและสารภาพรักกับเธอเสียที
เช้าในวันรุ่งขึ้น....
เธอได้ขึ้นเครื่องบิน ไปทำงานที่สาขาใหญ่ที่ อเมริกา และเธอจะไปประจำอยู่ที่นั่นโดยไม่ได้กลับมาอีก ชายหนุ่มยืนมองเครื่องบินจนลับขอบฟ้าพร้อมกับน้ำตาที่ไม่ยอมหยุดไหล เขาไม่อายที่จะร้องไห้ให้ใครเห็นในเวลานี้ เขาร้องไห้พร้อมกับนึกไปถึงเรื่องราวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ระหว่างเขากับเธอ...............
ดึกคืนวันก่อนบิน....
เธอบอกกับเขาว่า เธอชอบเขามาตั้งนานแล้ว ชอบมาตั้งแต่ที่เจอกันใหม่ๆ ในตอนนั้นก็มีแต่เขาที่คอยดูแลและใส่ใจเธอมากกว่าคนอื่นๆ แต่เพราะว่าเธอไม่ใช่คนสวยที่จะถึงขนาดให้ใครหันมามอง และดูเหมือนว่าเขาในตอนนั้นจะเกลียดเธอเสียด้วย เธอจึงไม่กล้าแสดงความรู้สึกภายในใจของเธอออกไป และจากความชอบ มันก็พัฒนาขึ้นมาเป็นความรัก และแล้วเธอก็รักเขา รักอย่างหมดหัวใจ แต่เธอก็ทำได้แค่เก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจเรื่อยมา และคิดถึงเขามาตลอดเมื่อจากไป จนกระทั่งเธอได้เติบโตมา และมีความมั่นใจในตัวเองมากกว่าเดิม และเมื่อเธอพร้อม เธอจึงกลับมาหาเขา
ชายหนุ่มได้ฟังก็รู้สึกปลื้มใจและมีความสุขเป็นอย่างมาก เขาได้คิดไปว่า เขาจะไปขอเลิกกับแฟนคนปัจจุบันของเขาในวันพรุ่งนี้ และงานแต่งงานในอีก 2 ปีข้างหน้า จะไม่ล้มเลิกแค่เพียงเปลี่ยนตัวเจ้าสาวเท่านั้น
ชายหนุ่มกับหญิงสาวได้นอนด้วยกันอย่างมีความสุขที่สุดในชีวิตในคืนนั้น จนกระทั่งเช้า ฟ้าสว่างคาตา ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่า ไม่มีความสุขใดจะเปรียบได้กับการที่เขาได้อยู่กับคนที่เขารักได้อีกแล้ว ความคิดถึง ความโหยหาในคนรักที่จากไปอย่างยาวนานถึง 5 ปี ได้มลายหายสิ้นไปในคืนนี้เอง
แต่ทว่า.......
หญิงสาวได้กล่าวกับเขาในตอนเช้านั้นเอง ว่าการได้กลับมาหาคนที่เธอรักนั่นเป็นเพียงความต้องการหนึ่งของเธอเท่านั้น เป้าหมายต่อไปของเธอ คือการบินไปทำงานที่อเมริกา และสร้างเนื้อสร้างตัวที่นั่น เพราะเธอเองก็เบื่อความยากจนที่ต้องเจอมาตั้งแต่เด็ก และยังมีภาระที่ต้องส่งเงินให้ทางบ้าน เพื่อเป็นค่าเลี้ยงดูพ่อแม่ผู้มีพระคุณต่อเธอที่ในตอนนี้ท่านทำงานกันไม่ไหวแล้ว ต้องพึ่งแต่เธอเท่านั้น เธอต้องการให้พ่อแม่อยู่อย่างสุขสบายในช่วงบั้นปลายชีวิต และที่เธอกลับมาหาเขาในคราวนี้ก็เพื่อ
"มาเพื่อเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไป"
ชายหนุ่มรู้สึกหนักอึ้งที่อก ความทุกข์ความกระวนกระวายเริ่มก่อตัวขึ้นมา แต่เขาก็พยายามพูดเพื่อให้เธอมาอยู่กับเขา แต่สถานะของเขา ที่เธอพูดออกมามันเป็นความจริง เขาไม่อาจจะดูแลเธอและพ่อแม่ของเธอได้ เขาเป็นเพียงพนักงานบริษัทต๊อกต๋อยธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น แค่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าจะไปรอดหรือไม่ แต่ความฝันของเธอมันช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เขาจะทำให้เธอได้
เขาและเธอนอนร้องไห้กอดกันอยู่อย่างนั้น
จนกระทั่งเธอและเขาได้แยกจากกัน......
