อภินิหารไดมอนสโตน

    ไดมอน...ไดมอน....ตื่นเร็วเข้ายูกะกำลังเขย่าไดมอนที่สลบจากการโดนลุมทำร้าย "ยูกะ....นี่เธอช่วยฉันไว้อีกแล้วหรอเนี่ย..โอ้ย"ไดมอนพูดขึ้นหลังจากได้สติกลับมา ไดมอนพยายามลุกแต่ก็ไม่สามารถลุกขึ้นไหว "นี่นาย!! นายต้องพักผ่อนก่อนเข้าใจไหม"ยูกะแล้วผลักไดมอนลงให้นอนพักผ่อนต่อ ไดมอนนอนตะแคงแล้วพึมพำว่า"ฉันนี่มันอ่อนแอซะจริง..เจ็บใจนัก" ยูกะมองไดมอนด้วยความเป็นห่วงจึงลุกขึ้นแล้วพูดกับไดมอนว่า"นายหน่ะคือไดมอนสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกนี้เข้าใจไหมเลิกซึมได้แล้ว....ฉันจะไปเอาข้าวต้มให้นะ"พูดเสร็จยูกะเดินเปิดประตูออกไป
  ขอบใจนะยูกะที่คอยเป็นห่วงเป็นใยฉันมาตลอด...สักวันฉันจะต้องแข็งแกร่งกว่านี้ ไดมอนพูดหลังจากยูกะไปแล้ว หลังจากนั้นสักครู่ยูกะได้ร้องขอความช่วยเหลือ ไดมอนเมื่อได้ยินเสียงนั้นก็พยายามลุกขึ้นแต่ก็ไม่สามารถทำได้จึงตะโกนออกไปว่า"ปล่อยยูกะนะเว้ย....พวกแกเป็นใครกัน"หลังจากนั้นก็มีคนพังประตูห้องบุกเข้ามา"อย่าปากดีหน่อยเลยเจ้าหนู...ฉันคือทหารแห่งนครดาร์กมัว"พูดเสร็จเขาได้จับไดมอนลงไปชั้นล่างของบ้านซึ่งมีพ่อแม่ของไดมอนและยูกะอยู่ เอ้า!!!ไปรวมกันตรงนั้น"ทหารที่จับไดมอนโยนไดมอนไปทางที่มีคนอื่นๆอยู่ "พวกแกต้องการอะไรก็เอาไปเลยอย่าทำร้ายพวกฉันเลยพวกฉันของหล่ะ"พ่อของไดมอนพูดขึ้นมา เห้ย....น่าลำคาน!!!ทหารเอาดาบแทงไปที่กลางหน้าอกของพ่อไดมอนแล้วใช้เท้าถีบดาบออกมา ใครไม่อยากเป็นแบบนี้อยู่เฉยๆ!!!!ทหารได้เอาดาบชี้หน้าทุกคนไว้ ไดมอนบ่อน้ำตาแตกทันทีที่เห็นแล้วพยายามใช้ร่างของตนเข้าไปหาพ่อ "พ่อ!!พ่ออย่าตายนะพ่อ...พ่อตายไม่ได้นะ"ไดมอนจับมือของพ่อไว้แล้วพูดทั้งน้ำตาล "ลูก..พ่อ..ลูก..จงมีชีวิตอยู่....อยู่ต่อไปเพื่อวันพรุ่งนี้"พ่อไดมอนได้พูดไว้ก่อนเขาจะสิ้นลมหายใจ "พ่อ!!!!!!"ไดมอนตะโกนออกมาด้วยความเสียใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แม่กับยูกะก็ไม่ต่างกับไดมอนมากนะ "เห้ยเลิกดาม่าได้แล้ว"ทหารหันมาตะโกนใส่พวกไดมอนแล้วหันไปคุยกับทหารอีกนาย "มีคนแค่นี้ใช่ไหม"ทหารนายแรกพูด "ครับหาครบหมดแล้วครับ"ทหารอีกนายตอบกลับมา
      "งั้นพาผู้หญิงไปให้หมดส่วนไอเด็กนี่ปล่อยไว้แล้วเผาบ้านมันทึ้งซะ" ทหารนายแรกพูด หลังจากนั้นทหารก็นำตัวยูกะกับแม่ของไดมอนไปในระหว่างนั้นยูกะขัดขืนแล้วพูดกับไดมอนว่า"นายหน่ะจะอ่อนแอ่ไปถึงไหนกัน ไม่เข้าใจที่พ่อนายพูดรึไง หนีไปสิ!!" ยูกะพูดเสร็จก็โดนพาตัวออกไปหลังจากนั้นทหารก็จุดไฟเผาบ้านของไดมอน ไฟเริ่มไหม้อย่างรวดเร็วแต่ไดมอนนั่งซึมกับศพของพ่อเค้า
"พ่อไม่ได้บอกให้ผมหนีใช่ไหมครับ...พ่อกำลังบอกให้ผมสู้ใช่ไหมครับ"ไดมอนพูดเสร็จก็ปาดน้ำตาออกแล้วลุกยืนขึ้น"ผมจะสู้ครับพ่อ ผมจะสู้เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไปวันพรุ่งนี้ครับ" ไดมอนพูดขึ้นท่ามกลางทะเลเพลิงที่อยู่ตรงหน้าเค้าทันใดนั้น!!!หินที่ไดมอนใส่ก็เรืองแสงส่องสว่างขึ้น!!!

โปรดติดตามตอนต่อไป