นิทานก่อนนอน

จ. 6 เม.ย. 58          0.00

เรื่องที่ 1

นิทานเรื่องหัววัว

           กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กสาวชั้นมัธยมต้นสามคนชื่อ ฟ้า ฝน และน้ำ ทั้งสามคนนี้เป็นเพื่อนรักกัน ไปไหนไปกัน ชอบทำอะไรเหมือนๆกัน มีนิสัยคล้ายๆกันแถมยังชอบเรื่องลี้ลับเหมือนๆกันอีก ทั้งสามมักจะค้นหาตำนานลี้ลับต่างๆจากทั่วทุกมุมโลก  มีทั้งหนังสือ หรือในรูปแบบแผ่นซีดี ทั้งยังชอบที่จะท้าทายสิ่งที่มองไม่เห็น ชอบเดินทางไปสำรวจผียังสถานที่ต่างๆ หวังจะมีสัมผัสพิเศษอยากเห็นผีบ้าง

          แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือศูนย์...

          "นี่ๆๆพวกเธอ ฉันเพิ่งไปอ่านตำนานเรื่องนึงมา"

          ฝนพูดกับฟ้าและน้ำอย่างตื่นเต้น

          "ไหนๆๆมันคืออะไร เล่าๆๆ" น้ำบอกให้ฝนมานั่งลงข้างๆตนเพื่อที่จะฟังเรื่องราวจากปากเพื่อน ในขณะที่ฟ้าเองก็กำลังนั่งนิ่งอย่างตั้งใจฟังเช่นกัน

          "เคยได้ยินตำนาน'หัววัว'ของญี่ปุ่นปะ" ฝนถามลองเชิง ซึ่งคำตอบที่ได้รับคือการส่ายศีรษะจากเพื่อนทั้งสองคน ฝนพยักหน้าแล้วเล่าต่อ

          "ตำนานนี้น่ะเป็นของญี่ปุ่น ฉันก็อ่านมาแบบผ่านๆอะนะ จำชื่อเรียกของมันไม่ค่อยได้ แต่จำตำนานได้แม่นเลยหละ"

          "ไหนลองเล่ามาซิ" ฟ้าบอก

          "ก็คือว่า มีตำนานบอกมาว่ามีครูพานักเรียนออกทัศนศึกษาซึ่งเป็นทัศนศึกษาที่น่าเบื่อมาก จนครูกลัวว่าเด็กจะเบื่อจนไม่ทำกิจกกรมอย่างตั้งใจ ครูก็เลยตัดสินใจเล่าเรื่องผีให้เด็กๆฟังซึ่งเรื่องพวกนี้เด็กๆชอบอยู่แล้ว

          และเด็กๆทุกคนก็มารุมล้อมครูแล้วตั้งใจฟังเรื่องผี เป็นเรื่องที่มีหัววัวมาเกี่ยวข้อง หัววัวที่ว่านี่คือมนุษย์ที่มีหัวเป็นวัวนะ และเรื่องเล่าก็ค่อยๆทวีความน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆจนเด็กๆต้องบอกให้ครูหยุดเล่าเพราะมันน่ากลัวเกินไป แต่ครูก็ไม่สามารถหยุดเล่าได้ และระหว่างที่เล่าไปนั้นรถที่พานักเรียนไปทัศนศึกษาก็หยุดลงกะทันหัน ทำให้เรื่องราวต้องหยุดลง..."

          ฝนเว้นวรรคเพื่อดูท่าทางของเพื่อนอีกสองคน เมื่อเห็นพวกเพื่อนๆมีอาการหวาดกลัวจึงเล่าต่อ

          "และแล้ว...ก็มีผู้ชายคนหนึ่งก้าวขึ้นมาบนรถ...ชายผู้มีศีรษะเป็นวัว..."

          "ฮึ้ย อย่าบอกนะว่า แล้วผู้ชายคนนั้นก็ฆ่าคนในรถตายทั้งคัน?" ฟ้าคาดเดาเหตุการณ์เรื่องตามแบบฉบับหนังสยองขวัญที่เคยดูมา

         "ปล่าว แล้วคนในรถก็สลบทั้งคันก่อนจะตื่นมาและพบว่า ผู้ชายหัววัวคนนั้นได้หายไปแล้วและทั้งครูและนักเรียนจำไม่ได้ด้วยว่าเคยเล่าเรื่องผีอะไรไป"

          "อ้าว อะไรวะ" 

          ฟ้าและน้ำสบถออกมาอย่างเสียดายที่เรื่องไม่ได้เป็นไปตามที่ตนคิด

          "แล้วอย่างนี้เราจะรู้ได้ไงหละว่าเรื่องที่ครูเล่ามันน่ากลัวขนาดไหน"

          "นั่นไงประเด็น" ฝนบอกพร้อมทำหน้าตาขึงขัง

          "เพราะมันน่ากลัวเกินไปไงหละ จึงไม่มีใครอยากเอ่ยมันออกมา แล้วที่สำคัญนะ เรื่องหัววัวนี่ก็มีรูปแบบแตกต่างกันออกไป เรื่องน่ากลัวต่างๆก็จะแตกต่างกันออกไปด้วยแล้วก็มีเรื่องเล่าด้วยว่า ถ้าใครได้ฟังเรื่องหัววัวนี่จะต้องฝันร้ายตลอดชีวิตหรืออาจจะตายหลังฟังจบ!"

          สองสาวเงียบไปเมื่อรู้ถึงตำนานที่แท้จริงของมัน ขนแขนลุกขึ้นโดยอัตโนมัติและเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคออย่างไม่ได้ตั้งใจจนฝนที่นั่งมอยู่ถึงกับทักขึ้นมาอย่างสงสัย

         "เอ่อ...อย่าบอกนะว่าพวกเธอกลัวเรื่องนี้..." ฟ้าและน้ำพยักหน้า

         "โหย ทำไมมากลัวกับอีแค่เรื่องที่ไม่ค่อยมีเรื่องราวละเอียดแบบนี้ฮะ ขนาดฉันเป็นคนเอามาเล่าฉันยังไม่กลัวเลย และพวกเธอก็น่าจะรู้ดีว่าฉันเอาเรื่องพวกนี้มาเล่าเพราะอะไร" ฟ้าและน้ำพยักหน้า

         "หึ ในเมื่อไม่เคยมีใครเคยเล่าว่าตำนานหัววัวมันน่ากลัวขนาดไหน เพราะฉะนั้น เราก็สร้างเรื่องเล่าขึ้นมาเองเลยซะเลยสิ!"