เธอเองก็รักเขา เขาเองก็รักเธอ แต่ด้วยสถานะที่ไม่อาจจะทำให้ไปด้วยกันได้ มันช่างเป็นความรักที่แสนเจ็บปวดเหลือเกิน
และเขาก็ได้สติหยุดคิดไปถึงคำพูดของหญิงสาวก่อนจาก จึงทำให้คิดได้
นั่นสินะทั้งเธอและเขาต่างก็ได้ "เติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไป" ต่อกันแล้ว
ที่เหลือต่อจากนี้ ก็แค่กลับไปใช้ชีวิตเดิมๆเหมือนที่ผ่านมาให้ได้ ก็แค่นั้นเอง ส่วนความรักครั้งนี้จะเลือกที่จะลืมหรือจดจำกันดีหล่ะ......
ในขณะที่ชีวิตครอบครัวกำลังดำเนินไปอย่างปกตินั้นเอง ก็ได้มีบุคคล บุคคลหนึ่งได้เข้ามาเกี่ยวข้องในชีวิตของพวกเขา และเรื่องราวของเรื่องนี้ก็ได้เกิดขึ้นมาจากคนนี้เอง
เธอเป็นผู้หญิง เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนของ คนเล็กที่อยู่ชั้น ม.4 เธอไม่ได้มีหน้าตาที่ดูสะสวยอะไร แถมยังเป็นคนที่ซุ่มซ่าม เรียนหนังสือก็ไม่ค่อยเก่ง และไม่ค่อยจะได้เรื่องได้ราวอะไร เด็กสาวคนนี้ได้ย้ายมาอยู่ใกล้ๆบ้านของเขา เมื่อไม่นานมานี้เอง และยังเรียนโรงเรียนเดียวกัน จึงได้รู้จักกัน พ่อแม่ของเด็กผู้หญิงมักไม่ค่อยอยู่บ้าน เพราะต้องทำงานหาเช้ากินค่ำ เด็กผู้หญิงเวลาว่างหรือเวลาที่พ่อแม่ไม่อยู่และไม่ได้ไปโรงเรียน มักจะมาคลุกอยู่กับครอบครัวนี้เพราะว่ายังไม่มีเพื่อนแถวนี้ จึงทำให้เด็กผู้หญิงสนิทกับคนในครอบครัวนี้มากขึ้นไปเรื่อยๆ
แต่ว่าน้องคนเล็กของครอบครัวกลับไม่ชอบใจเด็กผู้หญิงเอาเสียเลย ออกจะเกลียดเสียด้วย เพราะไม่ใช่สเป็ก เรียนหนังสือก็ไม่เอาไหน ทำกับข้าวไม่เป็น ไม่มีความเรียบร้อยสมกับเป็นกุลสตรี และเด็กผู้หญิงคนนี้มักจะนำปัญหามาให้เค้าช่วยแก้อยู่เสมอๆ และเด็กหนุ่มคนนี้ได้มีผู้หญิงที่เขาแอบหลงรักอยู่แล้วด้วย และยังเป็นผู้หญิงที่สวยเพอร์เฟ็ค มีแต่หนุ่มๆแอบมองและตามจีบกันอยู่เป็นประจำ....
จนผ่านมาได้ 3 ปี พอดีที่เด็กสาวคนนี้ได้รู้จักกับคนในครอบครัวนี้ เธอจบ ม.6 พอดี พร้อมกับที่ครอบครัวของเธอจะต้องย้ายบ้านอีกครั้ง ทั้งสองครอบครัวต่างได้ร่ำลากันและกันก่อนจะจากกันไป.
หนุ่มทั้งสามคนได้ใช้ชีวิตกลับมาปกติอีกครั้งหนึ่ง แต่การกลับมาอยู่แบบเดิมอีกครั้ง มันรู้สึกเหงาๆ โล่งๆ ไม่คุ้นเคยไปเสียแล้ว
น้องคนเล็กเรียนต่อที่มหาลัย พร้อมกับได้คบกับหญิงสาวที่ตัวเองแอบรัก เขาชนะใจเธอได้ และยังชนะผู้ชายคนอื่นๆอีกหลายคนที่หมายปองเธอ ชีวิตของเขากำลังมีความสุข
เขาน่าจะมีความสุข แต่ไม่....เขารู้สึกว่าเขาไม่ได้มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็น ทำไมกัน เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเหงา เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เขาเริ่มจะไม่เข้าใจตัวเองขึ้นมา เขากำลังคิดถึงใครสักคน....
5 ปีผ่านไป
เด็กหนุ่มจบมหาลัยและออกมาทำงาน ได้ทำงานในตำแหน่งตามที่เรียนมาอย่างสมหวังและตั้งใจไว้ และเขากับสาวสวยที่กำลังคบกันอยู่ กำลังตกลงที่จะแต่งงานกันในอีก 2 ปีข้างหน้า
แต่...ชายหนุ่มก็ยังรู้สึกว่า ตัวเองยังไม่มีความสุข ทั้งที่เขามีคนที่เขาชอบมานาน แต่ทำไม่ไม่มีความสุข เขากำลังรอใครอยู่....
และคำตอบนั้นก็ได้ปรากฏขึ้นมา
เด็กผู้หญิงที่หายไป 5 ปี........5 ปี ที่เธอหายไป เธอกลับมาเขากลับมาบ้านและพบเธออยู่ที่บ้านในขณะที่เธอกำลังนั่งคุยอยู่กับแม่และพี่ของเขาอีกสองคน เธอดูดีขึ้นมาหน่อย ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่ อาจจะเพราะว่าเธอโตเป็นสาวแล้วจึงทำให้ดูดีขึ้น แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับเธอมาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว เขายืนมองดูเธออยู่อย่างนั้น อารมณ์ความรู้สึกแห่งความสุขสมหวังมันเอ่อล้นออกมาจากภายในจิตใจของเขา
"ใช่แล้ว!!" นี่คือสิ่งที่เขารอมานาน เขารู้คำตอบแล้ว....
เขายืนมองจนหญิงสาวหันมาเห็นจึงเอ่ยทักทายเขาพร้อมด้วยรอยยิ้มธรรมดาๆ แต่กลับทำให้หัวใจของเขาพองโต ความสุขมันฟูขึ้นมาอีกอย่างมากมาย
หญิงสาวจะมาขออยู่ด้วย 3 เดือน เพราะเธอจะมาทดลองงานที่บริษัทแถวนี้ เสร็จแล้วก็จะย้ายไปสาขาใหญ่ของบริษัท เธอจึงนึกถึงครอบครัวของเขาและมาขอรบกวนเรื่องที่พักอาศัยพร้อมกับให้ค่าเช่าค่ากินพร้อมเสร็จสรรพ
ทางฝ่ายแฟนสาวของชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจที่เห็นว่าช่วงนี้แฟนของเขาดูสดชื่นมีชีวิตชีวากว่าเมื่อก่อน แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะชายหนุ่มก็ไม่เคยเถลไถลไม่เคยเจ้าชู้ให้ต้องกังวลตั้งแต่คบกันมา จึงไม่สงสัยอะไร
เด็กผู้หญิงในอดีตที่กลับมาคราวนี้ดูผิดเป็นคนละคนต่างจากเมื่อก่อน เธอทำอาหารเก่ง เธอขยันทำงานบ้าน เธอดูทะมัดทะแมงกว่าแต่ก่อนมาก เธอทำงานบ้านทุกอย่าง แถมยังทำได้เรียบร้อยซะอีก แม่ของเขาและพวกเขาก็เลยอยู่กันสบาย เหมือนมีคนรับใช้ประมาณนั้น
แต่ชายหนุ่มสังเกตเห็นพี่ชายทั้งสองคนเริ่มที่จะสนใจ และเข้ามาจีบหญิงสาวคนนั้น เขาเริ่มจะไม่มีความสุข เริ่มที่จะระแวง ว่าคนที่เขาเฝ้ารอมาตลอดจะไม่ได้เป็นของเขา ก็พี่ชายของเขาทั้งสองคนทั้งดูดีเป็นผู้ใหญ่กว่าและยังทำงานที่ดีและมั่นคงกว่าเขา อืม....ลืมบอกไป พี่ชายคนโตเป็นหมอ คนกลางเป็นวิศวะ ส่วนเขาเป็นแค่พนักงานบริษัทกินเงินเดือนธรรมดาๆเท่านั้น
แล้วทั้งสามคนก็มะรุมมะตุ้มอยู่กับการจีบหญิงสาวคนเดียวกัน จนแม่ก็เริ่มสังเกตเห็นกิริยาของเหล่าบรรดาลูกชายของตัวเอง แต่ถ้าได้เธอเป็นลูกสะใภ้ จะแต่งกับใครก็ได้ ยินดีรับ
พี่ชายทั้งสองคนเริ่มเตือนเขาว่า เขามีแฟนอยู่แล้วจะมาจีบผู้หญิงอีกทำไม ไม่กลัวแฟนจะรู้และเสียใจหรือ ให้พี่ทั้งสองคนที่ยังไม่มีแฟนจีบกันดีกว่า
ชายหนุ่มเริ่มหยุดคิด แฟนคนปัจจุบันก็รักและดีกับเขามาก แต่ว่า.......เขาไม่เข้าใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงต้องการเด็กสาวในอดีตคนนี้มากกว่า และก็ดูเหมือนว่าเขาจะรอเธอมานานแล้วด้วย......
เหตุการณ์นี้มันอึมครึมไปจนกระทั่ง อีก 2-3 วันก็จะครบ 3 เดือน ที่เธอฝึกงานก็ใกล้จะจบแล้ว เธอเตรียมตัวที่จะเก็บข้าวของแล้ว โดยที่เธอไม่มีทีท่าว่าจะสนใจใครเป็นพิเศษเลย
แล้วก่อนวันที่เธอจะกลับหนึ่งวัน เธอได้นัดให้ชายหนุ่มออกไปหาข้างนอก ในตอนเย็นหลังเลิกงาน
เขาดีใจมากที่เธอนัดเขา เขารอวันนี้มานาน วันที่จะได้คุยกับเธอแบบเปิดอกและสารภาพรักกับเธอเสียที
เช้าในวันรุ่งขึ้น....
เธอได้ขึ้นเครื่องบิน ไปทำงานที่สาขาใหญ่ที่ อเมริกา และเธอจะไปประจำอยู่ที่นั่นโดยไม่ได้กลับมาอีก ชายหนุ่มยืนมองเครื่องบินจนลับขอบฟ้าพร้อมกับน้ำตาที่ไม่ยอมหยุดไหล เขาไม่อายที่จะร้องไห้ให้ใครเห็นในเวลานี้ เขาร้องไห้พร้อมกับนึกไปถึงเรื่องราวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ระหว่างเขากับเธอ...............
ดึกคืนวันก่อนบิน....
เธอบอกกับเขาว่า เธอชอบเขามาตั้งนานแล้ว ชอบมาตั้งแต่ที่เจอกันใหม่ๆ ในตอนนั้นก็มีแต่เขาที่คอยดูแลและใส่ใจเธอมากกว่าคนอื่นๆ แต่เพราะว่าเธอไม่ใช่คนสวยที่จะถึงขนาดให้ใครหันมามอง และดูเหมือนว่าเขาในตอนนั้นจะเกลียดเธอเสียด้วย เธอจึงไม่กล้าแสดงความรู้สึกภายในใจของเธอออกไป และจากความชอบ มันก็พัฒนาขึ้นมาเป็นความรัก และแล้วเธอก็รักเขา รักอย่างหมดหัวใจ แต่เธอก็ทำได้แค่เก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจเรื่อยมา และคิดถึงเขามาตลอดเมื่อจากไป จนกระทั่งเธอได้เติบโตมา และมีความมั่นใจในตัวเองมากกว่าเดิม และเมื่อเธอพร้อม เธอจึงกลับมาหาเขา
ชายหนุ่มได้ฟังก็รู้สึกปลื้มใจและมีความสุขเป็นอย่างมาก เขาได้คิดไปว่า เขาจะไปขอเลิกกับแฟนคนปัจจุบันของเขาในวันพรุ่งนี้ และงานแต่งงานในอีก 2 ปีข้างหน้า จะไม่ล้มเลิกแค่เพียงเปลี่ยนตัวเจ้าสาวเท่านั้น
ชายหนุ่มกับหญิงสาวได้นอนด้วยกันอย่างมีความสุขที่สุดในชีวิตในคืนนั้น จนกระทั่งเช้า ฟ้าสว่างคาตา ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่า ไม่มีความสุขใดจะเปรียบได้กับการที่เขาได้อยู่กับคนที่เขารักได้อีกแล้ว ความคิดถึง ความโหยหาในคนรักที่จากไปอย่างยาวนานถึง 5 ปี ได้มลายหายสิ้นไปในคืนนี้เอง
แต่ทว่า.......
หญิงสาวได้กล่าวกับเขาในตอนเช้านั้นเอง ว่าการได้กลับมาหาคนที่เธอรักนั่นเป็นเพียงความต้องการหนึ่งของเธอเท่านั้น เป้าหมายต่อไปของเธอ คือการบินไปทำงานที่อเมริกา และสร้างเนื้อสร้างตัวที่นั่น เพราะเธอเองก็เบื่อความยากจนที่ต้องเจอมาตั้งแต่เด็ก และยังมีภาระที่ต้องส่งเงินให้ทางบ้าน เพื่อเป็นค่าเลี้ยงดูพ่อแม่ผู้มีพระคุณต่อเธอที่ในตอนนี้ท่านทำงานกันไม่ไหวแล้ว ต้องพึ่งแต่เธอเท่านั้น เธอต้องการให้พ่อแม่อยู่อย่างสุขสบายในช่วงบั้นปลายชีวิต และที่เธอกลับมาหาเขาในคราวนี้ก็เพื่อ
"มาเพื่อเติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไป"
ชายหนุ่มรู้สึกหนักอึ้งที่อก ความทุกข์ความกระวนกระวายเริ่มก่อตัวขึ้นมา แต่เขาก็พยายามพูดเพื่อให้เธอมาอยู่กับเขา แต่สถานะของเขา ที่เธอพูดออกมามันเป็นความจริง เขาไม่อาจจะดูแลเธอและพ่อแม่ของเธอได้ เขาเป็นเพียงพนักงานบริษัทต๊อกต๋อยธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น แค่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าจะไปรอดหรือไม่ แต่ความฝันของเธอมันช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่เขาจะทำให้เธอได้
เขาและเธอนอนร้องไห้กอดกันอยู่อย่างนั้น
จนกระทั่งเธอและเขาได้แยกจากกัน......
เธอเองก็รักเขา เขาเองก็รักเธอ แต่ด้วยสถานะที่ไม่อาจจะทำให้ไปด้วยกันได้ มันช่างเป็นความรักที่แสนเจ็บปวดเหลือเกิน
และเขาก็ได้สติหยุดคิดไปถึงคำพูดของหญิงสาวก่อนจาก จึงทำให้คิดได้
นั่นสินะทั้งเธอและเขาต่างก็ได้ "เติมเต็มในสิ่งที่ขาดหายไป" ต่อกันแล้ว
ที่เหลือต่อจากนี้ ก็แค่กลับไปใช้ชีวิตเดิมๆเหมือนที่ผ่านมาให้ได้ ก็แค่นั้นเอง ส่วนความรักครั้งนี้จะเลือกที่จะลืมหรือจดจำกันดีหล่ะ......
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